(σημασία ονομάτων)
Η κλασική ελληνική ορθογραφία τοποθετεί το σύμβολο τής δασείας (‘) πριν από τα κύρια ονόματα Έλλη, Ελένη και Ελλάς. Αυτή η δασεία αντικατέστησε το γράμμα «σ», αρχικό τού ουσιαστικού «σέλας», το οποίο αποτελεί είτε το πρώτο συνθετικό είτε την ρίζα των προαναφερθέντων ονομάτων. «Σέλας» είναι το «φως», η «λάμψη». Στο όνομα Σελήνη δεν συνέβη η ανωτέρω αντικατάσταση.
Τα κύρια ονόματα Ελένη και Σελήνη προέρχονται από το ουσιαστικό «σέλας» και είναι
συνώνυμα. Σημαίνουν «φωτεινή», «λαμπρή». Ορισμένοι ερευνητές υποστηρίζουν ότι συνώνυμο είναι και το όνομα Έλλη, αν και η ύπαρξη τού διπλού «λ» γεννά την υποψία τής σύνθετης λέξης. Το διπλό «λ», χαρακτηριστικό και τού όντως σύνθετου ονόματος Ελλάς, παρακίνησε άλλους ερευνητές να ισχυριστούν ότι το όνομα Έλλη είναι συνώνυμο τού ονόματος Ελλάς.

Ο όρος Ελλάς γεννήθηκε από την σύνθεση των ουσιαστικών «σέλας» (φως, λάμψη) και «λας» (πέτρα, λίθος), άρα Ελλάς είναι ο «φωτεινός λίθος». Αν συλλογιστούμε, όμως, ότι «λας» σημαίνει και «λαός» (Μύθος Δευκαλίωνα και Πύρρας), τότε Ελλάς είναι και ο «φωτεινός λαός».

Το όνομα Ελένη έχει και αρσενικό τύπο: Έλενος (φωτεινός, λαμπρός).

Στην οικογένεια τού ονόματος Ελλάς ανήκει και το κύριο όνομα Έλλην (αυτός που ανήκει σε ή προέρχεται από τον φωτεινό λίθο ή λαό), καθώς και το επίθετο Ελληνίς (η θυγατέρα τού Έλληνα, η καταγόμενη από τον Έλληνα). Οι όροι Έλλην (Έλληνας) και Ελληνίς (Ελληνίδα) αποτελούν πλέον και εθνικά επίθετα.
http://www.24grammata.com/?p=14688