Το εκκλησιαστικό όργανο στον καθεδρικό ναό της γαλλικής πόλης Rennes.Οι βαρύτεροι τόνοι του οργάνου απαιτούν σωλήνες μήκους 10 μέτρων ανοικτούς και στα δύο άκρα

Παρασύρει τις καρδιές μας σαν κύμα αλλά και διέπεται από τους νόμους της κυματικής. Διαβάστε για τη «Φυσική της μουσικής»
Η Φυσική είναι μια επιστήμη με εφαρμογές τόσο στους διάφορους τομείς της τεχνολογίας  όσο και σε πολλές εκδηλώσεις της καθημερινής μας ζωής. Μία από αυτές τις τελευταίες που δεν έρχεται συνήθως στο μυαλό μας όταν αναφερόμαστε στη Φυσική είναι και η σχέση της με τη μουσική και ειδικότερα με τα μουσικά όργανα. Ολοι μας ακούμε λίγο-πολύ μουσική, αλλά πολλοί μάλλον δεν γνωρίζουν πώς παράγονται οι μουσικές νότες στα διάφορα όργανα και σε τι διαφέρει ο ήχος μιας

Ο,τι είμαι μανιώδης  του καφέ εσείς δεν το γνωρίζετε ,αλλά οι φίλοι , κ συναδελφοι το ξέρουν καλά .
 Ακόμη  και για  μικροβιολογικές εξετάσεις  να πάω, καφέ θα πιώ..
Αγαπημένος μου, ο καπουτσίνο..και ας με πειράζει στο στομάχι..
Παρακάτω θα διαβάσετε ενα πολύ ενδιαφέρον αρθρο που αφορα το αγαπημένο μας ρόφημα....
Το μοναδικό προϊόν που τον κερδίζει είναι το πετρέλαιο. Ο καφές είναι το δεύτερο τη τάξει εμπορεύσιμο αγαθό στον πλανήτη.
Οχι χωρίς λόγο.
Οι εκλεκτοί κόκκοι του σχηματίζουν έναν εναλλακτικό θησαυρό που επεμβαίνει στον χάρτη της

«Εψόφισ’ ο Λοκάνικος,/ ψυχομαχάει ο Τύρος./ Κι η Βρούβα νη παλιόβρουβα/ στέκεται στην καβάλα/ να πέσει στην τσουκάλα», τραγουδούσαν, σαν σήμερα, τρώγοντας και πίνοντας οι καρναβαλιστές στην Πελοπόννησο. Στη Φθιώτιδα, στο γιορτάσι της Τυρινής, τραγουδιόταν και το τραγούδι της Καθαρής Δευτέρας: «Τ’ ακότε τι παράγγειλεν η Καθαρή Δευτέρα;/ Πέθανε ο Κρέος, πέθανε, ψυχομαχάει ο Τύρος,/ σηκώνει ο Πράσος την ουρά κι ο Κρέμμυδος τα γένια./ Μπαλώστε τα σακούλια σας, τροχίστε τα λεπίδια/ και στον τρανό τον πλάτανο να μάσουμε στεκούδια».
Αυτά τα λέγαν τότε, που το καρναβάλι δεν ήταν «πολιτιστική» βιτρίνα δήμων και μπίζνα

H παράδοση θέλει την πρώτη μορφή μπισκότου να εμφανίζεται περίπου πριν 10.000 χρόνια στην Kίνα, όπου παρασκευάζονταν ξηρές πίτες από ρύζι, σουσάμι και φρούτα… Άλλες παλιές ιστορίες αναφέρουν πως οι Aσσύριοι παρασκεύαζαν ένα λεπτό παξιμάδι από ζύμη κριθαριού και σιταριού, που το τοποθετούσαν σε πήλινα βάζα και το ζέσταιναν στη θράκα.
Xιλιετίες αργότερα, σε αιγυπτιακό τάφο του 2.500 π.X., υπάρχουν απεικονίσεις εργατών που συνδαυλίζουν τη φωτιά ενός φούρνου στον οποίο ψήνονται παξιμάδια.
Tο μπισκότο υπήρξε αρχικά μια πρακτική συμπυκνωμένη τροφή παραπλήσια του ψωμιού, ικανή να διατηρείται καλά για μεγάλο χρονικό διάστημα. Ήταν η γαλέτα των προϊστορικών χρόνων. O εγκυκλοπαιδικός ορισμός της γαλέτας είναι «… σπογγώδες και ξερό μείγμα αλευριού, αντιστεκόμενο καλά στη μούχλα…». Στη διαδρομή προστέθηκε μέλι και έγινε ιδιότυπο γλύκισμα με

