Θα μου πείς τι σε νοιάζει ,αφου ζεις 700χιλ. μακριά , με νοιάζει ,σε κάποια περίοδο της ζωής μου στην Αθήνα το επισκέφθηκα αρκετές φορές,όταν έβρισκα  καποιο βιβλίο που δεν υπήρχε  αλλού..
Η κοινωνία αλλάζει προς το καλύτερο μόνο μέσα από τη γνώση, τον πολιτισμό και την παιδεία. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Δε μπορείς να ελπίζεις σε καλύτερες μέρες, όταν καταστρέφονται σταδιακά όσα δίνουν πνοή στις ζωές μας.

. Σε οποιαδήποτε προηγμένη χώρα της Ευρώπης σήμερα έξω από το βιβλιοπωλείο οι βιβλιόφιλοι θα πραγματοποιούσαν συγκέντρωση, θα άναβαν κεράκια στη μνήμη ενός πολιτιστικού θεμέλιου του νεότερου κράτους μας, θα υπήρχαν «αγανακτισμένοι» διανοούμενοι που με ψήφισμά τους θα ζητούσαν να γίνει κάτι για να σωθεί το βιβλιοπωλείο.

Από αυτόν τον χώρο πέρασε η λογοτεχνική γενιά του ΄30 που καθόρισε το νεοελληνικό πολιτιστικό

Σήμερα πήγα μια βόλτα σε ενα πολύ αγαπημένο μου μέρος , που είναι το ..θερμοκήπιο , λατρευω τα λουλούδια , γι αυτο και σήμερα ήθελα να ανανεώσω το μπαλκόνι μου, μαζί να αλλάξω και τη διάθεσή μου ,με καινούρια φρέσκα και πολύχρωμα ...
Χάθηκα στα χρώματα και τα αρώματα ,σκεφτειται ενα παιδι στην παιδική χαρά ,ή κάπως ετσι τελος πάντων ,δεν ηξερα τι να πρωτοδιαλέξω ...
Καπου εκεί λοιπόν το μάτι έπεσε και στις μολόχες , ενα λουλούδι που εγω τουλάχιστον τοχω απαξιώσει ,δεν το καταδέχομαι , σε αντίθεση με τη μητέρα μου που πάντα θα αγοράσει ..
Γυρίζοντας στο σπίτι ,άνοιξα τον υπολογιστη ,και έψαξα γι αυτο το λουλούδι ,δεν ηξερα ο,τι το λένε και γεράνι ..βρήκα μια πολύ ενδιαφέρουσα ανάρτηση  σχετικά με τη Μολόχα, δεν ξέρω αν θα σας κάνει να αλλάξετε γνωμη ,γιατι εγω δεν ..άλλαξα, όσο για το τι επέλεξα? μια αναρριχώμενη κόκκινη αρωματική τριανταφυλιά ,και μια μιμόζα..αυτά σήκωνε το πορτοφολάκι μου..

Αυτό το ταπεινό,  όμορφο και ανθεκτικό λουλούδι που οι περισσότεροι το γνωρίζουμε και δεν είναι άλλο από το γεράνι όπως το ονομάζουν γενικά, αλλά εμείς εκεί στα χωριά μας στην ορεινή βορειοανατολική Χαλκιδική, επιμένουμε να την ονομάζουμε με το πρώτο. . . βαφτιστικό της που είναι

Καλοπιάνοντας τον Απρίλη, τον όμορφο αυτό μήνα της άνοιξης ,με ενα γλυκό  τραγούδι του Παντελή Θαλασσινού ...".ένας ευαίσθητος Απρίλης"...και  ενα μέρος απο την εισαγωγη τουτραγουδιού "Απρίλη μου ",του Μίκη μας..

Το ντοκιμαντέρ θα προβληθεί από το ARTE, στα πλαίσια μιας θεματικής μέρας για την Ελλάδα, την Πέμπτη 15 Αυγούστου 2013.

Η ταινία «Little Land» ακολουθεί τον 35χρονο Θοδωρή και μια ομάδα νέων Αθηναίων, οι οποίοι εγκαθίστανται μόνιμα στο απομακρυσμένο νησί της Ικαρίας, ελπίζοντας να αλλάξουν τη ζωή τους προς το καλύτερο.
Εκεί, ανακαλύπτουν μια κοινωνία που στηρίζεται στην αυτονομία, τη συνεργασία και την στενή επαφή με τη φύση. Μελισσοκόμοι, οινοποιοί, αγρότες και ξυλουργοί, οι Ικαριώτες είναι πολυτάλαντοι και μαθημένοι στην ανταλλαγή αγαθών και υπηρεσιών μεταξύ τους. Δέν είναι σκλάβοι του ρολογιού, αλλά κύριοι του χρόνου τους. Ικανοποιούν οι ίδιοι τις

Το υποψήφιο για Όσκαρ animation που συγκινεί εκατομμύρια ανθρώπους
Μέσα σε μόλις 6 λεπτά, η animation ταινία μικρού μήκους της Disney με τίτλο «Paperman» καταφέρνει να μας διηγηθεί...
μια ρομαντική ιστορία στη Νέα Υόρκη της δεκαετίας του ’50 και να συγκινήσει εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο.
Το Paperman του σκηνοθέτη John Kahrs είναι υποψήφιο για το βραβείο της Καλύτερης Ταινίας Κινουμένων Σχεδίων Μικρού Μήκους στα Όσκαρ, ενώ αξίζει να σημειωθεί πως εισάγει μια πρωτοποριακή τεχνική που συνδυάζει αρμονικά τα γραφικά που δημιουργούνται στον υπολογιστή, με τις χειρόγραφες τεχνικές.

