Δεν μπορώ να θυμηθώ τη μέρα που πέθανα. Ήμουν κουκουλωμένη με μια παλιά κουβέρτα γιατί έκανε ψύχρα εκεί κοντά στη μεγάλη λίμνη. Οι άλλοι είχαν φύγει και με φώναζαν μέσα από τα νερά. Όμως εγώ, λίγο ακόμα, έλεγα, λίγο ακόμα να ετοιμαστώ. Κι ύστερα ο χρόνος έγινε μια λεία γλιστερή επιφάνεια και με πήρε μαζί του. Με πήρε, όπως ήμουν, μια φούχτα ερείπια. Και δεν θυμούμαι πια. Μόνον εκείνη η ερειπωμένη αίσθηση στην ψυχή μου που πονούσε.

Πόνος. Τόσο ευλογημένος, έλεγα, τόσο ευλογημένος. Όμως κανείς δεν κατάλαβε. Όλοι προχωρούσαν πίσω από τον Κήρυκα, ένα πρόσωπο σκοτεινό που μας οδηγούσε ανοίγοντας δρόμο μέσα στα νερά. Δεν κατάλαβα πού μας πήγαινε. Κανείς δεν κατάλαβε. Και μόνον όταν μας είπε ότι

Λίγες ώρες ακόμα συμβίωσης μας μενουν με το 2012
Μια χρονιά που απο όλους μας χαρακτηρίζεται πάρα πολύ δύσκολη και για πολλούς συναθρώπους μας έως και μοιραία , σε σχέση με την ίδια τους τη ζωή.
Και οχι μόνο εξαιτίας της βιολογικής φθοράς αλλά κυρίως λόγω των επιπτώσεων που είχαν σάυτήν οι εξελίξεις σε οικονομικό επίπεδο.
Χιλιάδες απο εμας,ε'ίδαμε την ζωή μας να κάνει στροφή 180 μοιρών αντίστροφα όμως .Πολλοί βρεθήκαμε στα αζήτητα,στις λίστες αναζήτησης εργασίας ,ενω αρκετοί ζούμε σ'ενα καθεστώς ανασφάλειας.
Για την Ελλάδα,το έτος που εκπνέει ήταν σίγουρα το πιο δυσάρεστο -στη μεταπολιτευτική

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!

Η Πρώτη μέρα του Νέους Έτους δεν είναι ίδια χρονικά για όλο τον κόσμο. Υπάρχουν θρησκεύματα και χώρες, που ακολουθούν άλλα ημερολόγια και βρίσκονται μερικά χρόνια μπροστά ή πίσω από τον υπόλοιπο κόσμο.

Κινέζικη Πρωτοχρονιά
Η αλλαγή του χρόνου για τους Κινέζους καθορίζεται από το ηλιακό-σεληνιακό ημερολόγιο και όχι το δυτικό Γρηγοριανό, οπότε η πρώτη ημέρα του χρόνου δεν είναι σταθερή και συνήθως κυμαίνεται μεταξύ τέλη Ιανουαρίου και μέσα Φεβρουαρίου. Οι Κινέζοι γιορτάζουν την επιστροφή της Γης στη ζωή. Η αργία της Πρωτοχρονιάς διαρκεί τρεις ημέρες και οι εορτασμοί του Νέου έτους διαρκούν

Με λένε Μάνο είμαι 10 χρόνων και πιστεύω πως υπάρχεις. Όμως ο Θανάσης με τον Παναγιώτη και τον Κωνσταντίνο, οι κολλητοί μου δηλαδή, με κοροϊδεύουν και με λένε αφελή που πιστεύω σε τέτοιες σαχλαμάρες. Η μαμά όμως λέει πως όλοι μέσα μας σε κουβαλάμε γιαυτό και πρέπει να πιστεύουμε ότι υπάρχεις. Δεν καταλαβαίνω ακριβώς τι εννοεί η μαμά όμως την εμπιστεύομαι τυφλά.
Τώρα εσύ θα πιστεύεις πως σου γράφω τούτο το γράμμα για να σου ζητήσω να μου φέρεις ακριβά δώρα, παιγνίδια και ηλεκτρονικά και ακριβά ρούχα και

