Σπάνιο δείγμα Οθωμανικού Μπαρόκ
Περπατώντας στη Θεοδώρου Πουλίδου συναντά κανείς το Ιμαρέτ. Ένα τεράστιο οικοδόμημα το οποίο χτίστηκε το 1817 από το Μεχμέτ Αλή Πασά. Γεννημένος στην Καβάλα το 1769 κατέλαβε το 1805 το αξίωμα του Βαλή (αντιβασιλιά) της Αιγύπτου και δεν ξέχασε ποτέ την αγαπημένη του γενέτειρα. Έτσι, έχτισε σε μια από τις ομορφότερες περιοχές της πόλης (στο λόφο της Παναγίας) ένα ιεροδιδασκαλείο, το Ιμαρέτ, έκτασης 4.500τ.μ. Το Ιμαρέτ φιλοξενούσε εσωτερικούς μαθητές και διέθετε πλήθος δωματίων, ένα τζαμί, δύο «μεντρεσέδες» (μουσουλμανικά ιεροδιδασκαλεία) για τη
διδασκαλία διαφόρων επιστημών π.χ. Θεολογίας, Νομικής, Ιστορίας, Γεωγραφίας, Μαθηματικών, Αραβικής γλώσσας και Ποίησης, ένα «μεκτέμπ» (πρωτοβάθμιο σχολείο), κουζίνες, αποθήκες και  εσωτερικές αυλές. Εκτός από τη δωρεάν εκπαίδευση και τη διδασκαλία του κορανίου στο Ιμαρέτ, προσφερόταν και ζεστή σούπα σε όσους την είχαν ανάγκη, ανεξάρτητα από τη θρησκεία τους. Άλλωστε και η κυριολεκτική μετάφραση της λέξης Ιμαρέτ σημαίνει «κουζίνα για σούπες.

Το Ιμαρέτ υπήρξε θρησκευτικό και εκπαιδευτικό κέντρο μεγάλης ακτινοβολίας που λειτούργησε όλο το 19ο αιώνα, μέχρι τις αρχές του 20ου. Από το 1902 έπαψε να λειτουργεί ως ιεροδιδασκαλείο και υπήρξε φιλανθρωπικό ίδρυμα ως το 1923, όπου βρήκαν καταφύγιο χιλιάδες πρόσφυγες που ήρθαν την εποχή εκείνη από την Μικρά Ασία. Το1954 το Ιμαρέτ χαρακτηρίστηκε από την ελληνική κυβέρνηση ως διατηρητέο μνημείο. Αργότερα, στη σκιά της ιστορίας του, το Ιμαρέτ  έγινε μπαρ, ντίσκο, ταβέρνα και καφενείο.
Στη συνέχεια η Αιγυπτιακή κυβέρνηση (το ακίνητο ανήκει στην Αίγυπτο)  το παραχώρησε σε ιδιωτική εταιρία, η οποία  ανέλαβε την αποκατάσταση του κτιρίου και μετά από τέσσερα χρόνια (2001-2004) έργων αποκατάστασης που εκτελέστηκαν από ειδικούς, το οικοδόμημα ανακαινίστηκε πλήρως αποκαλύπτοντας όχι μόνο το πρωτότυπο αρχιτεκτονικό κάλλος, αλλά και το πνεύμα και την ατμόσφαιρα ενός χώρου εκπαίδευσης και φιλοξενίας. Από τότε έως και σήμερα, λοιπόν, αυτό το κομψοτέχνημα της Ισλαμικής αρχιτεκτονικής λειτουργεί ως ξενοδοχείο πολυτελείας και μάλιστα αποτελεί το πρώτο ξενοδοχείο στην Ελλάδα που λειτουργεί σε έναν ιστορικό χώρο (www.imaret.gr).

Το κτίσμα των 4.000τ.μ.  διέθετε δεκάδες δωμάτια – κοιτώνες, ένα μεσκίτ -τζαμί χωρίς μιναρέ- όπου βρίσκονταν και οι αίθουσες διδασκαλίας, κουζίνες, αποθήκες, χαμάμ και μυστικές εσωτερικές αυλές.  Αλεπάλληλες καμπύλες, αψιδωτές πύλες, καμινάδες και περισσότεροι από εκατό μολύβδινοι τρούλοι που ξεχωρίζουν από κάθε σημείο της παλιάς πόλης της Καβάλας προσδίδουν ιδιαίτερη γοητεία σ’αυτό το αρχιτεκτονικό κομψοτέχνημα.


Το Ιμαρέτ υπήρξε θρησκευτικό και εκπαιδευτικό κέντρο μεγάλης ακτινοβολίας που λειτούργησε όλο το 19ο αιώνα, μέχρι τις αρχές του 20ου. Μετά την Μικρασιατική καταστροφή, εδώ βρήκαν καταφύγιο   εκατοντάδες πρόσφυγες, οι τελευταίοι από τους οποίους αποχώρησαν το 1967. Αργότερα, στη σκιά της ιστορίας του, το Ιμαρέτ  έγινε μπαρ, ντίσκο, ταβέρνα και καφενείο. Από μια καλή τύχη, όμως, το κτίριο δεν καταστράφηκε. Κινδύνευσε από τις φθορές του χρόνου αλλά η Αννα Μισιριάν, σημερινή ιδιοκτήτρια και διευθύντρια του ξενοδοχείου το διέσωσε αφού έδωσε πραγματικές μάχες για να πείσει την Αιγυπτιακή κυβέρνηση (το ακίνητο ανήκει στην Αίγυπτο)  να της το παραχωρήσει.
Μόλις περάσεις την πύλη βρίσκεσαι κιόλας αλλού, σε μια παραμυθένια ατμόσφαιρα, στην οποία κυριαρχούν η γοητεία της ιστορίας, η απλότητα και η πολυτέλεια. Το Ιμαρέτ είναι μέλος των ιστορικών Relais & Chateaux και υπόσχεται στους επισκέπτες του απόλυτη ιδιωτικότητα και χαλάρωση. Σήμερα, μετά τη ριζική ανακαίνιση και τις μετατροπές διαθέτει μόλις εικοσιέξι δωμάτια, όλα με θολωτά ταβάνια αλλά με διαφορετικό μέγεθος και διακόσμηση το καθένα.  Από τα παράθυρα  -και τα ελάχιστα μπαλκόνια που υπάρχουν- τα δωμάτια βλέπουν τους τρούλους, τη θάλασσα και την πόλη της Καβάλας.