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια χώρα που τη λέγαν «Φεϊσμπουκοχώρα». Οι κάτοικοί της ήταν ίδιοι με τους κατοίκους κάθε άλλης χώρας, μόνο που δεν είχαν σώμα. Οι κάτοικοι της Φεϊσμπουκοχώρας ήταν οι λέξεις τους. Οι λέξεις αυτές μπορούσαν να κάνουν τα πάντα. Αλλες ήταν εύρωστες κι άλλες ασθενικές. Αλλες μπορούσαν να σε πλανέψουν, να σου κλείσουν το μάτι, να σου κάνουν τα γλυκά μάτια. Κι άλλες να σου ρίξουν μια μπουνιά στη μύτη. Οι πιο δύστροπες σε φτύναν κατάμουτρα. Κάποιοι θα πουν πως πίσω από τις λέξεις βρίσκονται τα αισθήματα. Θα συμφωνήσω μαζί τους. Τα αισθήματα κυκλοφορούσαν ανεξέλεγκτα στους δρόμους της Φεϊσμπουκοχώρας, προκαλώντας

Το Κοράνι αποδίδει ξεχωριστή Τιμή στην Παναγία και στον Χριστό (η μισαλλοδοξία θα έρθει αργότερα από τους ανθρώπους και όχι από τις  Ιερά Κείμενα)

Άχμαντ Ελντίν

Στην ιερά παράδοση(χαντιθ) του Προφήτη Μωάμεθ αναφέρεται ότι η Παναγία ήταν από τις λίγες γυναίκες που πέτυχε την τελειότητα σαν άνθρωπος.(Al-Bukhari- τόμος 5 βιβλίο 62)

Πραγματικά η Παρθένος Μαρία, η όπως αποκαλείται στο Κοράνι Μάριαμ, που είναι και η σωστή προφορά του ονόματος της, έχει μια ιδιαίτερη θέση στο Ισλάμ και συγκεκριμένα στο Ιερό Κοράνι. Το

Υπάρχει μία χώρα oπου οι εργαζόμενοι στο Μετρό, διεκδικούν αμοιβές υπερδιπλάσιες εκείνων που οδηγούν F-16.

Τις Φυσικές Επιστήμες υπηρετούν οι εφετινές τιμώμενες με το περίβλεπτο βραβείο που έχουν θεσπίσει το Ιδρυμα L’Oreal και η UNESCOd
Το ευρύ κοινό δεν γνωρίζει τα ονόματά τους, αλλά οι πέντε γυναίκες που παρουσιάζονται σε αυτό το δισέλιδο θα μπορούσαν να έχουν άμεση επίδραση στη ζωή μας: πρόκειται για επιστήμονες από τον ευρύτερο χώρο της Φυσικής, το έργο των οποίων είναι τόσο πρωτοποριακό ώστε να ανοίγει νέους δρόμους στην επιστήμη τους και να γίνεται η βάση για εφαρμογές που θα αλλάξουν τον κόσμο γύρω μας.
Για όλα αυτά, οι πέντε ξεχωριστές κυρίες θα λάβουν μια περίβλεπτη τιμητική διάκριση κατά τη διάρκεια ειδικής τελετής που θα γίνει στο Παρίσι την ερχόμενη εβδομάδα. Πρόκειται για το διεθνές βραβείο L'Oréal - UNESCO, το οποίο

Η Δόμνα Βισβίζη, που κατάγεται από την Αίνο, μαζί με τον σύζυγο της Αντώνη και τα πέντε παιδιά της, ήταν ανάμεσα στους πολλούς Θρακιώτες που κατατάχθηκαν στα τμήματα του πρώτου Ελληνικού στρατού και διέθεσαν τα καράβια και τις περιουσίες τους στον κοινό αγώνα για την κατάκτηση της Ελευθερίας. Μετά τον ξαφνικό θάνατο του συζύγου τους η Δόμνα Βιζβίζη παίρνει στα χέρια της την μοίρα του καραβιού «Καλομοίρα» και των 140 ναυτών, συμμετέχοντας σε ναυμαχίες, πολιορκίες και καταδρομές. Ο καιρός περνά και μαζί του και τα γρόσια και τα δίστηλα εξανεμίζονται. Τα έξοδα για τη διατήρηση και την διαρκή πολεμική ετοιμότητα ενός καραβιού με 16 κανόνια και 140 ναύτες είναι δυσβάσταχτα. Έτσι η «Καλομοίρα» ασυντήρητη δεν είναι πια ικανή να συνεχίσει την ένδοξη δραστηριότητά της. Τον Σεπτέμβριο του 1824 βρίσκεται στα χέρια του Κράτους, καθώς η Δόμνα

