Πέρα από τις βασικές βιολογικές ανάγκες, κάθε άνθρωπος ασχολείται καθημερινά και με διάφορα άλλα θέματα. Πολλές φορές οι ασχολίες είναι επιφανειακές π.χ. παρακολούθηση τηλεόρασης με τις ώρες. Άλλες είναι μεμονωμένες π.χ. μια εκδρομή στο βουνό για σκι μια φορά το χρόνο. Σε κάποιες όμως διαθέτουμε πολύ χρόνο και τις επαναλαμβάνουμε συστηματικά, αυτές λέμε ότι αποτελούν το χόμπι μας. Μπορεί να είναι κάποιο άθλημα, κάποια τέχνη, κάποιο παιχνίδι, οτιδήποτε. Γιατί καταναλώνουμε τον πολύτιμο χρόνο μας σε αυτό;
Η απάντηση είναι ότι σε όλες τις περιπτώσεις αφιερώνουμε χρόνο σε μια δημιουργική απασχόληση, γιατί μέσα από αυτή εκπαιδεύουμε το νου μας, τις δεξιότητές μας, το σώμα μας, την ικανότητα να επικοινωνούμε με τους γύρω μας, την ικανότητα να συνεργαζόμαστε με τρίτους.
Το παιχνίδι συμβάλλει ουσιαστικά στη συγκρότηση της προσωπικότητάς του, στην απελευθέρωσή
του από τους περιορισμούς, στη χειραφέτησή του από το περιβάλλον, στην απόκτηση της αφηρημένης  σκέψης  και, σύμφωνα με το Vygotsky, είναι το πρωταρχικό μέσο πολιτισμικής ανάπτυξης των παιδιών.
2.  ΠΑΙΖΟΝΤΑΣ ΣΚΑΚΙ
Ας περάσουμε στο σκάκι. Ας υποθέσουμε ότι ένα παιδί δημοτικού ή γυμνασίου γράφεται σε ένα σκακιστικό σύλλογο, ή ξεκινά σκακιστικά μαθήματα στο σχολείο. Τι δίνει ένα παιχνίδι όπως το σκάκι σε αυτό το παιδί σε πρώτο επίπεδο, πριν την όποια εμβάθυνση; Η απάντηση είναι κοινή για όλα τα παιχνίδια. Δίνει την ευχαρίστηση της συμμετοχής σε μια ανταγωνιστική δραστηριότητα με συνομήλικους, μέσα από την οποία αναπτύσσεται η ικανότητα της επικοινωνίας με τους γύρω του. Είναι μια από τις βασικότερες διεργασίες κοινωνικοποίησης ενός νεαρού ατόμου.
Προσπερνώντας το σώμα θα επικεντρωθούμε στο νου. Το σκάκι είναι ένα παιχνίδι αποφάσεων, στρατηγικής και τακτικής. Σε κάθε κίνηση ο παίκτης καλείται να καταστρώσει σχέδιο σε μεγάλη κλίμακα (στρατηγική), σχέδιο σε μικρή κλίμακα (τακτική) και να επιλέξει μία κίνηση που εξυπηρετεί κατά προτίμηση και τα δύο (απόφαση). Το σκάκι δεν είναι παιχνίδι λογικής ή αν προτιμάτε η λογική που απαιτείται είναι τόσο περίπλοκη που δεν έχει πρακτική αξία. Προσωπικά θεωρώ ότι το σκάκι διαθέτει ελαφρώς χαοτική δομή και δεδομένου του πρακτικά άπειρου αριθμού θέσεων που μπορούν να προκύψουν, προσομοιάζει ένα χαοτικό σύστημα. Αυτό σημαίνει ότι κάθε κίνηση μπορεί να έχει συνέπειες που προβλέπονται πολύ δύσκολα και σε μεγάλο βάθος κινήσεων. Το σκάκι είναι ευτυχώς ένα δύσκολο παιχνίδι, διαφορετικά θα είχε ήδη λυθεί με τη βοήθεια υπολογιστών.
ΤΑ ΘΕΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΟΥ ΣΚΑΚΙΟΥ
Τα τελευταία χρόνια το σκάκι στην Ελλάδα γνωρίζει μεγάλη άνθιση ιδιαίτερα στις μικρές ηλικίες. Πολλοί γονείς αποφασίζουν να εγγράψουν τα παιδιά τους σε κάποιο σκακιστικό σύλλογο ή σε κάποιο σκακιστικό τμήμα του σχολείου το οποίο εντάσσεται στις εξωσχολικές δραστηριότητες του συλλόγου γονέων. Γνωρίζουν ότι το σκάκι βοηθά στη διάπλαση του χαρακτήρα και την ανάπτυξη της σκέψης των παιδιών τους, ωστόσο  ενδέχεται να μη γνωρίζουν όλες τις θετικές επιδράσεις του σκακιού στον άνθρωπο.
 Κάποιοι λένε ότι το σκάκι είναι τέχνη. Άλλοι λένε ότι είναι επιστήμη. Πάνω από όλα όμως το σκάκι είναι παιχνίδι. Όπως όλα τα παιχνίδια (πχ. ποδόσφαιρο, μπάσκετ κλπ), το σκάκι προσφέρει στους συμμετέχοντες σε αυτό, συναισθήματα χαράς, διασκέδασης, ευγενούς άμιλλας και δημιουργικότητας. Η βασική όμως διαφορά με όλα τα άλλα δημοφιλή αθλήματα είναι ότι εξασκεί σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό τη σκέψη.
5. ΟΙ ΕΥΕΡΓΕΤΙΚΕΣ ΕΠΙΔΡΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΚΑΚΙΟΥ
Το σκάκι είναι ένα παιχνίδι που απαιτεί συνεχή και απόλυτη αυτοσυγκέντρωση. Ένα μικρό λάθος από μια στιγμιαία απόσπαση της προσοχής μπορεί να οδηγήσει στην ήττα. Ο εκπαιδευτικός χαρακτήρας του σκακιού στον τομέα της συγκέντρωσης έγκειται στο γεγονός ότι το αποτέλεσμα της καλής συγκέντρωσης ή της έλλειψης αυτής είναι άμεσα ορατό στο μικρό σκακιστή με αποτέλεσμα να κατανοεί τη μεγάλη της σημασία σε κάθε παρτίδα που παίζει. Ειδικά στις μικρές ηλικίες όπου  η αυτοσυγκέντρωση στο διάβασμα και στις εξετάσεις είναι περιορισμένη, το σκάκι μπορεί να βοηθήσει φέρνοντας καλύτερα αποτελέσματα στο σχολείο.
Η  παιδαγωγική αξία του  σκακιού
    Ο μεγάλος Αμερικανός επιστήμονας, εφευρέτης του αλεξικέραυνου, αλλά και πολιτικός, στοχαστής και φίλος του σκακιού, συγγραφέας ενός άρθρου που είχε συμπεριληφθεί στο πρώτο αμερικανικό σκακιστικό βιβλίο στα 1820,ο Βενιαμίν Φραγκλίνος, χαρακτήριζε το σκάκι "μια εικόνα της ζωής". Αυτή η αναλογία του σκακιού με τη ζωή θεμελιώνει την παιδαγωγική του αξία,εντοπιζόμενη σε δυο κυρίως πεδία.