Οι τέσσερις σουίτες που βαφτίστηκαν με τα ανατολίτικα ονόματα Χιουρέμ, Μεκτέμπ, Ζεϊνάμπ και Ιμαρέτ, βρίσκονται γύρω από την κρυφή αυλή και βλέπουν στη θάλασσα, ενώ τα deluxe  δωμάτια ανοίγουν στις τρεις εσωτερικές αυλές. Οι θόλοι των δωματίων και των κοινόχρηστων χώρων είναι επενδεδυμένοι με φύλλα μολύβδου, τα πατώματα είναι ξύλινα, κάθε μπάνιο  έχει τη δική του ιδιαίτερη διάταξη με μπακιρένιους ή μαρμάρινους νιπτήρες, τα φωτιστικά μοιάζουν με καντηλέρια.

 Το εστιατορίο Μωχάμετ Αλη Πασά, με τη γυάλινη πρόσοψη για να απολαμβάνουν οι επισκέπτες την  εξαιρετική θέα στη θάλασσα, στηρίζει την κουζίνα του –τοπική και ευρωπαϊκή- στα εκλεκτά οργανικά υλικά που καλλιεργούνται στο κτήμα της ιδιοκτήτριας με τη δική της φροντίδα.   Δερμάτινες πολυθρόνες, αντίκες, μια μεγάλη συλλογή από αυθεντικούς πίνακες, υπέροχη μουσική, ολόφρεσκα λουλούδια, βιβλία, αναμένα κεριά και εκλεκτά ποτά τοποθετημένα σε ράφια και τραπεζάκια συνθέτουν το περιβάλλον στο χώρο του μπαρ, ενώ τους καλοκαιρινούς μήνες μπορεί κανείς να απολαύσει το φαγητό ή το ποτό του στους κήπους.  

Κάθε δωμάτιο αποτελεί και μια έκπληξη. Η σουίτα Νο 5 έχει το μεγαλύτερο θόλο, που μάλιστα είναι επιζωγραφισμένος με φυτικά μοτίβα και η Zeynab (σουίτα Νο 3) με το καμπυλωτό τζάκι και την υπόσκαφη μπανιέρα μέσα στο υπνοδωμάτιο σε ταξιδεύει νοερά στις Χίλιες και Μία Νύχτες. H Σουίτα Imaret απλώνεται σε δύο επίπεδα και έχει ιδιαίτερη διακόσμηση με μοναδικά αντικείμενα από την προσωπική συλλογή της ιδιοκτήτριας, ενώ το δωμάτιο Νο 28 έχει από τη βεράντα του την ωραιότερη θέα.  Κολαρισμένα σεντόνια Frette από αιγυπτιακό βαμβάκι και λευκές λινές πετσέτες που χαϊδεύουν το σώμα, φρέσκα φρούτα εποχής, τριαντάφυλλα στα βάζα, οικολογικά σαπούνια, λευκά αρωματικά κεριά που καίνε όλη την ημέρα και μια μεγάλη εμαγιέ λεκάνη με αρωματικά βότανα και χλυαρό νερό δίπλα στο κρεβάτι για να βουτήξετε το βράδυ τα πόδια σας, συμβάλλουν στη δημιουργία μιας ιδιαίτερης και πολύ προσωπικής φροντίδας.




Στο ξενοδοχείο εδρεύει και το Ι.Μ.Α.R.Ε.Τ. (Institute of Mohamed Ali for the Research of the Eastern Tradition), μια μη κυβερνητική οργάνωση – πολιτιστικός φορέας με πρόεδρο τον Μιχάλη Λυχούνα, αρχαιολόγο της 12ης Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων Καβάλας, που έχει αναλάβει την ηλεκτρονική αρχειοθέτηση των ιστορικών κειμένων που βρέθηκαν μέσα στο κτίριο ενώ επιπλέον οργανώνει εκδηλώσεις εντός και εκτός Ελλάδας (συναυλίες, διαλέξεις, εκθέσεις κλπ). Ο κύριος στόχος του Ινστιτούτου είναι να ενθαρρύνει και να προωθήσει τη συνεργασία μεταξύ των μεσογειακών χωρών προκειμένου να εξασφαλίσουν και να διατηρήσουν τη σταθερότητα και την ειρήνη της περιοχής, με γνώμονα την κοινή ιστορία και την κληρονομιά τους.
Τα τελευταία νέα λένε ό,τι το οικημα παραμένει κλειστό λο΄γω ανακαινισης, το οποιο και πωλειται μετά απο τηντραγωδία που επληξε το καλοκαιρι την οικογένεια..ενδιαφέρονται για την αγορα του Τούρκοι επενδυτες...