 Το Αρωμα Γυναίκας  δε δέχεται και δεν προβάλει καμία μορφή διαφήμισης (άμεση ή έμμεση) εμπορικών προϊόντων. Συνήθως, διαφημίζουμε εθελοντικές μη κερδοσκοπικές οργανώσεις. Τούτη τη φορά, όμως, θα κάνουμε μια εξαίρεση, γιατί έτσι θέλουμε.  Ενθουσιαστήκαμε από τη δοκιμή ενός νέου Ελληνικού προϊόντος από την Ορεστιάδα (για τη Θράκη μας κλικ εδώ). Μόνο και μόνο για αυτό, αξίζει τον κόπο η δοκιμή – στήριξη του. Μετά καταλάβαμε ότι είναι πολύ καλύτερο από το

Η τελευταία υπερασπίστρια του Γυναικόκαστρου
Τα γάργαρα νερά του Αξιού ποταμού κυλάνε στην πεδιάδα αναζωογονώντας την γη. Μια άμαξα από την Θεσσαλονίκη φορτωμένη με όλο το βιός μιας αριστοκρατικής οικογένειας που ξεσπιτώθηκε λόγω των βαρβαρικών επιδρομών, πήγαινε προς το μοναδικό ασφαλές μέρος το γυναικόκαστρο (Κιλκίς).
 Ξαφνικά μια ομάδα λατίνων μισθοφόρων ξεπρόβαλε από την κρυψώνα της και επιτέθηκε στην οικογένεια για να την ληστέψει. Μια γυναίκα τράβηξε το σπαθί από το θηκάρι και σαν αγρίμι όρμηξε πάνω στην λατινική συμμορία. Το ξίφος της χτύπησε την ασπίδα ενός λατίνου, τα άλογα χλιμίντρισαν

Μια φυλακή με ελεύθερα μυαλά. Ένα σχολείο πρότυπο μίμησης

…Να’ σαι καλά αγόρι μου όπως και να σε λένε, Βασίλη, Βαγγέλη, Βαρνάβα…. (κάποιοι σε προστατεύουν  και καλά κάνουν). Μας θύμισες ότι υπάρχετε κι εσείς. Νέοι κρατούμενοι που έχουν κάνει λάθος, αλλά ζητούν στήριξη (από εμάς τους  αλάθητους) φωνάζοντας με την ψυχή σας ότι εμείς μπορούμε να προσπαθήσουμε να σας εμπιστευθούμε για να σας δοθεί μία δεύτερη ευκαιρία…

   Αγαπητοί φίλοι,
στις μέρες μας η ηλεκτρονική αλληλογραφία μάς επιτρέπει να ενημερωνόμαστε για ζητήματα που δε

Η ιστορία μιλά για τη μοναξιά και την ανάγκη να ανήκεις. Την ανάγκη να βρεις αυτό που σε συμπληρώνει, ώστε να "κυλήσεις" στη ζωή μαζί του. Μιλά για την εναγώνια αναζήτηση αυτού του άλλου, που θα έρθει ως «από μηχανής θεός», να κλείσει το μέσα μας κενό, να δώσει νόημα στη ζωή μας. Αυτό το άλλο, που πιστεύουμε, ότι θα μας αναγνωρίσει και θα το αναγνωρίσουμε "μαγικά".
Στη διάρκεια αυτής της αναζήτησης θα κάνουμε πολλά: θα μασκαρευτούμε, θα τρομάξουμε, θα μπερδευτούμε, θα γελοιοποιηθούμε, θα ελπίσουμε... Και τελικά, κάποτε, θα βρούμε το ιδανικό μας

