Στίχοι: Σαράντης Αλιβιζάτος
Μουσική: Αντώνης Βαρδής
Πρώτη εκτέλεση: Γλυκερία & Ελένη Δήμου & Τάνια Τσανακλίδου ( Τερτσέτο )
Σκηνή πρώτη.. Δήμου
Είναι βραδιές που θέλω κάπου να μιλήσω,
από ένα χέρι να πιαστώ,
να βγω έξω να ζήσω,
για ένα τσιγάρο, ένα ποτό,
να πιάσω κάποιον να του πω:
"Δώσ’ μου το χρόνο σου...
κι εγώ θα γείρω το κεφάλι μου στον ώμο σου."
Μα η τρομαγμένη μου καρδιά μου λέει:
Δε γίνεται.
Στου πρώτου άγνωστου το πρώτο "γεια"
δεν παραδίνεται.
Σκηνή δεύτερη.. Γλυκερία
Εγώ δεν ξέρω αν έχω στάλα λογική.
Φτάνω στο σπίτι, λέω "μπαίνω φυλακή".
Εκείνος έρχεται κοντά μου, μ’ αγκαλιάζει
κι ύστερα μόνος στα προβλήματα βουλιάζει.
Παραπονιέται, βλαστημάει τον εαυτό του,
και λίγο πριν το τελευταίο χασμουρητό του
με πιάνει κρίση,
σέρνεται απάνω μου
τον έρωτα να ζήσει.
Σκηνή τρίτη.. κάπου στο κέντρο ...Τσανακλίδου
Κι εγώ είμαι μόνη, για χρόνια έχτιζα έναν τοίχο.
Άρχισα τότε με αγωνία να γκρεμίζω,
να λέω "βοήθα με, Χριστέ" και να δακρύζω.
Πήρα τους δρόμους και διέξοδο ζητούσα,
χαμένα όνειρα και χρόνια κυνηγούσα.
Καπνός και σκόνη,
και όλα γύρω μου φωνάζουν
"είμαι μόνη".
Η αποκορύφωση..
Οι πιο μεγάλες νύχτες
είναι αυτές που κλαις και δε σ’ ακούν.
Θυμίζουνε γυναίκες,
μοναχικές γυναίκες που πονούν.
10 Μηνύματα στην ανάρτηση "Mοναχικές γυναίκες....."
Μία γυναίκα ποτέ δεν είναι μόνη της, Τανια...
Ο άντρας τη βλέπει μόνη της και γραφει στίχους γι'αυτην...
Μία γυναίκα είναι πλασμένη να δημιουργεί σκηνικά αναπαράστασης... να παίζει ρόλους με το Χρόνο... να επικοινωνεί με αόρατες οπτασίες Θεϊκών Σχημάτων... Να πρωταγωνιστεί σε διαλόγους με τον εαυτό της...
και μέσα από το διάστημα της δημιουργικής απομόνωσης να έχει ανακαλύψει το νόημα του Έρωτα... του Εαυτού της.. της Ζωής...
Τη μοναξιά του άντρα πρεπει να φοβόμαστε...
είναι πιο σκληρή..
πιο αμίλητη..
πιο θανατηφόρα...
Η Γυναικα μεσα από την δραματουργία, καθε φορα στο σκηνικό της Μοναξιας, παιζει θέατρο με τους Θεούς!....
Σε φιλω ολογλυκα....
-να πιάσω κάποιον να του πω:
"Δώσ’ μου το χρόνο σου..κι εγώ θα γείρω το κεφάλι μου στον ώμο σου."-
Τόσο αληθινό..πολύ όμορφη επιλογή!καλημέρα!
κι άλλοι ψαρέψανε ουρανό σε ένα πηγάδι
άλλοι κρεμάσαν σα δικτάτορα ένα φυλαχτό
στις φυλακές πάντα ονειρεύονται το βράδυ
Κάναμε έκτρωση σε ό,τι αθώο μας απέμεινε
κι εσύ συνέλαβες με ένα άρωμα τυχαίο
μα τα τριαντάφυλλα που σου έστειλα λίγο έλειψε
χαράματα να σκοτωθούν σε ένα τροχαίο
Όσο αξίζει μια γρατζουνιά απ' την ανάσα σου
δεν αξίζουν θεωρίες μιας ζωής
γυναίκα αν έχω κάνει λάθος συγχώρα με
γυναίκα αν είμαι σωστός μη μου το πεις
Κάποια πατρίδα τα χείλη μου τα φίλησε
φτηνά και με έσπρωξε γελώντας προς τη μάχη
κι όσοι της δώσαν το κορμί τους για παράσημο
αυτή έναν τάφο τους κάρφωσε στη ράχη
Όσα θηρία με ζυγώσανε τους έφτασε
να χορτάσουν μοναχά με τη στολή μου
μα οι άνθρωποι μ' άφησαν ήσυχο σαν έμαθαν
πως γυάλιζα ένα πολυβόλο στην αυλή μου
Όσο αξίζει...
