Της Νόπης Χατζηιγνατιάδου
Κι ήρθε - εκείνο το πρωινό-στα αυτιά σου το όνομα της,
έμαθες για τη ζωή της κι ήθελες σαν τρελός να σβήσεις τη ματιά της.
Με μια πέτρα τα κόκκαλα να σπάσεις, μ' ένα γυαλί στο δέρμα της να γράψεις.
Τα μακριά της άκρα να τα κόψεις.
Κανένας άντρας να μην την ονειρευτεί ξανά, ποτέ ξανά αυτή , το πάθος να γεννήσει.
Και γύρισε πάνω σου ο θυμός και σ' έφαγε βράδυ Σαββάτου.
Η πόλη άδεια έμοιαζε, χιλιάδες διασκέδαζαν.
Μόνος, ξανά με μώλωπες στην πόρτα της μπροστά.
Μα λάθος δρόμο πήρες και λάθος πόρτα χτύπησες, καρδιά......
Η Νόπη Χατζηινατιάδου γεννήθηκε στην Πτελέα Δράμας
Ζει και εργάζεται στην πόλη της Δράμας.
Ασχολείται με την λογοτεχνία από την εφηβεία της, γράφοντας διηγήματα, πεζά και ποιήματα.
Αρκετά από αυτά έχουν ήδη δημοσιευτεί στον τύπο.
Επιδιώκει να υλοποιεί τους στόχους που θέτει και να διατηρεί τα όνειρα αναλλοίωτα στο χρόνο.
Αγάπη μετακόμισε, δε μένει πια εδώ.
Οι ερυθροτραμπούκοι υπερασπίστηκαν τον Στάλιν τους στη Μάνδρα
Πριν από 53 δευτερόλεπτα
2 Μηνύματα στην ανάρτηση "ΜΕΤΟΙΚΗ ΑΓΑΠΗ"
..Στη φιλία, όλες οι σκέψεις,
όλες οι επιθυμίες, όλες οι προσδοκίες γεννιούνται και μοιράζονται
χωρίς λέξεις, με χαρά που είναι άφωνη…..
Γιατί αυτό που αγαπάς πιο πολύ σ΄ αυτόν, μπορεί να είναι πιο φανερό στην ΑΠΟΥΣΙΑ του,….
Γιατί η αγάπη που γυρεύει κάτι άλλο εκτός από την αποκάλυψη του δικού της μυστηρίου δεν είναι αγάπη παρά ένα δίχτυ που ρίχνεται στην θάλασσα και μόνο το ΑΝΩΦΕΛΟ θα πιάσει….
Ο Κήπος του Προφήτη, Χαλίλ Γκιμπράν.
Να λοιπόν που και ο πόνος μας προσφέρει. Τη δημιουργία...
Δημοσίευση σχολίου