Μέθυσα κοιτώντας τα μάτια σου!
Τα αγαπώ. Με περιέχουν και περιέχεσαι στα δικά μου. Καστανοπράσινοι φανοί, που ακτινοβολούν αγάπη κι ομορφιά. Με καλούν, όπως καλούν όλο τον κόσμο, θυσιαστήρια δυνάμεων μαγικών να πηγάζει η αγάπη, που δε φοβήθηκε να σώσει. Όποιον κοιτώ, μέσα απ’ αυτά,  θεραπεύεται η ψυχή του.
Ευλογημένη η αγάπη μέσα μας… Τη βιώνω ευγνώμων κάθε μέρα. Εκστασιάζομαι. Φορώ πέπλα χρωματιστά, κίτρινα, πορτοκαλί και κόκκινα, στα χρώματα του ήλιου την ανατολή. Φορώ αστραφτερά χρυσά γιορντάνια,  το δαχτυλίδι με το κόκκινο ρουμπίνι του πάθους μας, κρέμασα μαύρο κομπολόι τη

Δυτικό Βερολίνο, 14 μαΐου 1970: Ο κρατούμενος για εμπρησμό πολυκαταστημάτων, Αντρέας Μπάαντερ, μεταφέρεται στο αναγνωστήριο του Γερμανικού Ινστιτούτου Κοινωνικών Ερευνών, προκειμένου να εργαστεί για την έκδοση ενός βιβλίου μαζί με τη δημοσιογράφο Ουλρίκε Μάινχοφ. Η δραστήρια Μάινχοφ, γνωστή μέσα από τις εκπομπές της για τα παιδιά των ιδρυμάτων, είχε

Ο Απόλλων βγαίνει με την Αφροδίτη;
Τι ‘ν’ αυτό που το λένε Αγάπη Σωκράτη, ρωτά η Διοτίμα, η μυστηριώδης γυναίκα από τη Μαντινεία. Δεν έχω ιδέα απαντάει ο Σωκράτης. Αν ο άνδρας δεδηλωμένος από το μαντείο σαν ο σοφότερος ανάμεσα στους θνητούς δεν γνωρίζει, τι ελπίδα έχουμε οι υπόλοιποι ν’ απαντήσουμε σ’ αυτή την ερώτηση;
Ένας τρόπος να προσεγγίσουμε αυτή την πεισματικά δύσκολη ερώτηση είναι να τη εξετάσουμε από δυο φαινομενικά αντίθετες και ασυμφιλίωτες στάσεις που κληρονομήσαμε από την Ελληνική Μυθολογία: αυτή της Αφροδίτης και του Απόλλωνα – τα δύο άκρα του φάσματος, ή ας πούμε καλειδοσκόπιο αγάπης. Αν πράγματι είναι ασυμφιλίωτοι μπορούμε να διαλέξουμε σαρκική αγάπη

Βλέποντας κάποτε ο ρώσος συγγραφέας Λέο Τολστόι, στον πρωινό του περίπατο, ένα καυκάσιο γεωργό να οργώνει το χτήμα του τραγουδώντας, κοντοστάθηκε λιγάκι να τον ρωτήσει από περιέργεια. «Πατριώτη…………….» λέει, «εάν ήξερες σίγουρα ότι θα πέθαινες απόψε, τι θα ‘κανες την υπόλοιπη μέρα;» «Α……… θα συνέχιζα το όργωμα μέχρι το σούρουπο», του απάντησε κεφάτα. «Για κοίτα ευτυχία……………!» μουρμούρισε ο Τολστόι, «τόσο πολύ αγαπά τη δουλειά του, π’ ακόμα και το θάνατο όταν πλησιάζει δεν φοβάται!»

Οι πεταλούδες που ζούνε περίπου δυο εικοσιτετράωρα, δουλεύουν κι αυτές ασταμάτητα πετώντας

«Μήνυμα για γιατρούς και ασθενείς»

     Του Ιατρού Δημήτρη Καραλή
Το ανθρώπινο σώμα και το αυτοκίνητο λειτουργούν περίπου σαν παρόμοιες μηχανές.Η καρδιά είναι η μηχανή, το αίμα η βενζίνη, οι πνεύμονες το καρμπιρατέρ, τα νεύρα για μανιατό η σπινθήρες και το στομάχι για ρεζερβουάρ καυσίμων- χοντρική περιγραφή.
Η ανθρώπινη μηχανή ανανεώνει όλα τα φθαρμένα εξαρτήματα, επιδιορθώνει λειτουργικές βλάβες, αποβάλει μεταβολικές ουσίες (διάφορες βρωμιές), παρασκευάζει βενζίνη (αίμα) και δίνει λειτουργία