θυμάμαι κάποτε στα μάτια σου κυνήγησα
τον εαυτό μου με ένα μαχαίρι της κουζίνας
μα μόνο η τρέλα, μόνο η τρέλα μου με ξέπλυνε
σαν καταρράκτης απ' το αμάρτημα της φτήνιας
Κι έτσι του κόσμου τα μπαλκόνια ερωτεύτηκα
αυτά που αγγίζουνε το βλέμμα με το στόμα
μα δε ξεχνάω τα υπόγεια που κυλίστηκα
γι' αυτό η φτέρνα μου έχει δέσει με το χώμα
Όσο αξίζει...
Απόψε πότισα τις ρίζες που ονειρεύτηκες
και τους καρπούς που εγκυμονούσε η τροχιά σου
κυρά, δε βρήκα μουσική που να σου άξιζε
πόνος στη γέννα προσκυνώ την αρχοντιά σου
Θα χαραμίσω τη ζωή μου περιμένοντας
να 'ναι πολύ αργά για να τη διορθώσω
και στα ρουθούνια του ουρανού θα μπω ουρλιάζοντας
τη μύτη του πριν ξεψυχήσω να ματώσω.
Στίχοι: Χρήστος Θηβαίος
MIA ΓΥΝΑΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΗ ΤΗΣ,ΟΤΑΝ ΘΕΛΕΙ ,ΥΨΩΝΟΝΤΑΣ ΕΝΑΝ ΑΟΡΑΤΟ ΤΟΙΧΟ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ,ΟΠΟΥ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΓΙΝΕΤΑΙ ΟΡΑΤΟΣ ,ΜΕ ΤΙΣ ΑΝΑΛΟΓΕΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΕΠΙ ΤΟΥ ΨΥΧΙΚΟΥ ΤΗΣ ΚΟΣΜΟΥ.ΠΟΤΕ ΜΟΝΑΞΙΑ, ΠΟΤΕ ΔΑΚΡΥΑ.
Τάνια το μπλόγκ σου έχει αποκτήσει μια διαφορετική προσωπικότητα. Πολύ πιο ώριμη και πολύ πιο ελκυστική. Η φυσική ευαισθησία που έχεις αντανακλάται με υπέροχο τρόπο και αναδεικνύεις θέματα που απασχολούν μεγάλη μερίδα συνανθρώπων μας. Ήξερα ότι και με την ανανέωση στην εμφάνιση του χώρου αλλά ίσως και με προσωπικές εμβαθύνσεις θα δημιουργήσεις ένα σημαντικό σταθμό στην μπλογκόσφαιρα που με τον χρόνο θα συζητηθεί πολύ.
Με μεγάλη εκτίμηση.
@ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΕ ΓΙΑ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΣΟΥ ΣΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΜΟΥ ΚΑΙ ΠΩΣ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΑΜΟΙΒΑΙΟ!! ΚΑΛΟ Σ/Κ!!ΦΙΛΙΑ!!
@ΜΑΓΟΣ ΔΕΝ ΜΟΥ ΕΣΤΕΛΝΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΛΙΠ ΝΑ ΤΟ ΕΚΑΝΑ ΑΝΑΡΤΗΣΗ!! ΦΙΛΙΑ!!ΚΑΛΟ Σ/Κ!
@Κάκια Παυλίδου δεν τους λυπάμαι καθόλου !! φιλια καλό σ/κ!@Αορατος ευχαριστώ καλο σ/κ!!φιλια!
@Αnael χαιρομαι πολύ βλέπω την παρουσια σου στο μπλογκ μου!!φιλιά καλο σ/κ!!
Στίχοι: Πάνος Φαλάρας
Μουσική: Τάκης Μπουγάς
Πρώτη εκτέλεση: Πάνος Καλίδης
Μόνο η δική σου η αγάπη
είναι για μένα αληθινή
κι ας με πονάει κάθε μέρα πιο πολύ
Αχ μοναξιά μου, αχ μοναξιά μου
εσύ μ' ακούς και δε μιλάς
ποτέ σου κόντρα δε μου πας
είναι στιγμές που σε μισώ που μ' αγαπάς
Πες μου γιατί ρε μοναξιά με κυνηγάς από παιδί
Πες μου γιατί με αγαπάς τόσο πολύ
Όμως κι εγώ σε αγαπώ
Κι ας με πονάς κάθε λεπτό
Σε προτιμώ από αγάπες που μου κάνανε κακό
Αχ μοναξιά μου, αχ μοναξιά μου
Μες στην αγκαλιά σου πάλι κλαίω
κλαίω και κάνω μια ευχή
θα 'θελα απόψε να 'χες πάρει μια μορφή
Αχ μοναξιά μου, αχ μοναξιά μου
εσύ μ' ακούς και δε μιλάς
ποτέ σου κόντρα δε μου πας
είναι στιγμές που σε μισώ που μ' αγαπάς
Πες μου γιατί ρε μοναξιά με κυνηγάς από παιδί
Πες μου γιατί με αγαπάς τόσο πολύ
Όμως κι εγώ σε αγαπώ
Κι ας με πονάς κάθε λεπτό
Σε προτιμώ από αγάπες που μου κάνανε κακό
ΚΑΙ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΕΙΝΑΙ ΤΟ LINK ΕΝΟΣ VIDEO ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΤΡΑΓΟΥΔΙ...
http://www.youtube.com/watch?v=0n5AStNxqpk
ΦΙΛΙΑ.......ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ...
Δημοσίευση σχολίου