... έχει ένα άριστο βιογραφικό, έναν υποστηρικτικό σύζυγο και ένα αφεντικό που τυγχάνει να είναι μία από τις πιο ισχυρές γυναίκες στον κόσμο, ποιον ή τι πρέπει να κατηγορήσει η Κυρία Τα Εχω Ολα εάν δεν μπορεί να ισορροπήσει μεταξύ δουλειάς και οικογένειας;
Ενα πρόσφατο άρθρο στο περιοδικό «The Atlantic» της Αν-Μαρί Σλότερ, πρώην υπαλλήλου στην κυβέρνηση του Ομπάμα, έχει προκαλέσει έναν νέο, άμεσο διάλογο πάνω στο σημερινό αίνιγμα της γυναικείας επιτυχίας: οι γυναίκες έχουν κοινωνική θέση, την υψηλότερη από οποιαδήποτε άλλη περίοδο στην ανθρώπινη
ιστορία. Παρ' όλο όμως που ξεπερνούν τους άνδρες ακόμη και στην εκπαίδευση, η κορυφή στους περισσότερους τομείς εξακολουθεί να είναι γένους αρσενικού. Πρόκειται για ένα νέο χάσμα μεταξύ των δύο φύλων, το οποίο έχουν δημιουργήσει οι ίδιες οι γυναίκες που εγκαταλείπουν τη μάχη εύκολα ή μήπως οι άπονοι εργοδότες; Ή μήπως τελικά είναι απλώς η ίδια η φύση;
Καθηγήτρια στο...
... Πανεπιστήμιο του Πρίνστον, η Σλότερ παραιτήθηκε πρόσφατα από τη δουλειά της στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Η κίνησή της άνοιξε ξανά τη συζήτηση περί φεμινισμού φέρνοντας καινούργιες ανατροπές γύρω από το ισχύον καθεστώς, τις ευκαιρίες και την οικογένεια. Σε αντίθεση με ό,τι συνέβαινε στο παρελθόν, δεν είναι μια συζήτηση υποκινούμενη από αγκιτάτορες που βρίσκονται εκτός εξουσίας αλλά από τη γυναικεία ελίτ, όπως η αμερικανίδα κωμικός Τίνα Φέι, η διευθύνουσα σύμβουλος του facebook Σέριλ Σάντμπεργκ και τώρα η Σλότερ. Αυτές οι γυναίκες διαφέρουν από παλαιότερες παραβάτιδες των φραγμάτων - από την αμερικανίδα συγγραφέα Γκλόρια Στάινεμ έως την πρώην υπουργό Εξωτερικών Κοντολίζα Ράις: έχουν παιδιά και παράλληλα συζύγους που ασχολούνται με την ανατροφή τους όσο οι ίδιες, συχνά ακόμη και περισσότερο.
Πριν από...
... περίπου ενάμιση χρόνο, η Σάντμπεργκ επανέφερε το θέμα με βιντεοσκοπημένες συζητήσεις που έκαναν αίσθηση στο Ιντερνετ. Αφού θρήνησε την έλλειψη γυναικών σε κορυφαίες επαγγελματικές θέσεις, τις συμβούλεψε να αλλάξουν τη μοίρα τους ακολουθώντας τρεις κανόνες: να αξιώνουν από τους συντρόφους τους να κάνουν τη μισή δουλειά στο σπίτι, να μην υποτιμούν τις ικανότητές τους και να μην κάνουν εκπτώσεις στις φιλοδοξίες τους από φόβο ότι δεν θα μπορέσουν να αντεπεξέλθουν στα διπλά τους καθήκοντα. Ξαφνικά, η Σάντμπεργκ έγινε η προσωποποίηση της γυναικείας επιτυχίας. Και όταν, σε πρόσφατη συνέντευξή της, ομολόγησε πως φεύγει από τη δουλειά το απόγευμα για να δειπνήσει με τα παιδιά της, τα λόγια της ήχησαν σαν παπική απόφαση. Παράλληλα όμως κέντρισαν και έναν σιωπηλό σκεπτικισμό: ασκώντας ακόμη μεγαλύτερη πίεση στις γυναίκες να πετύχουν, μήπως υποσυνείδητα κατηγορούσε το θύμα που δεν τα κατάφερνε;
«Οι γυναίκες...
... της γενιάς μου - γράφει η Σλότερ στο «Atlantic» - έχουν προσκολληθεί στο φεμινιστικό πιστεύω με το οποίο μεγάλωσαν, είμαστε αποφασισμένες να κρατήσουμε ψηλά τη σημαία για τις επόμενες γενιές.
Οταν όμως πολλά μέλη αυτής της νέας γενιάς έχουν σταματήσει να ακούν, με το αιτιολογικό ότι το επαναλαμβανόμενο "μπορείς να τα έχεις όλα" είναι απλώς μια ωραιοποιημένη πραγματικότητα, είναι ώρα να μιλήσουμε». Οι γυναίκες που επιλέγουν να μην εργαστούν δεν χρειάζεται να απολογούνται, καταλήγει.
