Της Carolanne Wright
Άγχος – αυτό το συναίσθημα του φόβου, της ανησυχίας και του πανικού – δεν είναι σίγουρα κάτι καινούργιο. Ο Ιπποκράτης έγραψε γι’ αυτό τον τέταρτο π.Χ. αιώνα. Όπως έκανε και ο Søren Kierkegaard στη δεκαετία του 1860. Και ο Sigmund Freud ασχολήθηκε με αυτήν την διαταραχή το 1926.

Ωστόσο, όταν ερχόμαστε στο παρόν βλέπουμε μια σημαντική άνοδο – ειδικά σε νέους ανθρώπους.

Τα φαρμακευτικά προϊόντα είναι η κλασική και πιο διαδεδομένη θεραπεία για την αντιμετώπιση του άγχους (και πολύ κερδοφόρα). Η γνωστική θεραπεία είναι μια μέθοδος αντιμετώπισης, επίσης. Τα τελευταία χρόνια πολλοί επιλέγουν τεχνικές χαλάρωσης όπως ο διαλογισμός, η προσευχή, η γιόγκα, το μασάζ καθώς και η μουσικοθεραπεία. Τώρα, όμως, οι νευροεπιστήμονες στο Ηνωμένο Βασίλειο ανακάλυψαν ένα τραγούδι που οδηγεί σε δραματική μείωση, κατά 65 τοις εκατό, στο συνολικό άγχος
…

Μια έρευνα του 2013 διαπίστωσε ότι το 57 τοις εκατό των αμερικανικών φοιτητριών πανεπιστημίου ανέφεραν επεισόδια “τρομερού άγχους”. Και στο Ηνωμένο Βασίλειο, η φιλανθρωπική οργάνωση YouthNet ανακάλυψε ότι το ένα τρίτο των νεαρών γυναικών και ο ένας στους δέκα νεαρούς άνδρες – υποφέρουν από κρίσεις πανικού.

Η Marjorie Wallace, CEO της φιλανθρωπικής οργάνωσης Sane, πιστεύει ότι η γενιά Υ (αυτοί που γεννήθηκαν στη δεκαετία του 1980 και του 1990), ζει στην εποχή της απελπισίας. “Το να μεγαλώνεις ήταν πάντα δύσκολο, αλλά αυτή η αίσθηση της απελπισίας; Αυτό είναι καινούριο”, λέει.

Η Rachael Dove γράφει στο περιοδικό Anxiety: η επιδημία που σαρώνει την γενιά Y:

«Τι συμβαίνει λοιπόν? Η άνοδος της τεχνολογίας, η υπερβολικά προστατευτική ανατροφή των παιδιών και η “εκπαίδευση-εργοστάσιο” είναι μεταξύ των λόγων που οι ψυχολόγοι προτείνουν ότι οφείλεται αυτή η “επιδημία”. Ένας άλλος λόγος είναι η “πολυτέλεια” των “πολλών” επιλογών που έχουμε.

Ο Pieter Kruger, ένας ψυχολόγος με έδρα το Λονδίνο, αναφέρει ότι η μέχρι τώρα έρευνα δείχνει ότι οι άνθρωποι που αισθάνονται ότι δεν έχουν επιλογή είναι στην πραγματικότητα πιο ανθεκτικοί – κυρίως επειδή μπορούν να κατηγορήσουν την ζωή ή τους άλλους όταν κάνουν μια λανθασμένη επιλογή. Από την άλλη, αν έχεις μια σειρά από επιλογές, στην περίπτωση του λάθους, μπορείς να κατηγορήσεις μόνο τον εαυτό σου.

Η συγγραφέας Claire Eastham, συμφωνεί στο blog της We Are All Mad Here:

“Ξοδεύω πολύ χρόνο να ανησυχώ για το τι πάω να κάνω με την ζωή μου. Οι προηγούμενες γενιές δεν είχαν επιλογή και δεν είχαν ανησυχία. Αν μας πουν τι πρέπει να κάνουμε παίρνει την πίεση μακριά.”

Στη σύγχρονη εποχή μας, η λήψη αποφάσεων μπορεί να προκαλέσει ένα είδος παράλυσης. Συχνά, ερευνούμε μανιωδώς τις πολλές διαφορετικές επιλογές για, ας πούμε, ένα ζευγάρι παπούτσια. Τελικά, η υπερφόρτωση πληροφοριών θα μπλοκάρει όλο το εγχείρημα για ψώνια, αφήνοντας μας εξαντλημένους και ένοχους γιατί υπονομεύσαμε μια τέτοια φαινομενικά απλή εργασία.

