Πόσα έτη φωτός θα προσμένεις
καθηλωμένος στο ψαροκάικο,
το παλιό, το σάπιο;
Άφησες τις σκέψεις τις σκουριασμένες-
απ' το κύμα του χρόνου - πάλι εκεί,
στο ίδιο σημείο, σε κάθε ταξίδι.
Έγλειψε το ίδιο κύμα την ψυχή -κατολίσθηση, φθορά. Κάθε σούρουπο,
κάθε αυγή...τελευταία σκέψη πριν κλείσεις τα μάτια,
πρώτη μετά τις ερινύες..
Αχ, και να βούλιαζε κάθε πρώτη του μήνα,
κάθε άλφα του πέρατος.
Άλλο ψαροκάικο να αγόραζες με τον οβολό σου...μα... ακρίβυναν
πολύ οι κιβωτοί σας.
No Response to "Σαν Κιβωτός Του Νώε"
Δημοσίευση σχολίου