Το κόψιμο της βασιλόπιτας είναι από τα ελάχιστα αρχέγονα έθιμα που επιβιώνουν.
Η αναζήτησή μας για τις ρίζες του εθίμου της βασιλόπιτας, μας οδηγεί πίσω, στην αρχαιότητα, στις προσφορές άρτου ή και μελιπήκτων των αρχαίων ημών προγόνων, προς τους θεούς, κατά τη διάρκεια εορτών. Αναφέρει ο λαογράφος Φίλιππος Βρετάκος (“Οι δώδεκα μήνες του έτους και αι κυριώτεραι εορταί των”):
“Οι πρόγονοί μας εις την αρχαιότητα κατά τας μεγάλας αγροτικάς εορτάς προσέφερον εις τους θεούς, ως απαρχήν, έναν άρτον. Επί παραδείγματι κατά την εορτήν του θερισμού, που ελέγετο Θαλύσια και ήτο αφιερωμένη εις την Δήμητρα, κατασκευάζετο από το νέον σιτάρι ένας μεγάλος εορταστικός άρτος (ένα καρβέλι), που ελέγετο “Θαλύσιος άρτος”, κατά δε την προς τιμήν Απόλλωνος εορτήν των

Μεσάνυχτα... Στον ουρανό τον ήσυχο, το βαθυσκότεινο, θαμποσβήνουν δειλά, αχνόφωτα τα αστέρια σ’ άπειρους μαγευτικούς συνδυασμούς, αμέτρητες εξωτικές, παραμυθένιες ζωγραφιές. Αστέρια πολλά. Μυριάδες αστέρια. Φαναράκια χρυσαφιά, που, με τις τοσοδούλικες τους λάμψεις, ζωγραφίζουν στα μενεξεδένια βελούδα γαλέρες, γιρλάντες, άτια και κάστρα και θεριά παράξενα. Εκεί ψηλά, στων αστεριών τον κόσμο που η χλωμόχρυση σελήνη βασιλεύει, πλανιόταν κάποτε συντροφικά τρία άστρα μικρά, αδέλφια αγαπημένα. Το πρώτο το ‘λεγαν Αυγερινό, τα’ άλλο Αστραφτερή και το τρίτο το τελευταίο, που ‘χε την πιο γλυκόθωρη λάμψη απ’ όλα τ’ άλλα

Τα βότανα με πολλούς τρόπους είναι συνυφασμένα με την χριστουγεννιάτικη παράδοση. Μερικά απ' αυτά μάλιστα τα γνωρίζουμε από την ίδια την ιστορία της γέννησης του Χριστού όπως αυτή αναφέρεται στην βίβλο. Τα σμύρνα και το λιβάνι δηλαδή, που προσφέρθηκαν από τους μάγους στο Θείο βρέφος. 

Άλλα βότανα που συνδέονται συμβολικά με τα Χριστούγεννα είναι το φασκόμηλο σαν σύμβολο αθανασίας και οικιακής ευτυχίας, η λεβάντα σαν σύμβολο αγνότητας και αρετής, το σκουλόχορτο (μαρμαράκι) σαν σύμβολο καλής υγείας, το απήγανο για την χάρη αλλά και για τον ξορκισμό του κακού, το θυμάρι για την γενναιότητα. Επίσης η βαλσαμίνη που λέγεται και φύλλο της βίβλου είναι συνδεμένη με τα Χριστούγεννα. Όμως το πιο γνωστό σε μας φυτό που συνδέεται με τα Χριστούγεννα είναι το δεντρολίβανο. Ας γνωρίσουμε καλύτερα λοιπόν τα πιο γνωστά βότανα των Χριστουγέννων....