Η τεχνολογία συμβάλλει επίσης στην αύξηση του άγχους. Πολλοί από μας αισθανόμαστε εκτεθειμένοι χωρίς τα smartphones μας – και σπάνια δεν τα έχουμε μαζί μας. Οι κινητές συσκευές τείνουν να είναι το παράθυρο μας προς τον κόσμο και ενισχύουν την αίσθηση της σύνδεσης. Αλλά υπάρχει μια σκοτεινή πλευρά στην αίσθηση της ανάγκης να διατηρούμαστε στην κορυφή των κοινωνικών μέσων μαζικής ενημέρωσης – αλλιώς γνωστή ως “Fomo”, ή Fear of Missing Out.

«Το “Fomo” είναι πραγματικό και μπορεί να είναι ένας σταθερός εθισμός που επηρεάζει τα επίπεδα του άγχους και την γενική αίσθηση της ευημερίας», λέει ο Kruger.

Τα κοινωνικά μέσα μαζικής ενημέρωσης μας επιτρέπουν να συγκρίνουμε τα πάντα – τις σχέσεις, τη διατροφή, το σώμα, την ομορφιά, τον πλούτο, το επίπεδο διαβίωσης – όχι μόνο με τους φίλους μας, αλλά και με διασημότητες. Και, όπως η έρευνα έχει δείξει, τα κοινωνικά μέσα μαζικής ενημέρωσης «μπορεί να προκαλέσουν κατάθλιψη σε άτομα που συγκρίνουν τον εαυτό τους με άλλους.»

Εκτός από την πλήρη αναθεώρηση του τρόπου ζωής μας και τον περιορισμό της έκθεσης μας στα κοινωνικά μέσα- και μαθαίνοντας να ζούμε με αφθονία επιλογών – νευροεπιστήμονες ανακάλυψαν ότι ακούγοντας ένα ειδικά σχεδιασμένο τραγούδι μπορεί να έχει βαθιά επίδραση πάνω στα επίπεδα του άγχους μας.

Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΛΥΤΗΣ ΞΕΑΓΧΩΤΙΚΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ
Οι ερευνητές στο Mindlab International στο Η.Β. ήθελαν να μάθουν τι είδους μουσική προκαλεί την μεγαλύτερη κατάσταση χαλάρωσης. Στη μελέτη οι συμμετέχοντες προσπαθούν να λύσουν ένα δύσκολο παζλ – το οποίο προκαλεί έναν ορισμένο βαθμό στρες – ενώ συνδέονται με αισθητήρες. Παράλληλα, οι συμμετέχοντες ακούν μια σειρά από μουσικά κομμάτια καθώς οι ερευνητές μετρούν την εγκεφαλική δραστηριότητα, τον καρδιακό ρυθμό, την αρτηριακή πίεση και τον ρυθμό της αναπνοής τους.

Αυτό που βρήκαν είναι ότι ένα μουσικό κομμάτι -το «Weightless» – οδήγησε σε εντυπωσιακή μείωση 65 τοις εκατό στο συνολικό άγχος των συμμετεχόντων, και μείωση 35 τοις εκατό σε συνήθεις τιμές φυσιολογικής ηρεμίας.

Είναι ενδιαφέρον, ότι το κομμάτι είχε σχεδιαστεί ειδικά για να προκαλέσει αυτή την εξαιρετικά χαλαρή κατάσταση. Δημιουργήθηκε από την Marconi Union, οι μουσικοί συνεργάστηκαν με θεραπευτές ήχου και οργάνωσαν προσεκτικά τις αρμονίες, τους ρυθμούς και το μπάσο, με αποτέλεσμα την επιβράδυνση του καρδιακού ρυθμού και της αρτηριακής πίεσης του ακροατή, ενώ μειώνονται επίσης οι ορμόνες του στρες, όπως η κορτιζόλη.

Στην πραγματικότητα, η μουσική είναι τόσο αποτελεσματική, που πολλές από τις γυναίκες που συμμετείχαν ένιωσαν υπνηλία – στο σημείο όπου ο επικεφαλής ερευνητής Dr. David Lewis-Hodgson συμβουλεύει να μην την ακούμε κατά την οδήγηση.

Αλλά δεν χρειάζεται να πιστέψετε λέξη από τα παραπάνω. Ζήστε την εμπειρία για τον εαυτό σας

εδώ:
https://www.briefingnews.gr/video/neyroepistimones-anakalypsan-tragoydi-poy-meionei-aghos-kata-65