«Βρασερύζι»: Η πρώτη brasserie στην Ελλάδα!

γράφει ο Ελευθέριος Σκιαδάς

Πολλές φορές ακούγεται η έκφραση «βράσε ρύζι» για μια κατάσταση ή μια υπόθεση που δε

Ελάχιστα γνωστό είναι όμως το γεγονός ότι ως ορολογία συνδέθηκε με ένα από τα πιο γραφικά στέκια των Αθηνών, ένα ιδιότυπο καφενεδάκι σε μια γωνιά της λεωφόρου Αμαλίας. Ένα καφενεδάκι που ζήλεψε τη δόξα των γαλλικών brasserie, αλλά στην Πλακιώτικη διάλεκτο αποδόθηκε με το απλούστατο «Βρασερύζι», προφανώς από το «Βρασσερί»! Πλούσια στοιχεία για το περίφημο αυτό «Βρασερύζι» της λεωφόρου Αμαλίας διέσωσε ο Α. Φούφας, προσπαθώντας να περιγράψει τον ιδιοκτήτη του, έναν Ανδριώτη με ανατολίτικα χαρακτηριστικά, ο οποίος μάλλον για τσιμπουκτσής σε τούρκικο σεράι προοριζόταν παρά για ιδιοκτήτης μιας εκλεπτυσμένης brasserie. Πάντως, το «Βρασερύζι» λειτουργούσε μέχρι τα τελευταία προπολεμικά χρόνια φιλοξενώντας μερικούς από τους πιο γραφικούς τύπους των Αθηνών.

Υπάρχει και μια δευτερη εκδοχή

 (δανεισμένη από ένα παλαιό βιβλίο του Τάκη Νατσούλη),προσθέτοντας και τις αναπόφευκτες προεκτάσεις...
Βαλκανικοί πόλεμοι:
ένα ελληνικό τάγμα αποκομμένο από τους υπολοίπους προελαύνει στο βουλγαρικό έδαφος με πενιχρότατα εφόδια και το μόνο φαγητό που παρέχεται είναι σκέτο βρασμένο ρύζι.Στο χωριό Λάμπροβο οι πεινασμένοι στρατιώτες κάνουν επιδρομή στους ορνιθώνες και μαζεύουν κότες για να τους κάνει ο μάγειρος Εμμανουήλ Αναπλιώτης επιτέλους κάτι καλύτερο,αλλά ο εντιμότατος ταγματάρχης Αγγελάκης διατάσσει να επιστραφούν οι... αιχμάλωτες, οπότε από κάποια απογοητευμένα χείλη ακούστηκε η φράση: «Μανώλη, βράσε όρυζα (και πάλι)». Εδώ λοιπόν προστίθεται εκ μέρους μας και η εξής πραγματολογική παρατήρηση: Το ρύζι το αποφλοιωμένο δεν είναι, ως γνωστόν, η καλύτερη τροφή, αφού ο φλοιός περιέχει πολλά και πολύ χρήσιμα συστατικά. Ωστόσο, όπως παρατηρεί στο βιβλίο του «Η αναίμακτη επανάσταση» ο Tristram Stuart,«ενώ οι ευρωπαϊκοί στρατοί κουβαλούσαν τα αναρίθμητα και βαρύτατα βαρέλια με παστό κρέας, οι στρατιώτες της Ανατολής, Ινδοί και Μογγόλοι ήταν από το 1600 ακόμη σε πολύ καλύτερη φόρμα με προμήθειες που περιελάμβαναν φακές και ρύζι».Οπότε οι έλληνες στρατιώτες της εποχής υπήρξαν τυχεροί στην ατυχία τους.
http://www.24grammata.com/?p=32262