Ενα πρόσφατο άρθρο στο περιοδικό «The Atlantic» της Αν-Μαρί Σλότερ, πρώην υπαλλήλου στην κυβέρνηση του Ομπάμα, έχει προκαλέσει έναν νέο, άμεσο διάλογο πάνω στο σημερινό αίνιγμα της γυναικείας επιτυχίας: οι γυναίκες έχουν κοινωνική θέση, την υψηλότερη από οποιαδήποτε άλλη περίοδο στην ανθρώπινη
ιστορία. Παρ' όλο όμως που ξεπερνούν τους άνδρες ακόμη και στην εκπαίδευση, η κορυφή στους περισσότερους τομείς εξακολουθεί να είναι γένους αρσενικού. Πρόκειται για ένα νέο χάσμα μεταξύ των δύο φύλων, το οποίο έχουν δημιουργήσει οι ίδιες οι γυναίκες που εγκαταλείπουν τη μάχη εύκολα ή μήπως οι άπονοι εργοδότες; Ή μήπως τελικά είναι απλώς η ίδια η φύση;
Καθηγήτρια στο...
... Πανεπιστήμιο του Πρίνστον, η Σλότερ παραιτήθηκε πρόσφατα από τη δουλειά της στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Η κίνησή της άνοιξε ξανά τη συζήτηση περί φεμινισμού φέρνοντας καινούργιες ανατροπές γύρω από το ισχύον καθεστώς, τις ευκαιρίες και την οικογένεια. Σε αντίθεση με ό,τι συνέβαινε στο παρελθόν, δεν είναι μια συζήτηση υποκινούμενη από αγκιτάτορες που βρίσκονται εκτός εξουσίας αλλά από τη γυναικεία ελίτ, όπως η αμερικανίδα κωμικός Τίνα Φέι, η διευθύνουσα σύμβουλος του facebook Σέριλ Σάντμπεργκ και τώρα η Σλότερ. Αυτές οι γυναίκες διαφέρουν από παλαιότερες παραβάτιδες των φραγμάτων - από την αμερικανίδα συγγραφέα Γκλόρια Στάινεμ έως την πρώην υπουργό Εξωτερικών Κοντολίζα Ράις: έχουν παιδιά και παράλληλα συζύγους που ασχολούνται με την ανατροφή τους όσο οι ίδιες, συχνά ακόμη και περισσότερο.
Πριν από...
... περίπου ενάμιση χρόνο, η Σάντμπεργκ επανέφερε το θέμα με βιντεοσκοπημένες συζητήσεις που έκαναν αίσθηση στο Ιντερνετ. Αφού θρήνησε την έλλειψη γυναικών σε κορυφαίες επαγγελματικές θέσεις, τις συμβούλεψε να αλλάξουν τη μοίρα τους ακολουθώντας τρεις κανόνες: να αξιώνουν από τους συντρόφους τους να κάνουν τη μισή δουλειά στο σπίτι, να μην υποτιμούν τις ικανότητές τους και να μην κάνουν εκπτώσεις στις φιλοδοξίες τους από φόβο ότι δεν θα μπορέσουν να αντεπεξέλθουν στα διπλά τους καθήκοντα. Ξαφνικά, η Σάντμπεργκ έγινε η προσωποποίηση της γυναικείας επιτυχίας. Και όταν, σε πρόσφατη συνέντευξή της, ομολόγησε πως φεύγει από τη δουλειά το απόγευμα για να δειπνήσει με τα παιδιά της, τα λόγια της ήχησαν σαν παπική απόφαση. Παράλληλα όμως κέντρισαν και έναν σιωπηλό σκεπτικισμό: ασκώντας ακόμη μεγαλύτερη πίεση στις γυναίκες να πετύχουν, μήπως υποσυνείδητα κατηγορούσε το θύμα που δεν τα κατάφερνε;
«Οι γυναίκες...
... της γενιάς μου - γράφει η Σλότερ στο «Atlantic» - έχουν προσκολληθεί στο φεμινιστικό πιστεύω με το οποίο μεγάλωσαν, είμαστε αποφασισμένες να κρατήσουμε ψηλά τη σημαία για τις επόμενες γενιές.
Οταν όμως πολλά μέλη αυτής της νέας γενιάς έχουν σταματήσει να ακούν, με το αιτιολογικό ότι το επαναλαμβανόμενο "μπορείς να τα έχεις όλα" είναι απλώς μια ωραιοποιημένη πραγματικότητα, είναι ώρα να μιλήσουμε». Οι γυναίκες που επιλέγουν να μην εργαστούν δεν χρειάζεται να απολογούνται, καταλήγει.
.
/THE NEW YORK TIMES Της JODI KANTOR
/THE NEW YORK TIMES Της JODI KANTOR
No Response to "Eαν μια Γυναίκα..."
Δημοσίευση σχολίου