Το ρολόι χτύπησε μεσάνυχτα στο στολισμένο στα κόκκινα Τόκιο που γιόρταζε. Ήταν η πρώτη πρωτεύουσα πολιτισμένου κράτους που δεχόταν την επίσκεψη του εικοστού αιώνα. Νέα πρωτεύουσα, παλιά πόλη: Είναι το Ιέντο που υπάρχει από τον 12ο αιώνα. Στα 1867, ο Μεϊτζί Μουτσιχίτο ανέτρεψε τους σογκούν, τους Ιάπωνες φεουδάρχες που είχαν διαμελίσει τη χώρα, κι ένωσε το κράτος, ανασταίνοντας την προαιώνια αυτοκρατορία. Έγινε μικάδο (mi kado, υψηλή πύλη): αυτοκράτορας. Στα 1868, εγκαταστάθηκε στο Ιέντο που μετονομάστηκε Τόκιο (Ανατολική πρωτεύουσα). Οι σογκούν επαναστάτησαν στα 1871. Στα 1877, είχαν οριστικά νικηθεί. Όμως, η φεουδαρχία δεν εξαλείφθηκε. Θα συνέχιζε να υπάρχει ως τα μέσα του 20ού αιώνα. Παρ’ όλα αυτά, η

Τα όσα αναφέρονται παρακάτω βασίζονται σε πραγματικά περιστατικά, με τα ονόματα των πρωταγωνιστών αλλαγμένα για ευνόητους λόγους.
Ξύπνησε πάλι απότομα. Άγρια. Με τον συνεχόμενο ήχο του κουνουδιού, αντί για τον γνώριμο του κινητού του, που χτυπάει σαν ξυπνητήρι κάθε πρωί στις 8.
«Ούτε να κοιμηθεί κανείς δεν μπορεί», σκέφτηκε και άλλαξε πλευρό γκρινιάζοντας. Προσπάθησε να ξαναβυθιστεί στην αγκαλιά του Μορφέα. Μάταια όμως. Το κουδούνι χτύπαγε σαν τρελό, ξανά και ξανά.
«Τι συμβαίνει;», αναρωτήθηκε για λίγο. Γιατί αμέσως άκουσε χαρούμενα ξεφωνητά παιδιών που έλεγαν τα Κάλαντα. Τους είχαν ανοίξει στο κάτω πάτωμα.

Βλαστήμησε δυνατά. Είχε πάρει άδεια από τη δουλειά τις μέρες αυτές, επίτηδες για να

Υπάρχουν 2 διαφορετικοί τύποι ευτυχίας;
Μια εξαιρετική ομιλία για την ευτυχία από τον Daniel Kahneman, κάτοχο του βραβείου Νόμπελ και συγγραφέα του βιβλίου "Thinking, Fast and Slow". Χρησιμοποιώντας παραδείγματα από τις διακοπές έως τις κολονοσκοπήσεις, διαφωτίζει πως οι «βιωματικοί εαυτοί» μας και οι «εμπειρικοί εαυτοί» μας αντιλαμβάνονται την ευτυχία διαφορετικά. Αυτή η νέα αντίληψη έχει σημαντικές επιρροές στα οικονομικά, τη δημόσια πολιτική, καθώς και στην κατανόηση του εαυτού μας
Η ΟΜΙΛΙΑ

