΄΄Ας εξηγήσω το πρόβλημα που η επιστήμη έχει με τον Ιησού Χριστό.΄΄
Ο άθεος καθηγητής της φιλοσοφίας κάνει μια παύση μπροστά στην τάξη του και μετά ζητά από έναν από τους νέους μαθητές να σηκωθεί.

΄΄Είσαι Χριστιανός, έτσι δεν είναι, γιε μου;΄΄


΄΄Ναι, κύριε΄΄ ο μαθητής λέει.

΄΄Τότε, πιστεύεις στο Θεό;΄΄

΄΄Απολύτως.΄΄

΄΄Είναι ο Θεός καλός;΄΄

΄΄Βέβαια! Ο Θεός είναι καλός, και θα κρατήσω την Πίστη.΄΄

΄΄Είναι ο Θεός παντοδύναμος; Μπορεί ο Θεός να κάνει τα πάντα;΄΄

΄΄Ναι.΄΄

΄΄Είσαι καλός ή κακός;΄΄

΄΄Η Βίβλος λέει, ότι είμαι κακός.΄΄

Ο καθηγητής χαμογελά ειρωνικά, συνειδητά. ΄΄Α! Η Βίβλος!΄΄ Σκέφτεται για μια στιγμή. ΄΄Να ένα για σένα. Ας πούμε ότι είναι ένα άρρωστο άτομο εδώ και μπορείς να το γιατρέψεις. Μπορείς να το κάνεις. Θα το βοηθούσες; Θα προσπαθούσες;΄΄

΄΄Ναι, κύριε, θα προσπαθούσα.΄΄

΄΄Άρα, είσαι καλός..!΄΄

΄΄Δε θα το έλεγα αυτό.΄΄

΄΄Μα, γιατί να μη το πεις; Θα βοηθούσες έναν άρρωστο και θα σακάτευες ένα άτομο αν μπορούσες. Οι περισσότεροι από μας θα το έκαναν. Αλλά ο Θεός δε το κάνει.΄΄

Ο μαθητής δεν απαντά, έτσι ο καθηγητής συνεχίζει. ΄΄Δεν το κάνει, έτσι; Ο αδελφός μου ήταν Χριστιανός που πέθανε από καρκίνο, παρόλο που προσευχόταν στο Χριστό να τον γιατρέψει. Πώς είναι ο Χριστός καλός; Χμ; Μπορείς να απαντήσεις αυτό;΄΄

Ο μαθητής έμεινε σιωπηλός.

΄΄Όχι, δεν μπορείς, έτσι δεν είναι; ΄΄ ο καθηγητής είπε. Πίνει μια γουλιά νερό από ένα ποτήριο στο γραφείο του και δίνει χρόνο στο μαθητή να ηρεμήσει.΄΄

΄΄Ας ξεκινήσουμε πάλι, νεαρέ φίλε. Είναι ο Θεός καλός;΄΄

΄΄Ε...ναι΄΄ ο μαθητής λέει.

΄΄Είναι ο Σατανάς καλός;΄΄

Ο μαθητής δε διστάζει σε αυτό. ΄΄Όχι.΄΄

΄΄Τότε από που προέρχεται ο Σατανάς;΄΄

Ο μαθητής τρεκλίζει. ΄΄Από...το Θεό...΄΄

΄΄Σωστά. Ο Θεός έφτιαξε το Σατανά, έτσι δεν είναι; Πες μου, γιέ μου. Υπάρχει κακό σε αυτόν τον κόσμο;΄΄

΄΄Μάλιστα κύριε.΄΄

΄΄Το κακό είναι παντού, έτσι δεν είναι; Και ο Θεός έπλασε τα πάντα σωστά;΄΄

΄΄Ναι.΄΄

΄΄Τότε, ποιός δημιούργησε το κακό;΄΄

Και πάλι, ο φοιτητής δεν έχει καμία απάντηση.

