Τον 3ο αιώνα ένας πρίγκιπας από τις βόρειες περιοχές της Κίνας επρόκειτο να στεφθεί αυτοκράτορας της χώρας. Για να γίνει η στέψη όμως έπρεπε να παντρευτεί.
Αποφάσισε να διοργανώσει ένα διαγωνισμό ανάμεσα στα κορίτσια της αυλής για να βρει ποια από αυτές θα ήταν άξια να γίνει σύζυγός του.
Την επόμενη μέρα ανακοίνωσε ότι θα.....
δεχόταν όλα τα κορίτσια της αυλής και ότι θα ξεκινούσε ενας διαγωνισμός.
Μια ηλικιωμένη εργαζόμενη στην αυλή άκουσε τα περί διαγωνισμού και στενοχωρήθηκε πολύ. Ήξερε πως η κόρη της έτρεφε μια βαθειά αγάπη για τον πρίγκιπα. Είπε τα νέα στην κόρη της και
ξαφνιάστηκε όταν την άκουσε να λέει πως σκόπευε να παραβρεθεί στην τελετή.
- Κόρη μου τι θα πας να κάνεις; Ύπάρχουν άλλες με πλούτη και ομορφιά στην αυλή.
Βγάλε από το μυαλό σου αυτή την σκέψη είναι καθαρή τρέλα
Το κορίτσι απάντησε :
- Όχι καλή μου μανούλα δεν τρελάθηκα. Ξέρω ότι ποτέ δεν θα με επιλέξουν. Ξέρω ότι δεν θα είμαι η νικήτρια του διαγωνισμού, αλλά θα έχω την ευκαιρία να είμαι έστω για μερικές στιγμές κοντά στον πρίγκιπα και αυτό μου αρκεί.
Όταν το κορίτσι έφτασε στο παλάτι όλα τα κορίτσια της αυλής ήταν εκεί με τα ωραιότερα φορέματά τους και τα ακριβότερα κοσμήματα.! Τελικά ο ίδιος ο πρίγκιπας ανακοίνωσε την έναρξη του διαγωνισμού:
- Θα δώσω σε κάθε μια από σας ένα σπόρο. Όποια από σας σε 6 μήνες μου φέρει ένα όμορφο λουλούδι, θα επιλεγεί για σύζυγός μου και μελλοντική αυτοκράτειρα της Κίνας.
Η πρόταση του πρίγκιπα ήταν σε απόλυτη συμφωνία με τις βαθιές παραδόσεις του λαού του, που έδινε τεράστια αξία στη γνώση της καλλιέργειας της γης…
Ο καιρός περνούσε και όπως η νέα ήξερε από καλλιέργεια της γης και κηπουρική, έβαζε όλης της την υπομονή και την τρυφερότητα στο σπόρο της. Ήξερε πως αν η ομορφιά του λουλουδιού της, έφτανε στο ίδιο ύψος με την αγάπη της για τον πρίγκιπα, δεν θα είχε άλλες έγνοιες για τα αποτελέσματα του διαγωνισμού.
Πέρασαν 3 μήνες και τίποτα δεν είχε φυτρώσει παρόλο που η νέα είχε δοκιμάσει όλες τις μεθόδους που ήξερε. Μέρα τη μέρα έβλεπε το όνειρό της να απομακρύνεται αλλά ένοιωθε την αγάπη της πιο βαθιά…. Οι 6 μήνες πέρασαν και τίποτα δεν είχε φυτρώσει. Ξέροντας πως είχε πραγματικά προσπαθήσει με αφοσίωση, ανακοίνωσε στη μητέρα της ότι παρά το λυπηρό αποτέλεσμα, θα πήγαινε στο παλάτι την καθορισμένη μέρα. Ήξερε πως δεν έχει καμιά ελπίδα αλλά η ιδέα να είναι έστω και μερικές στιγμές με τον πρίγκιπα της αρκούσε.
Την καθορισμένη μέρα πήγε στο παλάτι με τη γλάστρα της άδεια. Οι υπόλοιπες κοπέλες ήταν εκεί με γλάστρες που είχαν υπέροχα λουλούδια σε διάφορα χρώματα και σχήματα το ένα πιο όμορφο από το άλλο.
Η νέα ήταν έκπληκτη από την ομορφιά τόσων λουλουδιών.
Αφού ο πρίγκιπας πέρασε δυο φορές μπροστά από κάθε κοπέλα ανακοίνωσε τα αποτελέσματα του διαγωνισμού. Η νικήτρια του διαγωνισμού ήταν η κόρη της φτωχής. Αυτή θα γινόταν σύζυγός του.
Όλοι ήταν έκπληκτοι με την απόφαση του. Κανείς δεν είχε καταλάβει την απόφαση του. Ο πρίγκιπας τους εξήγησε:
-Η νέα αυτή είναι η μόνη άξια να γίνει σύζυγός μου και αυτοκράτειρα, γιατί ήταν η μόνη που καλλιέργησε και έφερε εδώ το λουλούδι της ειλικρίνειας, γιατί οι σπόροι που σας μοίρασα ήταν όλοι στείροι. Η ειλικρίνεια και η τιμιότητα είναι όπως ένα λουλούδι που έχει γίνει με φως και έτσι μπορεί να φωτίζει τους γύρω του, χαρίζοντας κυρίως το φως σε αυτούς που την «καλλιεργούν».