Στις 2 Ιουλίου του 1942, τα περισσότερα από τα παιδιά του Lidice, ενός μικρού χωριού της 
τότε Τσεχοσλοβακίας, παραδόθηκαν στο τοπικό γραφείο της Γκεστάπο. Στη συνέχεια 82 παιδιά
μεταφέρθηκαν σε στρατόπεδο εξόντωσης στο Chełmno, 70 χιλιόμετρα μακριά, όπου 
δολοφονήθηκαν με δηλητηριώδη αέρια. Το γλυπτό της Marie Uchytilová αποτελεί φόρο τιμής 
σε αυτά τα παιδιά. 
Τα γεγονότα που οδήγησαν τα παιδιά του Lidice στον θάνατο ήταν αρκετά περίπλοκα. Καθοριστικό ρόλο πάντως για να παρθεί η απόφαση της δολοφονίας τους ήταν ο θάνατος του Reinhard Heydrich, διοικητή του ναζιστικού προτεκτοράτου της Βοημίας και της Μοραβίας. Η Τσεχοσλοβακία καταλήφθηκε

Και εκεί, που ο θεωρών την ζωή του παιχνιδάκι στα χέρια όλων των

Η εσωτερική δύναμη είναι αυτό το μαγικό στοιχείο που κάνει τους ανθρώπους να δείχνουν σίγουροι για τον εαυτό τους και να είναι έτοιμοι να αντιμετωπίσουν τα πάντα. Αφού το θαυμάζεις στους άλλους, γιατί να μην το αποκτήσεις;

1. Μην αγχώνεσαι για τη γνώμη των άλλων

Δεν είναι δική σου υπόθεση το τι πιστεύει ο καθένας για το πως να ζήσεις τη ζωή σου. Οπότε

....στους συρμούς του μετρό ,...μα που πήγε το μυαλό σας, αχ...είστε εσείς...  αναγνώστες-ριες μου μια πρωτότυπη «διακόσμηση» στα τρένα σκέφθηκαν οι Γάλλοι για να αυξηθούν οι επισκέπτες στο ανάκτορο των Βερσαλλιών

Δεν ξέρω αν επισκεφθηκατε τα ανακτορα αλλά σε αυτο το βαγονι  αναγνωρίζει κανείς την αίθουσα των κατοπτρων .. Δείτε τις φωτό..

Η λέξη Valentino (Valentine) έχει συνδεθεί με τον έρωτα. Ο μύθος του Rodolfo Valentino τον ήθελε ίσως σαν τον μεγαλύτερο εραστή του εικοστού αιώνα.
Γιατί ο Valentino πέρασε στην ιστορία σαν ο μεγαλύτερος εραστής της οθόνης; Η απορία αυτή συζητήθηκε για χρόνια από  φυσιολόγους, κοινωνιολόγους, ειδικούς του κινηματογράφου και σινεκριτικούς, αλλά καμιά πειστική απάντηση δεν δόθηκε ποτέ. Αναμφίβολα του είδος του ερωτισμού που εξέπεμπε έφερε επανάσταση στους κανόνες που ακολουθούσε η κινηματογραφική

Όπως όλοι ξέρετε στις 14 Φεβρουαρίου γιορτάζουμε την Γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου
. Σωστά; Έ λοιπόν λάθος! Στην πραγματικότητα δεν γιορτάζεται η μνήμη του συγκεκριμένου αγίου ο οποίος άλλωστε δεν μνημονεύεται στα επίσημα χριστιανικά εορτολόγια, καθολικό και ορθόδοξο.