΄΄Υπάρχει ασθένεια; Ανηθικότητα; Μίσος; Ασχήμια. Όλα αυτά τα φοβερά πράγματα, δεν υπάρχουν σε αυτόν τον κόσμο;΄΄

Ο μαθητής σφίγγει τα πόδια του. ΄΄Ναι.΄΄

΄΄Τότε, ποιός τα δημιούργησε;΄΄

Ο μαθητής δεν απαντά και πάλι, έτσι ο καθηγητής επαναλαμβάνει την ερώτηση του, ΄΄Ποιος τα δημιούργησε;΄΄

Δεν υπάρχει ακόμη καμία απάντηση. Ξαφνικά ο ομιλητής ξεφεύγει και περπατά μπροστά από την τάξη. Η τάξη είναι γοητευμένη.

΄΄Πες μου΄΄, συνεχίζει. ΄΄Πιστεύεις στον Ιησού Χριστό, γιέ μου;΄΄

Η φωνή του μαθητή σπάει και τον προδίδει. ΄΄Ναι, καθηγητά. Πιστεύω.΄΄

Ο μεγάλος άντρας σταματά να περπατά. ΄΄Η επιστήμη λέει ότι έχεις πέντε αισθήσεις, που χρησιμοποιείς, για να αναγνωρίζεις και να παρατηρείς τον κόσμο γύρω σου. Έχεις δει ποτέ τον Ιησού;΄΄

΄΄Όχι, κύριε. Δεν τον έχω δει ποτέ.΄΄

΄΄Τότε πες μας, αν έχεις ακούσει ποτέ τον Ιησού σου;΄΄

΄΄Όχι, κύριε. Δεν έχω.΄΄

΄΄Έχεις νιώσει ποτέ τον Ιησού σου, δοκίμασες τον Ιησού σου ή μύρισες τον Ιησού σου; Είχες ποτέ κάποια αισθητηριακή αντίληψη του Ιησού Χριστού, ή του Θεού, επίσης.΄΄

΄΄Όχι, κύριε, φοβάμαι ότι δεν έχω.΄΄

΄΄Παρόλα αυτά πιστεύεις ακόμα σε αυτόν;΄΄

΄΄Ναι.΄΄

΄΄Σύμφωνα με τους κανόνες του εμπειρικού, ελεγχόμενου - και με δυνατότητα μελέτης των αποτελεσμάτων - πρωτόκολλου ενός φαινομένου η επιστήμη υποστηρίζει ότι ο Θεός σου δεν υπάρχει. Τι λές για αυτό, παιδί μου;΄΄

΄΄Τίποτα΄΄, απαντά ο μαθητής. ΄΄Εγώ έχω μόνο την πίστη μου.΄΄

΄΄Ναι, η πίστη,΄΄ ο καθηγητής επαναλαμβάνει. ΄΄Και αυτό είναι το πρόβλημα της επιστήμης με το Θεό. Δεν υπάρχει κανένα στοιχείο, μόνο η πίστη.΄΄

Ο φοιτητής στέκεται ήσυχα για μια στιγμή, πριν κάνει μια ερώτηση ο ίδιος.

΄΄Καθηγητά, υπάρχει τέτοιο πράγμα, όπως η θερμότητα;΄΄

΄΄Ναι΄΄, απαντά ο καθηγητής. ΄΄Υπάρχει η θερμότητα.΄΄

΄΄Και υπάρχει τέτοιο πράγμα όπως το κρύο;΄΄

΄΄Ναι, γιέ μου, υπάρχει και κρύο.΄΄

΄΄Όχι, κύριε, δεν υπάρχει.΄΄

Ο καθηγητής στρέφεται προς το μαθητή, προφανώς ενδιαφερόμενος. Το δωμάτιο γίνεται ξαφνικά πολύ ήσυχο. Ο μαθητής αρχίζει να εξηγήσει.