Στην Ελληνική Επανάσταση η γυναικεία συμμετοχή δεν μπορεί να χαρακτηριστεί αποφασιστική. Αυτοί που συγκροτούν τη σιδερένια γροθιά της Επανάστασης είναι οι άνδρες. Όμως, η σποραδική έστω παρουσία των γυναικών σε κρίσιμες περιόδους πολέμου είναι ενδεικτική των δυνατοτήτων του γυναικείου φύλου, το οποίο έτσι ενέγραψε στο κεφάλαιο των δικαιωμάτων του μια μακροπρόθεσμη υποθήκη. Όσες γυναίκες ξεχώρισαν στην Ελληνική Επανάσταση του 1821 επέβαλαν άτυπα την ισοτιμία των φύλων στα πεδία των μαχών. Με το απαράμιλλο θάρρος τους, την αξιοθαύμαστη γενναιότητα, τις περιπέτειες και τις θυσίες τους αποτελούν αξεπέραστα σύμβολα δυναμισμού και πατριωτισμού που συνεχίζουν να εμπνέουν σε εθνικά κρίσιμες περιόδους.
ΣΟΥΛΙΩΤΙΣΣΕΣ
Οι σχέσεις των φύλων στο περήφανο και αδούλωτο Σούλι ήταν διαφορετικές απ΄ ό,τι στην υπόλοιπη

Οι Έλληνες1, οι οποίοι είχαν περισσότερα προνόμια2 απ’ όλους τους χριστιανικούς λαούς που τελούσαν υπό οθωμανική κυριαρχία, ζούσαν κυρίως στην Ελλάδα3, στην Πελοπόννησο, στα νησιά του Αιγαίου, στη Δυτική Μικρασία και στα παράλια της Προποντίδας και του Εύξεινου Πόντου, όπου ήταν εγκαταστημένοι σε πόλεις και κωμοπόλεις και ασχολούνταν με τις τέχνες και το εμπόριο και ιδιαίτερα με τη ναυτιλία.
Οι Έλληνες είχαν υποταχτεί οριστικά στο οθωμανικό κράτος επί Μωάμεθ του Πορθητή4. Είχαν

Μιας και η μερα το απαιτει ,καλό ειναι να θυμόμαστε (και οχι βέβαια μια φορά το χρόνο) τους ήρωες ,και τα γεγονότα του '21.
Με γοητεύει όμως και η άλλη πλευρά , αυτή που τα βιβλία σιωπούν και έχουν σχέση με μικρές ανθρώπινες ιστορίες απο την ζωή των πρωτεργατών της επανάστασης.
Και βέβαια ζωή χωρίς ποδόγυρο δεν γίνεται.
Το κείμενο το ανήρτησα αυτούσιο , και χωρίς να περικόψω καμμιά λέξη. Αυτή  ειναι  άλλωστε και   η ουσία , της ανάρτησης..το πικάντικο της ιστορίας της εποχής εκείνης..
Γιατί δεν ήταν μόνο οι αγάδες και οι πασάδες, που "χαίρονταν" τη ζωή με τα χανουμάκια τους και τα γιουσουφάκια τους. Ήταν και οι κλέφτες και οι αρματολοί, που το 'λεγε η "περδικούλα" τους, όχι μόνο στα πεδία των μαχών αλλά και στο κρεβάτι, όπου ο καθένας έδινε τη δική του προσωπική "μάχη",όχι με τα

Μια απ αυτές είναι και η τούρκικη λέξη Τσολιάς. Προέρχεται από το τουρκικό çul (< αραβικό cull) και σημαίνει το “κουρέλι”, “το παλιόρουχο”. Κατά το λεξικό του Μπαμπινιώτη: “φαίνεται ότι η λέξη είχε αποδοθεί μειωτικά στους κλέφτες και τους αρματολούς (από τους Τούρκους) επειδή η φουστανέλα ήταν ραμμένη από πολλά μικρά κομμάτια υφάσματος). Η λέξη τσολιάς είναι ομόρριζη με τη λέξη

α) Γιορτάστηκε το 1838 με πρωτοβουλία του Δημάρχου, ενώ η Κυβέρνηση δεν εκπροσωπήθηκε επίσημα.
β) Ο Όθων ήταν αντίθετος να συνδυαστεί η επανάσταση με την εκκλησιαστική γιορτή του Ευαγγελισμού.
γ) Το παλάτι δεν επιθυμούσε έξοδα γιορτές την εποχή που οι Αγωνιστές δεν είχαν να φάνε.
δ) Το “υπερθέαμα”: εκατοντάδες νέοι με δαδιά ή λαδοφάναρα σχημάτισαν το “εν τούτω Νίκα” στο Λυκαβηττό, ενώ οι θεατές παρακολουθούσαν αποσβολωμένοι.
ε) Λέγεται ότι για την πρώτη γιορτή της 25ης Μαρτίου δαπανήθηκε μέρος των χρημάτων, που