Αυτό που γιορτάζεται είναι ο έρωτας, ο οποίος ήταν και δικό μας παιδί. Ελληνάκι δηλαδή! Ο Έρωτας (Έρως) στην Ελληνική μυθολογία ήταν θεός. Ήταν ο καρπός της θεάς της ομορφιάς Αφροδίτης και του θεού του πολέμου Άρη. Φαίνεται πως η Αφροδίτη ήταν στην πραγματικότητα η εμπνεύστρια του

Ιουλιέτα, Μαντάμ Μποβαρύ, Αννα Καρένινα, λαίδη Τσάτερλι, Κάρμεν. Στη λογοτεχνία, η σκοτεινή πλευρά του έρωτα είναι γένους θηλυκού. Και ως γνωστόν, η τέχνη αντιγράφει τη ζωή
Πόσα σημειώματα, άραγε, θα κολλήσουν οι ερωτευμένοι την Πέμπτη, ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου, επάνω στον τοίχο της Ιουλιέτας στη Βερόνα; Πόσοι άλλοι θα φωτογραφηθούν κάτω από το μπαλκόνι της τραγικής ηρωίδας του Σαίξπηρ; Δεν έχει καμία σημασία που το μπαλκόνι αυτό δεν είναι αυθεντικό αλλά προστέθηκε το 1936 για να προσελκύει τουρίστες. Η ζωή χωρίς παραμύθι χάνει τη γοητεία της και τα αισθήματα δίχως μυθικές αναγωγές δεν έχουν ούτε ένταση ούτε διάρκεια. Πόσo μάλλον ο έρωτας: το πιο δυνατό και συχνά το πιο απελπισμένο.
Η ιστορία του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας, μολονότι δεν ανήκει στα κορυφαία έργα του Βάρδου, είναι

Αναρωτιέμαι, αν στα αλήθεια μπορεί κανείς να περιγράψει αυτόν τον άνθρωπο, αυτή τη γυναίκα, αυτή την πολύπλευρη προσωπικότητα μέσα σε λίγες σειρές γραπτού λόγου. Κι όμως η Francoise Sagan υπήρξε, έζησε με πάθος αφήνοντας πίσω της σπουδαία λογοτεχνική αλλά κυρίως πολιτιστική κληρονομιά όχι μόνο στους Γάλλους αλλά σε ολόκληρο τον κόσμο.
Η γυναίκα αυτή λοιπόν που ακούει στο όνομα Francoise Sagan αποτέλεσε πηγή δύναμης και έμπνευσης για κάθε είδους γυναίκες. Η Francoise Sagan επηρεάζει ακόμα και σήμερα και εμένα κυρίως όταν χρειάζεται να βρω δύναμη για να έρθω αντιμέτωπη με δύσκολες καταστάσεις, γιατί τελικά παντού υπάρχουν λύσεις..
Η Francoise Sagan γεννήθηκε στις 21 Ιουνίου 1935 στο χωριό Cajarc. Το πραγματικό της όνομα ήταν

Ασκούν καταλυτική επιρροή στη διάθεσή μας, συχνά με τρόπο ανεξήγητο. Οι ερευνητές προσπαθούν να δαμάσουν τη δύναμη των χρωμάτων και ορισμένοι αναπτύσσουν θεραπείες που βασίζονται σ’ αυτήν


Η ζωή μας ειναι σαν ένα καλειδοσκόπιο γεμάτο εικόνες και το χρώμα τους φαίνεται πως κρατά... όμηρο τα συναισθήματά μας, επηρεάζοντας κατ’ επέκτασιν και τις πράξεις μας. Τα τελευταία χρόνια πολλοί ερευνητές έχουν προσπαθήσει να εξηγήσουν τον μηχανισμό της αντίληψης των χρωμάτων αλλά και της επίδρασής τους στην ανθρώπινη ψυχολογία, όμως τα αναπάντητα ερωτήματα παραμένουν ακόμη πολλά. Αλλες μελέτες πάλι έχουν ασχοληθεί με τη θεραπευτική δύναμη του «ουράνιου τόξου», αναλύοντας τη χρωματολογία ή διερευνώντας την αποτελεσματικότητα της

 αυτό δεν έχει αποδειχθεί επιστημονικά.
Έχει υποστηριχθεί, ότι με τον αποκλεισμό των πικρών ουσιών – μόνο ηδονή και ευχαρίστηση στο λάρυγγά μας είναι το σύνθημά μας – αποκλείσαμε μια από τις 4 βασικές γεύσεις: αλμυρό, ξινό, πικρό, γλυκό,. Πολλοί έχουν απορρίψει και το ξινό και έχουν επιλέξει το αλμυρό και το γλυκό. Έτσι έχει χαθεί η ισορροπία. Ο Ιπποκράτης τόνιζε την ισορροπία, επηρεασμένος από τον πατέρα της ελληνικής ιατρικής τον γιατρό Αλκμαίωνα. Αυτός θεωρείται η κορυφή της ελληνικής ιατρικής γιατί