"Μπορείτε να έχετε πολλή θερμότητα, ακόμα περισσότερη θερμότητα, υπερ-θερμότητα, μέγα-θερμότητα, κανονική θερμότητα, λίγη θερμότητα ή καθόλου θερμότητα, αλλά δεν έχουμε τίποτα που ονομάζεται  ''κρύο''. Μπορούμε να χτυπήσουμε 458 βαθμούς υπό το μηδέν, το οποίο είναι καθόλου θερμότητα, αλλά δεν μπορούμε να προχωρήσουμε πέρα από αυτό. Δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα όπως το κρύο, αλλιώς θα ήμασταν σε θέση να πάμε σε περισσότερο κρύο από τους - 458 βαθμούς. Βλέπετε, κύριε, το κρύο είναι μόνο μια λέξη, που χρησιμοποιούμε για να περιγράψουμε την απουσία θερμότητας. Δεν μπορούμε να μετρήσουμε το κρύο. Τη θερμότητα μπορούμε να τη μετρήσουμε σε θερμικές μονάδες, διότι η θερμότητα είναι ενέργεια. Το κρύο δεν είναι το αντίθετο της θερμότητας, κύριε, είναι απλά η απουσία της. "

Σιωπή στην αίθουσα. Ένα στυλό πέφτει κάπου μέσα στην τάξη, ηχώντας σαν σφυρί.

΄΄Τι γίνεται με το σκοτάδι, καθηγητά. Υπάρχει τέτοιο πράγμα όπως το σκοτάδι;΄΄

΄΄Ναι΄΄, απαντά ο καθηγητής χωρίς δισταγμό. ΄΄Τι είναι η νύχτα αν δεν είναι το σκοτάδι;΄΄

΄΄Κάνετε και πάλι λάθος, κύριε. Το σκοτάδι δεν είναι κάτι. Είναι η απουσία του κάτι. Μπορείτε να έχετε λιγοστό φως, κανονικό φως, λαμπερό φως, εκτυφλωτικό φως ... αλλά αν δεν έχετε φως συνεχώς, δεν έχετε τίποτα και αυτό είναι που ονομάζουμε σκοτάδι, έτσι δεν είναι; Αυτή είναι η έννοια που χρησιμοποιούμε για να καθορίσουμε τη λέξη. Στην πραγματικότητα, το σκοτάδι δεν υπάρχει. Αν συνέβαινε αυτό, θα ήσασταν σε θέση να κάνετε το σκοτάδι σκοτεινότερο, έτσι δεν είναι; ΄΄

Ο καθηγητής αρχίζει να χαμογελάει στο μαθητή μπροστά του. Αυτό θα είναι ένα καλό εξάμηνο.

΄΄Λοιπόν, τι νόημα προσπαθείς να βγάλεις, νεαρέ;΄΄

΄΄Ναι, καθηγητά. Το νόημα είναι, ότι η φιλοσοφική σας σκέψη είναι ελαττωματική στην αρχή της και έτσι το συμπέρασμά σας θα πρέπει επίσης να είναι εσφαλμένο.΄΄

Το πρόσωπο του καθηγητή δεν μπορεί να κρύψει την έκπληξή του αυτή τη φορά. ΄΄Εσφαλμένο; Μπορείς να εξηγήσεις πώς;΄΄

΄΄Εργάζεστε στην αρχή της δυαδικότητας΄΄ εξηγεί ο μαθητής. ΄΄Υποστηρίζετε ότι υπάρχει η ζωή και μετά υπάρχει ο θάνατος. Ένας καλός Θεός και ένας κακός Θεός. Βλέπετε την έννοια του Θεού σαν κάτι τελικό, κάτι που μπορούμε να μετρήσουμε. Κύριε, η επιστήμη δεν μπορεί να εξηγήσει μια σκέψη. Χρησιμοποιεί την ηλεκτρική ενέργεια και το μαγνητισμό, αλλά δεν έχει δει ποτέ, πόσο μάλλον να καταλάβει απόλυτα κάποιο από τα δύο. Για να βλέπεις το θάνατο σαν το αντίθετο της ζωής είναι σαν να αγνοείς το γεγονός, ότι ο θάνατος δεν μπορεί να υπάρξει ως ένα ουσιαστικό πράγμα. Ο θάνατος δεν είναι το αντίθετο της ζωής, απλά η απουσία αυτής. Τώρα πείτε μου, καθηγητά. Έχετε διδάξει στους φοιτητές σας ότι εξελίχτηκαν από μια μαϊμού;΄΄

