Η φύση είναι μια εκδήλωση της αγάπης του Θεού. Ανεξάρτητα από το τι κάνουμε, η φύση εξακολουθεί να μας αγαπάει.

Ας σεβαστούμε, ως εκ τούτου, και ας κατανοήσουμε τι μας διδάσκει η φύση .

Αγαπάμε γιατί η Αγάπη μας απελευθερώνει, και λέμε πράγματα που κάποτε δεν είχαμε καν το θάρρος να ψιθυρίσουμε στους εαυτούς μας.

Παίρνουμε μια απόφαση που συνηθίζαμε να αναβάλλουμε.

Μαθαίνουμε να λέμε «όχι» χωρίς να σκεφτόμαστε αυτή τη λέξη ως,...

Μαθαίνουμε να λέμε «ναι» χωρίς να φοβόμαστε τις συνέπειες.

Ξεχνάμε όλα όσα μάθαμε για την Αγάπη, γιατί κάθε συνάντηση είναι διαφορετική και φέρνει τις δικές της αγωνίες και εκστάσεις.

Τραγουδάμε πιο δυνατά όταν το πρόσωπο που αγαπάμε είναι πολύ μακριά και ψιθυρίζουμε ποιήματα όταν είναι κοντά, ακόμη και αν αυτός δεν ακούει και δεν προσέχει ούτε τις κραυγές μας ούτε τους ψιθύρους μας.

Δεν κλείνουμε τα μάτια μας στο Σύμπαν και στη συνέχεια παραπονούμαστε: «Είναι σκοτάδι». Κρατάμε τα μάτια μας ορθάνοιχτα, γνωρίζοντας ότι το φως θα μπορούσε να μας οδηγήσει να κάνουμε πράγματα που δεν ονειρευτήκαμε. Όλο αυτό είναι μέρος της αγάπης.

Η καρδιά μας είναι ανοιχτή στην αγάπη και εμείς παραδινόμαστε σε αυτή χωρίς φόβο, γιατί δεν έχουμε τίποτα περισσότερο να χάσουμε.

Paolo Koelho