Στην μνήμη του Καρτέσιου, ο οποίος απεβίωσε σαν σήμερα, 11/02/1650,  πριν από 363 χρόνια.
“ψηλώσαμε”, καθόλου, από τότε;
γράφει ο Γιώργος Πρίμπας
Σαν σήμερα πριν από 363 χρόνια, συγκεκριμένα την 11η Φεβρουαρίου 1650, απεβίωσε ο Καρτέσιος (René Descartes), στην πατρότητα του οποίου ανήκει η περίφημη φράση «σκέφτομαι άρα υπάρχω». Χωρίς να μακρηγορήσουμε ή να μπλέξουμε σε περιττές αναλύσεις με αφορμή σκέψεις όπως: ένα δέντρο άραγε δεν υπάρχει; θα πρέπει μάλλον να αποδώσουμε εξ αρχής στο υπάρχω το νόημα του συνειδητοποιώ ότι υπάρχω. Σκέφτομαι, λοιπόν, άρα συνειδητοποιώ ότι υπάρχω, το οποίο αφήνει ξεκάθαρο το νόημα πως η συνειδητοποίηση της ύπαρξης απαιτεί ένα υποκείμενο ικανό να δύναται να

Μικρή μου πατρίδα-Κ.Χατζηχριστοδούλου-Αηδόνης Χρήστος

Στο άκουσμα της λέξης Δερβίσης, μας έρχονται εικόνες στο νου από τις Ιερές τελετές των μοναχών της Ανατολής. Ο όρος Δερβίσης χαρακτηρίζει τα μέλη των Μυστικιστικών Θρησκευτικών Αδελφοτήτων σε πολλές χώρες του μουσουλμανικού κόσμου, ενώ στην Περσία και την Τουρκία σημαίνει επίσης και επαίτης μοναχός. Από πού όμως κατάγεται αυτή η λέξη;
Οι ρίζες της βρίσκονται στην Περσία, πιθανώς προέρχεται από τις λέξεις
ντερ: πόρτα και βις: κοίτασμα που σημαίνει «ζητιάνος που στέκει στην πόρτα» ή «που γυρίζει από πόρτα σε πόρτα», αν και η ετυμολογία αυτή είναι κάπως αμφίβολη. Πρόκειται για ένα γενικότερο όρο

  "Ο δάσκαλός μας, μας λέει πως για να αντιμετωπίσεις τη φτώχεια, πρέπει να ανοίγεις το μυαλό σου και αυτό γίνεται μόνο με τη μόρφωση"
 Στο Νέο Δελχί, κάτω από μια γέφυρα του Μετρό, συντελείται καθημερινά ένα μικρό θαύμα.
 Γύρω στα 70 παιδιά από τις γειτονικές παραγκουπόλεις παρακολουθούν μαθήματα στο υπαίθριο σχολείο που έχει στήσει εκεί ένας αφανής ήρωας: Ο 40χρονος Rajesh Kumar Sharma. Πατέρας τριών

Σήμερα Τετάρτη 6 Φεβρουαρίου. η Google, τιμώντας την 100η επέτειο γέννησης της Βρετανίδας αρχαιολόγου και ανθρωπολόγου Mary Leakey, έχει δημοσιεύσει ένα doodle στην αρχική σελίδα της, αφιερωμένο. Το doodle αυτό απεικονίζει τη Mary Leakey σε έναν αρχαιολογικό χώρο, η οποίος φαίνεται απασχολημένος με τη δουλειά της ανασκαφής.