Το καθισιό βλάπτει σοβαρά την υγεία, καθώς συνδέεται με καρδιαγγειακά νοσήματα, διαβήτη, καρκίνο, ακόμη και πρόωρο θάνατο. Κάποιοι ειδικοί προτείνουν την... όρθια επανάσταση!
Κάνει ύπουλα τη δουλειά της ενώ εμείς δεν κάνουμε... τίποτα. Ο λόγος για την καρέκλα, αναπόσπαστο «αξεσουάρ» του καθισιού, η οποία, όπως αποδεικνύουν ολοένα περισσότερες έρευνες, είναι εξίσου επικίνδυνη για τον παγκόσμιο πληθυσμό με το κάπνισμα ή την παχυσαρκία. Τα στοιχεία μαρτυρούν ότι το καθισιό συνδέεται με πλήθος προβλημάτων υγείας, όπως ο διαβήτης, τα καρδιαγγειακά νοσήματα, ο καρκίνος, ακόμη και με πρόωρο θάνατο. Κάποιοι ειδικοί προτείνουν ως λύση στη «μάστιγα» της καθιστικής ζωής το να... σηκωθούμε όρθιοι – οι τάσεις μάλιστα που έχουν ξεκινήσει από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού αφορούν γραφεία για... ορθίους. Ολοι οι ειδήμονες πάντως συμφωνούν στο εξής: το «διαβολικό» παρατεταμένο καθισιό μπορεί να... εξαγνιστεί με λίγη, έστω και μέτριας έντασης, άσκηση, με απλές αλλαγές του τρόπου ζωής, όπως το να περπατάμε μέσα

​Τα Κούλουμα μπορεί να έχουν ρίζες στην Αθήνα, ωστόσο οι εορτασμοί γίνονται σε όλη την Ελλάδα.
Στα περισσότερα ελληνικά νοικοκυριά έχει ήδη ξεκινήσει το νηστίσιμο… φαγοπότι της Δευτέρας, από το οποίο δεν λείπουν φυσικά οι λαγάνες, ο ταραμάς, ο χαλβάς και τα καλαμαράκια. Και επειδή, ως γνήσιοι Έλληνες, δεν χάνουμε ποτέ την αισιοδοξία μας, έχουμε ήδη προμηθευτεί το χαρταετό που θα πετάξουμε, ενώ σε πολλές περιοχές της χώρας πραγματοποιούνται διάφορες εκδηλώσεις.

Για την ιστορία ετυμολογικά η λέξη ...

Ενα άρθρο που αξίζει να διαβάσετε ,το έγραψε ο Μασσαλάς Χρήστος Β. Καθηγητής, π. Πρύτανης του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων

Στη χώρα μας οι καταιγίδες διαδέχονται η μια την άλλη, φέρνοντας η κάθε μια μαζί της ανησυχία, αγωνία και αυτή την καταιγίδα που θα τη διαδεχτεί. Ζούμε σε μια άρρωστη και διαλυμένη κοινωνία στην οποία, σε όλα σχεδόν τα ανθρώπινα, κυριαρχεί ρευστός φόβος. Οι άνθρωποι δεν μπορούν να διαχειριστούν το παρόν και χάνουν τη διάθεση να ελπίζουν. Η κοινωνία μας έγινε ένα κοιμητήριο ιδεών και ελπίδας και έχει καταστραφεί από ό,τι καταστράφηκε εντός της… Η ανάκληση του

Στην συνέχεια,ταξιδεύοντας μέχρι την Ιαπωνία, εμπλουτίστηκε περισσότερο από πλευράς κατασκευής. Εκεί, πήρε την μορφή των Σαμουράι, ενώ στην Ινδία οι χαρταετοί έχουν τις ρίζες τους στην Ινδουιστική μυθολογία.

Σε κάθε χώρα πάντως, το πέταγμα του χαρταετού, έχει διάφορες διαστάσεις, αφού συσχετίζεται με

Μέρες τώρα ξυπνούσε μέσα στη νύχτα, κάθιδρος, έγραφε σε παραλλαγές το ίδιο, ακριβώς, όνειρο. Περίμενε σε μια ατέλειωτη ουρά, όσο κυλούσε ο χρόνος τόσο λιγόστευε το οξυγόνο, τόσο έχανε κάτι από την ανθρώπινη υπόσταση, μεταμορφωνόταν σε τετράποδο.
Κάθε φορά ξυπνούσε, πεταγόταν από το κρεβάτι και γλύτωνε το μαρτύριο.
Όμως απόψε το βράδυ άλλαξε τροπάριο, έκλεισε γερά τα παραθύρια, σφάλισε τις πόρτες, έφαγε ελαφρά, στεγνά, δίχως περιττά υγρά για να αποφύγει τα φουσκώματα και τις πιέσεις, άνοιξε την τηλεόραση στο υπνοδωμάτιο, χαμηλά σε αδιάφορες εικόνες, ίσα να τον νανουρίζει, να τον στέλνει

Το μεγαλείο και η ταπεινότητα του πάπα Φραγκίσκου...
Κατά κοινή ομολογία, ένα από τα πράγματα που χαρακτηρίζουν τον νεοεκλεγέντα Πάπα, Φραγκίσκο Α’, είναι η ταπεινότητα.
Γεγονός, που διαφαίνεται και από την συγκεκριμένη φωτογραφία, η οποία τραβήχτηκε το 2001, όταν ο

Tριώδιο
«άνοιξε το Tριώδιο»:  H φράση χρησιμοποιείται μεταφορικά και σημαίνει την έναρξη της Aποκριάς. Για την  Oρθόδοξη Eκκλησία, όμως, η φράση κυριολεκτείται, επειδή δέκα   Κυριακές πριν το Πάσχα αναγνώσκεται το εκκλησιαστικό βιβλίο, το λεγόμενο Tριώδιο< τρεις ωδές. Πρόκειται για  Υμνογραφικούς Κανόνες – εκκλησιαστικά ποιήματα- που αποτελούνται μόνο  από τρεις ωδές αντί από εννέα ωδές, που είναι το σύνηθες.
Απόκρεως, αποκριά, απόκριες
Η αποκρέα (ενν. Κυριακή ή ημέρα), αρχικά, προσδιόριζε την τελευταία μέρα κατανάλωσης του