΄΄Αν αναφέρεσαι στη φυσική εξελικτική διαδικασία, νεαρέ άνδρα, ναι, φυσικά και το κάνω.΄΄

΄΄Έχετε παρατηρήσει ποτέ την εξέλιξη με τα μάτια σας, κύριε;΄΄

Ο καθηγητής αρχίζει να κουνά το κεφάλι του, εξακολουθώντας να χαμογελά, καθώς ο ίδιος αντιλαμβάνεται που πηγαίνει το επιχείρημα. Ένα πολύ καλό εξάμηνο πράγματι.

΄΄Δεδομένου ότι κανείς δεν έχει παρατηρήσει ποτέ την διαδικασία εξέλιξης πρακτικά και δεν μπορεί ακόμη να αποδείξει ότι αυτή η διαδικασία είναι μια συνεχής προσπάθεια, δεν διδάσκετε τη γνώμη σας, κύριε; Δεν είστε τώρα, όχι ένας επιστήμονας, αλλά ένας κήρυκας;΄΄

Η τάξη βρίσκεται σε αναταραχή. Ο μαθητής παραμένει σιωπηλός μέχρις ότου η αναταραχή έχει υποχωρήσει.

΄΄Για να συνεχίσω το θέμα που είχατε θέσει νωρίτερα, επιτρέψτε μου να σας δώσω ένα παράδειγμα του τι εννοώ;΄΄ Ο μαθητής κοιτάζει γύρω από το δωμάτιο.

΄΄Υπάρχει κάποιος στην τάξη που έχει δει ποτέ τον εγκέφαλο του καθηγητή;΄΄

Η τάξη ξεσπάει σε γέλια.

΄΄Είναι κανείς εδώ που έχει ακούσει ποτέ τον εγκέφαλο του καθηγητή , αισθάνθηκε τον εγκέφαλο του καθηγητή, άγγιξε ή μύρισε τον εγκέφαλο του καθηγητή; Κανείς δεν φαίνεται να το έχει πράξει. Έτσι, σύμφωνα με τους καθιερωμένους κανόνες του εμπειρικού, ελεγχόμενου - και με δυνατότητα μελέτης των αποτελεσμάτων - πρωτόκολλου ενός φαινομένου, η επιστήμη υποστηρίζει ότι δεν έχετε εγκέφαλο, με όλο το σεβασμό, κύριε. ΄΄

΄΄Έτσι, αν η επιστήμη λέει ότι δεν έχετε εγκέφαλο, πώς μπορούμε να εμπιστευθούμε τις διαλέξεις σας, κύριε;΄΄

Τώρα το δωμάτιο είναι σιωπηλό. Ο καθηγητής κοιτάζει μόνο το μαθητή, το πρόσωπό του δυσανάγνωστο.

Τελικά, μετά από ό, τι φαίνεται μια αιωνιότητα, ο μεγάλος άντρας απαντά. ΄΄Υποθέτω ότι θα πρέπει να στηριχθούν στην πίστη σου.΄΄

Αυτό είναι, κύριε... Ακριβώς! Ο σύνδεσμος μεταξύ του ανθρώπου και του Θεού είναι η πίστη. Αυτή είναι που κινεί τα πράγματα και τα κρατάει ζωντανά.

Αυτός ο φοιτητής ήταν ο Άλμπερτ Αϊνστάιν..
Μετάφραση: Από τον εφημέριο της Κοινοπολιτείας Φράγκα, Νέας Τσακωνιάς, και λοιπών οικισμών πέριξ τούτων.