Το 1978 στο Λέτολι της Τανζανίας, η παλαιοανθρωπολόγος Mary Leakey ανακάλυψε ένα

Η μυθιστορηματική απόδoση της πραγματικής ιστορίας του Ταρίκ, ενός νεαρού άνδρα από το Ιράκ. Η μετανάστευση στην Ελλάδα, η φυγή στην Ευρώπη και η νοσταλγία για τη δεύτερη πατρίδα
Οταν ξεκίνησα να φύγω από το σπίτι, ονομαζόμουν Ταρίκ. Ημουν 19 χρονών και σπούδαζα στο τρίτο έτος του Πανεπιστημίου της Σουλεϊμανίγια. Αν τελείωνα και το τέταρτο, θα γινόμουν καθηγητής Φυσικής ή Πληροφορικής. Μέχρι τότε είχα ταξιδέψει από τη Βαγδάτη στο χωριό του παππού μου· πιο μικρός θυμάμαι ένα στρατόπεδο που καταφύγαμε στα σύνορα με το Ιράν, τότε που μας κυνηγούσε ο Σαντάμ. Εφυγα παράνομα μέσα από τα ψηλά βουνά, κουβαλώντας 40 κιλά σάκο στην πλάτη. Η μάνα μου πίσω πνιγόταν στο κλάμα, ήμουν ο μεγαλύτερος από οκτώ παιδιά, είχα πια υποχρέωση να τα καταφέρω και να γυρίσω – αν ξαναγύριζα ποτέ – πετυχημένος.
Στα ανηφορικά μονοπάτια λαχανιάζαμε. Μπήκαμε στην Τουρκία από μια

Με την πρώτη ματιά έβλεπε κανείς απλώς μια γριούλα. Έσερνε τα βήματά της στο χιόνι, μόνη, παρατημένη, με σκυμμένο κεφάλι. Όσοι περνούσαν από το πεζοδρόμιο της πόλης αποτραβούσαν το βλέμμα τους, για να μη θυμηθούν ότι τα βάσανα και οι πόνοι δεν σταματούν όταν γιορτάζουμε Χριστούγεννα.
Ένα νέο ζευγάρι μιλούσε και γελούσε με τα χέρια γεμάτα από ψώνια και δώρα και δεν πρόσεξαν τη γριούλα. Μια μητέρα με δυο παιδιά βιάζονταν να πάνε στο σπίτι της γιαγιάς. Δεν έδωσαν προσοχή.
Ένας παπάς είχε το νου του σε ουράνια θέματα και δεν την πρόσεξε.

Αν πρόσεχαν όλοι αυτοί, θα έβλεπαν ότι η γριά δεν φορούσε παπούτσια. Περπατούσε ξυπόλητη στον

H λέξη «ΟΚ» είναι ευρέως γνωστή και χρησιμοποιείται σε ολόκληρο τον κόσμο για να δηλώσει ότι «όλα είναι εντάξει».

Αποτελεί τη δεύτερη πιο γνωστή λέξη στον κόσμο (μετά από την Coca Cola!) και η δημοφιλία της έγκειται στο γεγονός της ευκολίας της! Παρόλα αυτά είναι μία από τις πιο παράξενες εκφράσεις που έχουν επινοηθεί και κρύβει πίσω της μια περίεργη ιστορία σχετικά με τη γέννησή της.
Βρισκόμαστε στη Μασαχουσέτη του 1830 όταν οι εκδότες μιας εφημερίδας αποφάσισαν για τη δική

 Η ψυχολόγος Λουίζα Βογιατζή σκύβει πάνω στα ζητήματα που μας «καίνε» μετά τα εξήντα.
H ανοιχτή και ειλικρινής συζήτηση για θέματα όπως το δικαίωμα στο καλό σεξ για μια γυναίκα που μπορεί να έχει ήδη εγγόνια κάποτε θεωρούνταν ταμπού.Από τότε που οι συνθήκες ζωής άλλαξαν και υποψιαστήκαμε ότι με τις πρώτες βαθιές ρυτίδες έρχεται και ένα νέο ξεκίνημα σε μια ζωή γεμάτη και πολλά υποσχόμενη, τα θέματα όπως το σεξ, η εμμηνόπαυση, ο άπλετος -και χαώδης- ελεύθερος χρόνος ή η αίσθηση του ανικανοποίητου στην καθημερινότητά μας έχουν μπει για τα καλά στο μικροσκόπιο.
Η Λουίζα Βογιατζή εστιάζει στα σημαντικότερα: Το δικαίωμα στο καλό σεξ και

Φίλοι-ες με υπομονή...τι άλλο, μας είπαν ,εμείς φταίμε(δντ) ,αλλά εσείς θα πληρώσετε , ε....συνηθισμένα τα βουνά στα χιόνια ,ως πότε μόνο αναρωτιέμαι ...