Εμείς φέτος θα γιορτάσουμε τα περσινά Χριστούγεννα!
Πέρσι γιορτάσαμε τα προπέρσινα Χριστούγεννα. Και πρόπερσι τα Χριστούγεννα του 2010.
Γενικά, καινούργια Χριστούγεννα έχουμε να γιορτάσουμε από το 2009. Που λεφτά υπήρχαν! Μας το είπε ο κύριος Παπανδρέου που τα είχε δει με τα μάτια του. Και μας είπε ότι τα λεφτά τα είχαν κάτι πλούσιοι κύριοι. Που μόλις έβγαινε πρωθυπουργός ο κύριος Γιώργος, οι πλούσιοι κύριοι θα χαίρονταν τόσο μα τόσο πολύ, που θα έπαιρναν όλα τα λεφτά τους και θα μας τα έδιναν με το τσουβάλι. Ή με επιταγή. Ή μετρητά, ή με έμβασμα. Αυτό δεν μας το διευκρίνισε ο κύριος Γιώργος. Αλλά δεν είχε και πολύ σημασία. Σημασία είχε ότι λεφτά υπήρχαν.
Μετά βγήκε ο κύριος Γιώργος πρωθυπουργός. Και κάτσαμε όλοι στην ουρά της τράπεζας για να μας

Ο Ρίτσαρντ Μπάρτον και η Ελίζαμπεθ Τέιλορ (η οποία δεν άντεχε να τη φωνάζουν Λιζ). Όταν γνωρίστηκαν στα γυρίσματα της Κλεοπάτρας ήταν και οι δυο παντρεμένοι, ένα σκάνδαλο που ακόμα και το Βατικανό δεν το παρέβλεψε. Πώς να μην είναι καταδικασμένος αυτός ο έρωτας;
Κάποτε τα ημερολόγια είχαν κλειδαριά και ένα τόσο δα κλειδάκι να ασφαλίζει το περιεχόμενό τους: οι σκέψεις που κατέθετε ο κάτοχός τους ήταν απόκρυφες, μυστικές, απόρρητες, προορισμένες να μη διαβαστούν ποτέ από αδιάκριτα μάτια. Ο Ρίτσαρντ Μπάρτον δεν είχε τέτοιο κλειδί στο δικό του ημερολόγιο. Θα προέκυπτε εξάλλου και πρακτικό ζήτημα: στα 44 χρόνια που κατέγραφε τις σκέψεις

Η δημοφιλής μηχανή αναζήτησης Google πιστή στην παράδοσή της να γιορτάζει σημαντικά γεγονότα και επετείους γνωστών προσωπικοτήτων, σήμερα, 20 Δεκεμβρίου τιμά με το Google Doodle τους αδελφούς Γκριμ, που με τα παραμύθια τους έχουν γαλουχήσει εκατομμύρια παιδιά ανά τον κόσμο.
Μάλιστα, η Google, με αφορμή τα 200 χρόνια από την πρώτη έκδοση των παραμυθιών τους δημιούργησε ένα από τα πιο εκτενή Google Doodle, το οποίο αφηγείται το παραμύθι με την

Εξομολόγηση αμερικανού χειριστή μη επανδρωμένου βομβαρδιστικού

Ενα κλικ εδώ, θάνατος στην άλλη άκρη του κόσμου. Η αίθουσα τηλε-διακυβέρνησης των μη επανδρωμένων βομβαρδιστικών (drones) των ΗΠΑ στο Νέο Μεξικό.

Ακούγεται σαν μια από τις γνωστές «μαύρες ιστορίες» που κυκλοφορούν στις παρέες: ένας άντρας πατάει ένα κουμπί στο Νέο Μεξικό κι ένας άλλος άνθρωπος πέφτει, δευτερόλεπτα μετά, νεκρός στην άλλη άκρη του κόσμου. Δεν είναι όμως αποκύημα φαντασίας: είναι πραγματικότητα και συνέβη σε έναν αμερικανό στρατιώτη.
Ο 27χρονος Μπράντον Μπράιαντ από τη Μοντάνα υπηρέτησε για έξι χρόνια στην Αεροπορία των ΗΠΑ (USAF), με ειδικότητα χειριστή UAV Predator, τα γνωστά μη-επανδρωμένα αεροσκάφη (drones) που πετάνε επί 24ώρους βάσεως πάνω από «ευαίσθητες» γεωπολιτικά περιοχές, όπως το Αφγανιστάν.
Κλεισμένος μέσα στα σκοτεινά κοντέινερ στο Νέο Μεξικό, απ' όπου διεξάγεται ο χειρισμός των