Έσκαψε 6.000 σκαλοπάτια στο βουνό για χάρη μιας γυναίκας!
Πριν από 50 χρόνια, ο Liu ένα 19χρονο αγόρι ερωτεύτηκε μια 29χρονη χήρα εν ονόματι Xu. Εκείνη την εποχή, όμως, ήταν απαράδεκτο και ανήθικο για έναν νεαρό άντρα να αγαπήσει μια μεγαλύτερη γυναίκα. Έτσι το ζευγάρι για να αποφύγει την κατακραυγή του κόσμου αλλά και τα κουτσομπολιά αποφάσισε να ζήσει σε μια σπηλιά στο

Τον 3ο αιώνα ένας πρίγκιπας από τις βόρειες περιοχές της Κίνας επρόκειτο να στεφθεί αυτοκράτορας της χώρας. Για να γίνει η στέψη όμως έπρεπε να παντρευτεί.
Αποφάσισε να διοργανώσει ένα διαγωνισμό ανάμεσα στα κορίτσια της αυλής για να βρει ποια από αυτές θα ήταν άξια να γίνει σύζυγός του.
Την επόμενη μέρα ανακοίνωσε ότι θα.....
δεχόταν όλα τα κορίτσια της αυλής και ότι θα ξεκινούσε ενας διαγωνισμός.
Μια ηλικιωμένη εργαζόμενη στην αυλή άκουσε τα περί διαγωνισμού και στενοχωρήθηκε πολύ. Ήξερε πως η κόρη της έτρεφε μια βαθειά αγάπη για τον πρίγκιπα. Είπε τα νέα στην κόρη της και

Τώρα, όμως, τα προσωπεία είναι καθημερινά. Όλοι κρύβονται κάθε μέρα πίσω από

Ένα επίκαιρο κείμενο του Δημήτρη Γληνού που γράφτηκε το 1932, χρονιά της επίσημης πτώχευσης της Ελλάδας.

«Μέσα σ’ αυτή τη φοβερή στιγμή της παγκόσμιας κρίσης πλήθυνε το κακό, που ήτανε πάντα πολύ, μεγάλωσε η αθλιότητα των απαθλιωμένων ανθρώπων. Ο εργάτης, ο φτωχός αγρότης, ο μικροεπαγγελματίας, ο υπάλληλος ζούνε μέσα σε μια αδιάκοπη αγωνία. Από τη μια βλέπουνε το πενιχρό τους μεροδούλι να γίνεται κάθε μέρα λιγότερο, τη στιγμή που όλα ακριβαίνουν, ή βλέπουνε τα λιγοστά προϊόντα του ολόχρονου μόχθου τους να μένουν απούλητα ή να πουλιούνται σε τιμές εξευτελιστικές. Από την άλλη, κάθε μέρα κρούει την πόρτα τους το σκιάχτρο της αναδουλειάς με τη

Για ..γιαγιάδες και μελλουσες γιαγιάδες...
-Καλημέρα, αυτή τη στιγμή απουσιάζω, παρακαλώ αφήστε το μήνυμα μετά τον
χαρακτηριστικό ήχο beeeeeppp …

Γράφει η Νανά Παλαιτσάκη
.Το κείμενο αυτό σκοπό έχει μόνο να σας διαδώσει την ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ γιατί ακόμη και διατρέχοντας την πιο μαύρη νύχτα,  τα’ αστέρια υπάρχουν.
ΒΡΗΚΑ ΤΗΝ «ΣΧΕΔΙΑ» ΚΑΙ ΘΑ ΗΤΑΝ ΑΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΜΗΝ ΤΗΝ ΔΙΑΔΩΣΩ ΣΕ ΌΛΟΥΣ ΜΑΣ
Περπατώντας στο Σύνταγμα, στην πλατεία, είδα έναν νέο άνθρωπο που φορούσε ένα κατακόκκινο αδιάβροχο. Το βλέμμα του, ανάμεσα σε χιλιάδες βλέμματα που διασταυρώνονται μαζί μου καθημερινά, είχε μια βελούδινη αισιόδοξη   αστραπή, αν και μπορεί να ήταν και τα πιο μαύρα μάτια που έχω συναντήσει στην ζωή μου μέχρι σήμερα.
Μου γνώρισε το περιοδικό δρόμου με το όνομα «ΣΧΕΔΙΑ», είναι το ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΔΡΟΜΟΥ. Οι πωλητές είναι άνεργοι, που έχουν βιώσει τον  κοινωνικό αποκλεισμό αλλά δεν επαιτούν, επιχειρούν να εξασφαλίσουν ένα βασικό εισόδημα διαδίδοντας μια δημοσιογραφική εξαιρετική δουλειά την οποία έχετε στα χέρια σας στην τιμή των 3 ευρώ, αφού πάρετε απόδειξη!!!
Τα χρήματα υποστηρίζουν τους άνεργους και τους άστεγους, ενώ εσείς έχετε στα χέρια σας ένα περιοδικό ποικίλης ύλης με σαφή κοινωνικό προσανατολισμό.
Διαλέγω και προτείνω από το τελευταίο τεύχος
«Όταν ο Τσε Γκεβάρα αντάμωσε την Κορίνα Τσοπέη»  με την υπογραφή του Γιώργου Αράπογλου.
Υπάρχει μέσα στο κείμενο μια μαρτυρία της κυρίας Φωτεινής Νιάρχου που ως «παιδί των 60’ς δηλώνει στην «σχεδία»: Τα λίγα ρούχα μας και το μετρημένο φαγητό μας δεν ήταν αποτέλεσμα περιορισμών η λιτότητας. Ήταν τρόπος ζωής. Θεωρούσαμε όλοι δεδομένη την ζωή χωρίς πολλά…..Το «πολύ» δεν το ξέραμε Παρόλ’ αυτά  κάθε Κυριακή, ο πατέρας έστελνε στο φούρνο ένα αρνί ξάπλα σε μια λαμαρίνα και το βραδάκι μάζευε φίλους και το γλεντούσανε. Το κρασί στην νταμιζάνα το έφερνε ο κυρ – Θανάσης, τα κεφτεδάκια η κυρά Σοφία, τυρί από το χωριό του ο κυρ Αντώνης, ψωμί έφερνε ο φούρναρης που είχε ψήσει το αρνί.

