Ένας γλάρος πετούσε πάνω από την παραλία της Μαύρης Θάλασσας, όταν είδε ένα ποντίκι. Όρμησε προς τα κάτω από τους ουρανούς και ρώτησε το τρωκτικό: "Πού είναι τα φτερά σου;"
Καθένας από αυτούς μιλούσε μια διαφορετική γλώσσα, και το ποντίκι δεν κατάλαβε τι είπε ο γλάρος, αλλά παρατήρησε ότι το ζώο που στεκόταν μπροστά του είχε δύο μεγάλα περίεργα πράγματα να
ξεπροβάλλουν από το σώμα του.

"Πρέπει να υποφέρει από κάποια ασθένεια," ψιθύρισε το ποντίκι.

Ο γλάρος παρατήρησε ότι το ποντίκι κοιτούσε τα φτερά του και είπε ήσυχα: "Καημένο πράγμα! Δέχτηκε επίθεση από τέρατα που το άφησαν κωφό και έκλεψαν τα φτερά του. "

Γεμάτος με οίκτο, ο γλάρος πήρε το ποντίκι στο ράμφος του και το κίνησε μακριά για μια βόλτα στον ουρανό. Τουλάχιστον αυτό θα φέρει αναμνήσεις από τις παλιές μέρες, ο γλάρος σκέφτηκε, καθώς πετούσαν όλο και πιο ψηλά. Τότε πολύ προσεκτικά εναπόθεσε το ποντίκι πίσω στο έδαφος.

Για μερικούς μήνες το ποντίκι ήταν ένα πολύ δυστυχισμένο πλάσμα, είχε πετάξει ψηλά στον ουρανό και είχε δει ένα τεράστιο και όμορφο κόσμο.

Αλλά καθώς περνούσε ο καιρός, τελικά άρχισε να συνηθίζει το να είναι ένα ποντίκι και πάλι, και σκέφτηκε ότι το θαύμα που συνέβη στη ζωή του ήταν απλά ένα όνειρο.
Paulo Coelho