Τα Χριστούγεννα η Αθήνα είχαν την τιμητική τους ιδίως στους εμπορικούς δρόμους. Ο κόσμος κατέβαινε στο κέντρο για να δει τις στολισμένες βιτρίνες και τις εκδηλώσεις που γίνονταν στα πολυκαταστήματα. Το 1995, η αλλαγή της δημοτικής αρχής σήμαινε και την αλλαγή στις συνήθειες του εορτασμού τις ημέρες των Χριστουγέννων. Ένας αέρας ευρωπαϊκός άρχισε να φυσάει στην πόλη…
Με χιλιάδες λαμπάκια γέμισαν τότε τα δέντρα της Πλατείας Συντάγματος. Φωτεινά αστέρια στους κεντρικούς δρόμους μαζί με χρωματιστά λάβαρα με ευχές έδιναν τον τόνο της γιορτής. Η φιλαρμονική του Δήμου έκανε τις περατζάδες της στην Ερμού και μικρά ή μεγάλα πανηγύρια διοργανώνονταν στο κέντρο. Η ιδέα, φαίνεται πως άρεσε στους αθηναίους. Το κέντρο γέμισε κόσμο

Ο «Καρυοθραύστης» ( Щелкунчик, Στσελκούντσικ, στα ρωσικά) βασίζεται στο παραμύθι του γερμανού συγγραφέα ΄Ερνστ Χόφμαν «Ο Καρυοθραύστης και ο βασιλιάς των ποντικών» (1816), μία

Υπάρχει ετυμολογική σχέση ανάμεσα τους;

Αχαχαχα! Συγγνώμη, νευρικό γέλιο, μη δίνετε σημασία. Με πιάνει συχνά τελευταία και δεν μπορώ να το ελέγξω. Ξαφνικά, εκεί που κάθομαι, χωρίς λόγο, χωρίς αιτία και αφορμή, ξεκαρδίζομαι.
Μη δίνετε σημασία. Τώρα με πιάνουν τα γέλια. Ενα μήνα πριν με έπιαναν τα κλάματα. Συνέχεια όμως. Εβλεπα ειδήσεις, έκλαιγα. Διάβαζα εφημερίδα, έκλαιγα. Εμπαινα σε σάιτ, έκλαιγα. «Ρε μαμά, πού έβαλες τα κλειδιά μου;», μου έλεγε ο γιος μου, έκλαιγα. Καθάριζα κρεμμύδια, έκλαιγα - το μόνο λογικό.
Νευρικό, μη δίνετε σημασία. Συνεχίστε κανονικά σαν να μην είμαι μπροστά. Θέλετε να αυξήσετε τα τιμολόγια της ΔΕΗ; Αυξήστε τα βρε, μην ενοχλήστε. Μη σας επηρεάζει η τρελή που γελάει. Πόσο

Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν ένα ιδανικό. Συνδύαζε τον αυστηρό ηθικό κώδικα συμπεριφοράς με τη μεγαλοθυμία προς τον αντίπαλο, το έλεος προς τον αδύναμο, την ευγένεια προς τις γυναίκες. Ο μεσαιωνικός ιππότης όφειλε να είναι λύκος στον πόλεμο, αρνάκι στην ειρήνη, δίκαιος με τους άδικους, πράος με τους οργίλους, τίμιος με τους άτιμους.
Μάταια θα αναζητήσετε παρόμοια φαινόμενα σήμερα - κι αυτό δεν είναι απαραιτήτως κακό. Ο ιππότης δεν ήταν ξεκάρφωτος θεσμός, αποτελούσε αριστοκρατικό εξάρτημα μιας φεουδαλικής