«Το συναίσθημα είναι ο καθρέφτης της ευφυΐας μας»

Διαβάζω στο περιοδικό «σχεδία» μια καταπληκτική συνέντευξη του Δαλάι Λάμα στην δημοσιογράφο Danielle Barist.

Πολλοί από τους 12.000 πωλητές εφημερίδων δρόμου σε 40 χώρες απ όλο τον κόσμο είναι ή έχουν υπάρξει άστεγοι. Ο Βούδας ήταν και ο ίδιος άστεγος για το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του.

Από την άλλη, και εσείς όπως πολλοί θιβετιανοί, έχετε περάσει όλη σας την ζωή στην εξορία. ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΓΙΑ ΣΑΣ Η ΕΛΛΕΙΨΗ ΣΤΕΓΗΣ;

Απάντηση Δαλάι Λάμα: Οι άνθρωποι που στερούνται κατοικίας είναι σχεδόν σαν να μην έχουν τα θεμέλια για να χτίσουν την ζωή τους. Δεν έχουν καταφύγιο και αυτό είναι θλιβερό. Από μία άλλη άποψη θα έλεγα ΟΤΙ ΟΛΟΚΛΗΡΟΣ Ο ΠΛΑΝΗΤΗΣ ΕΙΝΑΙ  ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΑΣ. Ο άνθρωπος μπορεί να βρίσκεται σε μια δύσκολη κατάσταση, αλλά εξακολουθεί να είναι κομμάτι της κοινωνίας των ανθρώπων……Οι άστεγοι δεν έχουν κατοικία με την στενή έννοια του όρου, αλλά η κατοικία με την ευρεία έννοια είναι εκεί. Αν έχεις μια κατοικία είσαι εγκλωβισμένος σε αυτή, είναι μερικές φορές πολύ χρήσιμο να συνειδητοποιείς ότι σε πολλά μέρη μπορείς να βρεις σπίτι……………………
Ανεξαρτήτως από τις δυσκολίες πρέπει να κρατάμε ζωντανή την αυτοπεποίθηση και την αποφασιστικότητά μας. Αν θέλουμε να υπερνικήσουμε μια κατάσταση δεν χρησιμεύει σε τίποτα να ν ανησυχούμε υπερβολικά, καθώς η ανησυχία φέρνει την απογοήτευση και η απογοήτευση φέρνει την οργή. Το συναίσθημα από μόνο του χρειάζεται αντίβαρο  έτσι η φύση μας εφοδίασε με την νοημοσύνη….
«Ο ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΝΑ ΜΕΙΩΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΚΑΙ Ν’ ΑΥΞΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΥΤΥΧΙΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΜΟΝΑΧΑ ΣΤΗΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΣΚΗΣΗ»  

Στην τελευταία σελίδα της «Σχεδίας» φιλοξενείται η συνέντευξη του Ματ Ουόκερ 30 ετών, κατάγεται από το Κάρντιφ μιλάει ουαλικά και είναι πωλητής του ‘’BIG ISSUE‘’. Είχε φτάσει σε τόσο δύσκολο σημείο οικονομικό, που έπαψε να ενδιαφέρεται για την γνώμη του κόσμου, το μόνο που τον ενδιέφερε ήταν να εξοικονομήσει χρήματα για ν αγοράσει χριστουγεννιάτικο δένδρο στον γιό του.
 
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑ: Την εποχή της βαριάς κρίσης και ανέχειας ΜΟΝΟ Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ μπορεί να μας σώσει. Ως δημοσιογράφος, ως γυναίκα, ως μάνα, ως «απελπισμένη και οργισμένη» ελληνίδα που ζω την απαξία ενός συστήματος καθημερινά, θέλω να διαδώσω αυτή την προσπάθεια που ήδη έχει αναπτυχθεί σε 40 χώρες στον κόσμο. Από το 1994 έως σήμερα, το διεθνές δίκτυο εφημερίδων του δρόμου έχει υποστηρίξει πάνω από 240.000 άστεγους και κοινωνικά αποκλεισμένους ανθρώπους.

ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ  ΑΠΟ το www.ogdoogr
Αν δείτε στους δρόμους της πόλης ανθρώπους με κόκκινα μπουφάν και τα διακριτικά χαρακτηριστικά της «σχεδίας» αγοράστε ένα περιοδικό για να προσφέρετε αγάπη στον εαυτό σας και να κερδίσετε ένα έντυπο που θα σας προσφέρει αισιοδοξία αλλά και εξαιρετικές συνεντεύξεις.
Μπορεί κάποιος να γίνει πωλητής όταν: Είναι άστεγος ή διαμένει σε κατάλυμα επείγουσας, προσωρινής φιλοξενίας ή σε επισφαλή κατοικία. Είναι άνεργος (κατέχει κάρτα ανεργίας ΟΑΕΔ σε ισχύ) ή έχει εισόδημα χαμηλότερο του κατώτατου μισθού. Είναι γυναίκα/άνδρας άνω των 16 ετών. Θέλει να αλλάξει τη ζωή του/της προς το καλύτερο. Από τη στιγμή που θα γίνει πωλητής, θα του δοθούν δωρεάν δέκα αντίτυπα. Είναι το αρχικό του κεφάλαιο. Όταν πουλήσει αυτά τα δέκα αντίτυπα, μπορεί να χρησιμοποιήσει το αρχικό του κεφάλαιο για την αγορά άλλων, στο 50% της αξίας τους. Με άλλα λόγια, ο πωλητής αγοράζει το περιοδικό 1,50€ και το πουλάει 3€. Κάθε πωλητής παίρνει μια ειδική κάρτα με τα στοιχεία του και ένα διακριτικό γιλέκο που φοράει κατά τη διάρκεια πώλησης του περιοδικού. Η «Σχεδία» δεν είναι επαιτεία. Οι πωλητές δε ζητιανεύουν, αλλά με αξιοπρέπεια πωλούν το περιοδικό για να εξασφαλίσουν ένα εισόδημα, το οποίο προηγουμένως οι ίδιοι έχουν αγοράσει. Δεν είναι ελεημοσύνη. Ο ενδιαφερόμενος/αναγνώστης με τα 3€ αγοράζει ένα δημοσιογραφικό περιοδικό ποικίλης ύλης, με σαφή κοινωνικό προσανατολισμό. Είναι, ταυτοχρόνως, και μια πράξη αλληλεγγύης. International Network of Street Papers-INSP, www.street-papers.org - See more at: http://www.ogdoo.gr/portal/index.php?option=ozo_content&perform=view&id=5626&Itemid=13#sthash.Iilkjw4o.dpuf Πηγή: www.ogdoo.gr
Για πληροφορίες επικοινωνήστε στο www.shedia.gr η
τηλεφωνείστε στο 213 0231220.    

The Seven Ages of Woman

Ένα μικρό αγόρι ρώτησε τη μαμά του: "Γιατί κλαις μαμά;" -"Γιατί είμαι γυναίκα" του είπε. -"Δεν καταλαβαίνω" είπε το μικρό. Η μαμά του απλά το αγκάλιασε και είπε "και ούτε ποτέ θα καταλάβεις…." Αργότερα το μικρό αγόρι ρώτησε τον μπαμπά του: "Γιατί η μαμά κλαίει χωρίς λόγο;" -"Όλες οι γυναίκες κλαίνε χωρίς λόγο!" ήταν το μόνο που μπορούσε να πει ο μπαμπάς του.

Το αγοράκι μεγάλωσε και έγινε άντρας , έχοντας ακόμα την απορία για ποιό λόγο κλαίνε οι γυναίκες. Κάποια στιγμή είχε μια συζήτηση με τον Θεό. Τότε τον ρώτησε: "Θεέ μου, γιατί οι γυναίκες κλαίνε τόσο εύκολα;" Και τότε ο Θεός του είπε… - "Όταν δημιούργησα την γυναίκα έπρεπε να είναι

Λαογραφική / ιστορική προσέγγιση της Τσικνοπέμπτης.
Ποια ήταν η “Γουρουνοχαρά”  και η  “Γουρουνογιορτή”;
Πως γιόρταζαν στην παλιά  Αθήνα  την  τσικνοπέμπτη;
Όλες  οι  αποκριάτικες  μέρες  της  παλιάς  Αθήνας, ήταν  ένα  αληθινό  γλεντοκόπι. Ένας  πραγματικός  πανζουρλισμός. Ακόμα  κι  οι  πιο  φτωχοί  Αθηναίοι, βγαίνανε  στους  δρόμους  για  να  διασκεδάσουνε  μαζί  με  όλο  τον  άλλο  πληθυσμό, που  χόρευε, τραγουδούσε, αστειευότανε  κι  έκανε  του  κόσμου  τις  τρέλες. Το  μεγαλύτερο  κέφι  όμως  γινότανε  την  Τσικνοπέμπτη. Κι  αυτό  επειδή  τη  μέρα  τούτη, όπως  την  Καθαρή  Δευτέρα, όλος  ο  κόσμος  συγκεντρωνότανε  στο  λόφο

