Το Αφιέρωμα της Google σε μια μεγάλη επιστήμονα και νομπελίστα .
Η Μαρία Σκουοντόφσκα-Κιουρί (Marie Skłodowska-Curie, 7 Νοεμβρίου, 1867 – 4 Ιουλίου 1934) ήταν Γαλλίδα φυσικός και χημικός πολωνικής καταγωγής. Σε συνεργασία με τον σύζυγό της, Πιερ Κιουρί, ανακάλυψε το ράδιο και μελέτησε τα φαινόμενα της ραδιενέργειας. Έγινε η πρώτη γυναίκα που κατέλαβε έδρα στη Σορβόνη, ενώ τιμήθηκε δυο φορές με το βραβείο Νόμπελ Φυσικής (1903) και Χημείας (1911).
Η Μαντάμ Κιουρί όπως ήταν γνωστή, είναι ο μόνος επιστήμονας μέχρι σήμερα, που τιμήθηκε με δύο βραβεία Νόμπελ σε 2 διαφορετικούς τομείς.
 Οι γονείς της ήταν εκπαιδευτικοί. Σπούδασε στο Παρίσι, όπου στερείτο ακόμα και το φαγητό για να τα
βγάλει πέρα λόγω οικονομικών δυσκολιών. Εκεί γνωρίζει και παντρεύεται τον Πιερ Κιουρί το 1895. Ο Πιερ ήταν καθηγητής στη Σχολή Βιομηχανικής Φυσικής και Χημείας του Παρισιού.
Μαζί με το Γάλλο φυσικό Ενρί Μπεκερέλ, μελέτησαν τις ενώσεις ουρανίου, οι οποίες εξέπεμπαν ακτινοβολία που επηρρέαζαν φωτογραφικές πλάκες. Η μελέτη των ακτίνων ουρανίου έγινε από την Κιουρί με μια συσκευή που είχε ανακαλύψει ο Πιερ. Παρότι ο εξοπλισμός που είχαν στη διάθεσή τους οι επιστήμονες ήταν στοιχειώδης, η Κιουρί απέδειξε ότι τα άτομα του ουρανίου εξέπεμπαν ακτινοβολία, η οποία μάλιστα δεν επηρρεαζόταν από μεταβολές του εξωτερικού περιβάλλοντος. Αυτές τις ακτίνες τις ονόμασε «ραδιενέργεια».
Αργότερα ανακάλυψε ένα νέο στοιχείο το πολώνιο (το οποίο πήρε το όνομά του προς τιμήν της πατρίδας της) και το ράδιο. Ο διαχωρισμός των στοιχείων αυτών και ο προσδιορισμός των ατομικών τους βαρών έγινε το 1902.
Το ζεύγος ανακάλυψε επίσης και την ακτινοβολία του ραδίου.
Το 1903 βραβεύτηκε με το Νόμπελ Φυσικής μαζί με τον σύζυγό της και τον Μπεκερέλ για την ανακάλυψη της ραδιενέργειας και το 1911 πήρε μόνη της, αυτή τη φορά, το Νόμπελ Χημείας.
Ο Πιερ σκοτώθηκε σε ατύχημα, πράγμα που στοίχισε πολύ στην Κιουρί.
Μερικά χρόνια αργότερα η Κιουρί προσπάθησε να συνεχίζει την προσωπική της ζωή. Ταλαιπωρήθηκε από το γαλλικό τύπο λόγω της σχέσης που είχε με έναν παντρεμένο εν διαστάση και 5 χρόνια μικρότερό της. Γι’ αυτόν τον λόγο οι εφημερίδες δεν παρουσίασαν το δεύτερό της Νόμπελ στη Γαλλία και μάλιστα η Σουηδική Ακαδημία τη συμβούλεψε να μην πάει να παραλάβει το βραβείο της.
Η Μαρία Κιουρί έλαβε πολλές τιμές και διακρίσεις κατά τη διάρκεια της ζωής της και ήταν η πρώτη γυναίκα, που της δόθηκε πανεπιστημιακή έδρα στη Γαλλία.
Προς τιμήν της, η επιστημονική κοινότητα έδωσε το όνομά της σε μονάδα μέτρησης της ραδιενέργιας (Κιουρί/ Ci), όπως και σε τεχνητό χημικό στοιχείο (κιούριο).
Στον Α’ Παγκόσμιο πόλεμο, εφοδιάσε με δικά της έξοδα πολεμικά νοσοκομεία με συσκευές ακτίνων Χ. Επίσης το 1921, δημιούργησε το Ίδρυμα Κιουρί για θεπαπευτικές και ιατρικές εφαρμογές.
Οσοι τη γνώρισαν διηγούνται ότι η ίδια ήταν τόσο παθιασμένη με αυτά που την απασχολούσαν (η ανατροφή των παιδιών της, ο Πιερ και το εργαστήριο) που ποτέ δεν είδε τον εαυτό της ως διασημότητα. Ο Αλβέρτος Αϊνστάιν έλεγε: «Η Μαρία Κιουρί είναι το μόνο διάσημο πλάσμα του οποίου το ήθος δεν έχει διαφθαρεί από τη φήμη». Το ήθος της και η ακεραιότητα του χαρακτήρα της ήταν αυτά που τη βοήθησαν να αντεπεξέλθει στις δύσκολες ημέρες του σκανδάλου, όταν η υποκριτική κοινωνία της γαλλικής Μπελ Επόκ την καταδίκαζε για ένα αληθινό αίσθημα με έναν λάθος άνδρα (τον Πολ Λανζεβάν, παλιό μαθητή του συζύγου της Πιερ και παντρεμένο συνεργάτη της). Ισως τότε να ανακάλυψε ότι και η ανθρώπινη φύση είναι σαν τον φυσικό κόσμο τον οποίο, όπως έλεγε, «δεν πρέπει να φοβόμαστε, μόνο να προσπαθούμε να κατανοήσουμε».
Η Κιουρί πέθανε το 1934 από θανατηφόρο αναιμία, η οποία προκλήθηκε από την ακτινοβολία των υλικών με τα οποία δούλευε.