Μέτρησα τα χρόνια μου και συνειδητοποίησα, ότι μου υπολείπεται λιγότερος χρόνος ζωής απ’ ότι έχω ζήσει έως τώρα…
Αισθάνομαι όπως αυτό το παιδάκι που κέρδισε μια σακούλα καραμέλες: τις πρώτες τις καταβρόχθισε με λαιμαργία αλλά όταν παρατήρησε ότι του απέμεναν λίγες, άρχισε να τις γεύεται με βαθιά απόλαυση.
Δεν έχω πια χρόνο για ατέρμονες συγκεντρώσεις όπου συζητούνται, καταστατικά, νόρμες, διαδικασίες και εσωτερικοί κανονισμοί, γνωρίζοντας ότι δε θα καταλήξει κανείς πουθενά.
Δεν έχω πια χρόνο για να ανέχομαι παράλογους ανθρώπους που παρά τη

«Δεν ήταν ανάγκη», «Τι πήγες κι έκανες;», «Να μην πάμε με άδεια χέρια». Το δώρο είναι κάτι που πάντα θα το περιμένεις. Εστω κι αν αμέσως μετά θα ψάχνεις διακαώς την κάρτα αλλαγής
Aη Βασίλης δεν υπάρχει. Αυτό το έχουμε εμπεδώσει. Οπότε κάθε χρόνο τέτοια εποχή πέφτει σε εμάς ο κλήρος να δώσουμε τα καλύτερα δώρα και, αν είμαστε τυχεροί, να λάβουμε και μερικά. Οπως, όμως, όλες οι ψυχολογίες, έτσι και εκείνη των δώρων είναι πολύπλοκη και κρύβει δεύτερες σκέψεις, απωθημένα χρόνων, καταπιεσμένους έρωτες ή και υπόγεια μηνύματα ότι όλα έχουν τελειώσει σε μια

Η Αυγούστα Άντα Κίνγκ, Κόμησσα του Λάβλεϊς (πατρικό Αυγούστα Άντα Μπάιρον) είναι γνωστή για το έργο που άφησε σχετικά με την Αναλυτική Μηχανή του Τσαρλς Μπάμπατζ. Η συνεισφορά της αυτή θεωρείται σήμερα από τους ιστορικούς ως το πρώτο πρόγραμμα για υπολογιστή.
Βιογραφία [Επεξεργασία]
Η Άντα γεννήθηκε στο Λονδίνο στις 10 Δεκεμβρίου 1815, ως μοναδικό νόμιμο τέκνο του Λόρδου Βύρωνα (Τζορτζ Γκόρντον Μπάιρον, George Gordon Baron of Byron) και της συζύγου του Άννας Ισαβέλλας (Αναμπέλα) Μίλμπανκ (Anne Isabelle Milbanke). Το ζευγάρι χώρισε τον Ιανουάριο του

  Τότε που τα πενηντάρικα υπήρχαν ακόμη και είχαν αξία..
 Ο μικρός Γιαννάκης κρύωνε έτσι όπως καθόταν μέσα στο χιόνι στην αυλή του σπιτιού του.  Ο Γιαννάκης δεν φορούσε ζεστές μπότες – ούτε του άρεσαν αλλά ούτε και είχε μπότες να φορέσει.  Τα λεπτά πάνινα αθλητικά του παπούτσια είχαν μερικές τρύπες και δεν κατάφερναν να κρατούν το κρύο μακριά από τα ποδαράκια του.  Ο Γιαννάκης βρισκόταν στην ίδια θέση εδώ και περίπου μία ώρα κι όσο σκληρά κι αν προσπαθούσε, δεν κατάφερνε να βρει καμία καλή ιδέα για το τι δώρο να κάνει στη

Κάποιες μέρες μας χωρίζουν απο τη γέννηση του Θεανθρώπου,τη γέννηση που θα φέρει τη (ελπίδα?) στη ζω'η και την αγάπη  στις καρδιές μας..
Προετοιμαζόμαστε όλοι, κόντρα στην κρίση και στα άλλα δεινά που περνάμε...
Η Ονειρούπολή μας ξεκίνησε ,ο στολισμος των καταστημάτων ήδη απο καιρό,σε μια προσπάθεια να τονωθεί η αγορά, και μεις ? να σας πω για μένα, το μόνο που στολίστηκε είναι το μπλογκ, για το σπίτι δεν εχω κάνει τίποτε (παροτι απο 1η Δεκεμβρίου ήταν πάντα στολισμένο )φέτος δεν έχω διάθεση....
Κατά τ άλλα η ζωή μας συνεχίζεται..
Κάπου όμως δεν θα χαρούν φέτος ,κάπου σε κάποια γωνιά της χώρας το πένθος ειναι βαρύ..
Η Μεσορόπη είναι ενα πανέμορφο,γραφικό  χωριό της Καβάλας στους πρόποδες του όρους Παγγαίου.
Εκεί ξετυλίχθηκε η τραγωδία ,σε αυτό το ήσυχο χωριό, το πένθος έπεσε βαρύ,ο Ανδρέας 5 χρονών,ο

Μπαίνοντας στο πνεύμα των ημερών..
Η Προέλευση του Εορτασμού των Χριστουγέννων

Στα μέσα του χειμώνα συνηθίζονταν διάφοροι εορτασμοί, ακόμα και πριν αρχίσει ο εορτασμός των Χριστουγέννων στις 25 Δεκεμβρίου. Τα Χριστούγεννα ήταν αρχικά μία κινητή γιορτή που εορταζόταν σε πολλές διαφορετικές στιγμές κατά τη διάρκεια του έτους. Η επιλογή της 25ης Δεκεμβρίου έγινε από τον Πάπα Ιούλιο τον Α, τον 4ο μ.Χ. αιώνα επειδή η συγκεκριμένη ημερομηνία συνέπεφτε με τα ειδωλολατρικά τελετουργικά για το Χειμερινό Ηλιοστάσιο, ή την Επιστροφή του Ηλιου. Η πρόθεσή του ήταν να αντικατασταθεί ο ειδωλολατρικός εορτασμός από τον Χριστιανικό. Το 1752, αφαιρέθηκαν 11 ημέρες από το έτος, όταν έγινε η αλλαγή από το Ιουλιανό στο Γρηγοριανό ημερολόγιο. Κατά συνέπεια, η

«Μάλλον φταίει το κρασί που δεν πεθαίνω»
Είναι 98 χρόνων. Ισως και 102, δεν είναι σίγουρος. Πριν από 36 χρόνια οι γιατροί στις ΗΠΑ του είπαν ότι έχει έξι μήνες ζωής. Σήμερα ο Σταμάτης Μωραΐτης ζει στην Ικαρία και περιγράφει το μυστικό της (δικής του) μακροζωίας

O Σταμάτης Μωραΐτης είναι ανυπόμονος. Δεν έχει καιρό για χάσιμο: «Θέλετε κάτι άλλο; Γιατί έχουμε να μαζέψουμε ελιές με τον εγγονό μου, για να φτιάξουμε λάδι, προτού πέσει ο ήλιος» λέει με την όχι και τόσο κουρασμένη φωνή του και βιάζεται να φύγει. Ο Σταμάτης Μωραΐτης είναι 98 χρόνων. Ισως και 102. Δεν ξέρει ακριβώς και δεν τον νοιάζει ιδιαίτερα. «Γεννήθηκα στην Ικαρία, στο χωριό Μονοκάμπι το 1914, σύμφωνα με την ταυτότητά μου, αν και μια θεία μου, λίγο πριν πεθάνει, μου είχε

Ευτυχώς που δεν έχουμε πόλεμο, έτσι μας έμαθαν να λέμε. Αυτό που δε μας λένε όμως είναι ότι στις συνθήκες ειρήνης ο κατάλογος των θυμάτων και των καταστροφών ενός λαού είναι ανάλογες προς τις απώλειες με αυτές ενός πολέμου, αλλά δυστυχώς δεν υπάρχει καμία Σύμβαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων που να τα υπερασπιστεί. Τα θύματα της ειρήνης δεν έχουν δικαιώματα μόνο υποχρεώσεις. Τα θύματα της ειρήνης δεν μπορούν να απειλήσουν κανέναν με Δικαστήριο διότι τους δόθηκε το δικαίωμα να επιλέξουν Δημοκρατικά την Ειρήνη που τους σκοτώνει.
Αυτή την στιγμή το Κράτος θεσπίζει νόμους οι οποίοι σε περίοδο πολέμου θα ήταν τα αποδεικτικά
στοιχεία καταδίκης του. Σου απαγορεύει την περίθαλψη και την φαρμακευτική

Δευτέρα  3 Δεκεμβρίου 2012. Η ημέρα που οι λιλιπούτειοι κάτοικοι της Δράμας περίμεναν όλο το χρόνο έφτασε! Την εβδομάδα που πέρασε, φελιζόλ, πινέλα, κοπίδια, κεράκια και σημαιάκια μεταμορφώθηκαν σε καραβάκια. Παραμονή της Αγίας Βαρβάρας σήμερα και μόλις σουρουπώσει από κάθε γωνιά της πόλης θα ξεπροβάλλουν οι μικροί καπετάνιοι.
Σημείο συνάντησης; Μα φυσικά η μεγάλη λίμνη της Αγίας Βαρβάρας.
Η λίμνη που στον πυθμένα της βρίσκονται τα θεμέλια από το παλιό εκκλησάκι της Αγίας Βαρβάρας.
Σύμφωνα με το θρύλο που τυλίγει τις πηγές της πόλης, όταν το 1830 η Δράμα κατακτήθηκε από τους

Steve Jobs: " Θα έδινα όλη μου την τεχνολογία, για ένα απόγευμα με τον Σωκράτη"

Πολλά ήταν τα αφιερώματα στον Κάρολο Ντίκενς από την αρχή της χρονιάς, καθώς το 2012 συμπληρώνονται 200 χρόνια από τη γέννηση του Βρετανού συγγραφέα. Για τους περισσότερους αναγνώστες σε όλο τον κόσμο ο Ντίκενς είναι ο μπαμπάς του Όλιβερ Τουίστ, ο άνθρωπος που περιέγραψε τον ζοφερό κόσμο της παιδικής εκμετάλλευσης και φτώχειας στην Αγγλία του 19ου αιώνα, έναν κόσμο που θέλαμε να πιστεύουμε ότι έχει για πάντα χαθεί.
Στην πλούσια Γηραιά Ήπειρο, της υποχρεωτικής εννεατούς εκπαίδευσης για τα παιδιά, η παιδική

Η Μαρία Κάλλας (Νέα Υόρκη, 2 Δεκεμβρίου 1923 - Παρίσι 16 Σεπτεμβρίου 1977) υπήρξε κορυφαία υψίφωνος και η πλέον γνωστή παγκοσμίως ερμηνεύτρια όπερας και λυρικού θεάτρου.
Τα πρώτα χρόνια
Η Μαρία Κάλλας γεννήθηκε ως Άννα Μαρία Καικιλία Σοφία Καλογεροπούλου στις 2 Δεκεμβρίου του 1923 στη Νέα Υόρκη. Τον Αύγουστο της ίδιας χρονιάς οι γονείς της, Ευαγγελία Δημητριάδη (από την Κωνσταντινούπολη) και Γιώργος Καλογερόπουλος (από τo Nεοχώριο Ιθώμης στο Μελιγαλά Μεσσηνίας), είχαν μεταναστεύσει στις Η.Π.Α. από την Αθήνα. Εκεί ο πατέρας της ανοίγει φαρμακείο