Στην Κένυα ο ακρωτηριασμός των γυναικείων γεννητικών οργάνων θεωρείται ιερή πράξη. Το ντοκυμαντέρ της ActionAid, το οποίο θα προβληθεί με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, επιχειρεί να αλλάξει την κατάσταση
Μια μεγάλη γιορτή που γίνεται δύο φορές τον χρόνο, συνήθως τους καλοκαιρινούς μήνες. Οι Ποκότ, άγριοι με τα όλα τους, ζουν απομονωμένοι στα δυτικά της Κένυας. Δεν έχουν ρεύμα και για να βρουν νερό χρειάζεται να περπατήσουν πολλές ώρες. Αλλά ακόμη και αν βρουν, στον γυρισμό μπορεί να τους φάνε τα λιοντάρια. Ολα αυτά, όμως, δεν τους εμποδίζουν να το ρίχνουν έξω πού και πού. Αυτό

"Ποτέ γυναίκα δεν κατάλαβε έναν άντρα"
ΑΜΛΕΤ
.Γιώργος Χειμωνάς: "Η αβοήθητη μοναξιά του άντρα"....
Η φίλη μου Ρ. έκλεισε τη συζήτηση για έναν κοινό μας φίλο ομοφυλόφιλο και τα αδιέξοδά του, με το
γνωστό οξύ και θρασύ της χιούμορ: «Ευτυχώς που υπάρχουν και οι ομοφυλόφιλοι. Αν δεν υπήρχαν, εσείς οι άντρες θα περνούσατε έτσι από τη ζωή, χωρίς να σας έχει αγαπήσει κανένας».
Έφερα στον νου μου πάμπολλες λατρευτικά αφοσιωμένες αγάπες γυναικών προς άντρες που θα διέψευδαν αμέσως τον, εξεζητημένο άλλωστε, ισχυρισμό της Ρ. και ταυτόχρονα, ωστόσο, σκέφθηκα τη διαφορετικότητα των γυναικείων και ανδρικών συναισθημάτων, ιδίως των ερωτικών.
Στην ιδανική ερωτική σχέση της η γυναίκα εξαντλεί όλα τα αιτήματα της δικαίωσής της, ως προσώπου προπαντός, αλλά και ως ύπαρξης ή, έστω, εξασφαλίζει τον ουσιωδέστερο όρο για να

Θεία Κωμωδία - Χαρακτικό του Γκουστάβ Ντορέ (1832-1883), εμπνευσμένο απο τη "Θεία Κωμωδία" του Δάντη.

Πριν από λίγους μήνες ο Μένης Κουμανταρέας κατηγορήθηκε για μια διφορούμενη φράση περί βιασμού που ακούστηκε στην τηλεόραση. Σήμερα γράφει στο BHmagazino την πραγματική ιστορία.
Φθινόπωρο του '12. Μια παρέα φίλων τρώμε στις «Νοστιμιές» μιας νόστιμης κυρίας που έχει μαγέρικο στην Κυψέλη. Γύρω μας στριφογυρίζουν οι τρεις αεικίνητοι γιοι της, με το ένα μάτι στους πελάτες, το άλλο στην τηλεόραση, που έχει μπάσκετ. Τα τρία λυκάκια, όπως τα λέει ο φίλος ποιητής με το αιώνιο κασκόλ που πίνει πάντα πριν από το φαγητό ένα ουίσκι. Τα τρία λιονταράκια, όπως τα έχει βαφτίσει ο φίλος διοπτροφόρος πεζογράφος, που τελευταία μια θύελλα καταγγελιών έχει

Θρυλική νοτιοαφρικανίδα τραγουδίστρια, γνωστή και ως «Μάμα Άφρικα» (Mama Africa), ένα από τα σύμβολα του αγώνα κατά του απαρτχάιντ.
Η Μίριαμ Μακέμπα (Miriam Makeba) γεννήθηκε στις 4 Μαρτίου 1932 σε μια τενεκεδούπολη στα περίχωρα του Γιοχάνεσμπουργκ. Η καριέρα της άρχισε τη δεκαετία του '50, όταν συνδύασε την τζαζ με τα παραδοσιακά τραγούδια της Νότιας Αφρικής, σε μια εποχή που η λέξη «world music» ήταν άγνωστη. Στο διεθνές προσκήνιο εμφανίσθηκε το 1959, κατά τη διάρκεια περιοδείας της στις ΗΠΑ με

Μπορεί ο πρώτος Πανελλήνιος Σύλλογος Μαιών να δημιουργήθηκε το 1934 και ο επιστημονικός Σύλλογος Μαιών το 1955, μπορεί το πρώτο τμήμα μαιευτικής στο ΤΕΙ Αθηνών να λειτούργησε το 1983, αλλά η προσφορά της μαιευτικής στη βελτίωση του επιπέδου υγείας των ανθρώπων ξεκινά από την ελληνική μυθολογία, διαπερνά όλες τις μετέπειτα εποχές και κυνηγιέται ανηλεώς από την Ιερά Εξέταση.          Στην ελληνική μυθολογία, η θεότητα του τοκετού, η Ειλείθυια, κρητικής καταγωγής, συνεπικουρούμενη από τις Τρεις Μοίρες, βοηθούσε στην ομαλή εξέλιξη του τοκετού.
Η μάνα της, η Ήρα, επινόησε μάλιστα και τον περίφημο «χειρισμό της Ήρας» στην διδυμογέννεση

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ !!