Είναι στιγμές που νιώθεις πως ντύνεσαι άρωμα. Που γδύνεσαι την ΄Ανοιξη. Που κουνάς τον ουρανό να στάξει μέλι...
Είναι στιγμές που θέλεις να ψάξεις στο σκοτάδι. Να γευθείς περπατησιές. Να αγγίξεις σώματα...
Κι είναι φορές που σκαλίζεις επάνω σου άλλο ένα αποτύπωμα. Με πόνο. Με πάθος. Με θέληση. Με όνομα. Που παραπέμπει. Που επιφυλάσσει. Που υπόσχεται...
Opium...
Γνωστή άγνωστη. Για μένα, για σένα, για όλους. Οικεία και απρόσιτη. Απτή οπτασία. Άπιαστη ομίχλη. Σκορπάει πέταλα. Από τριαντάφυλλα. Κόκκινα. Χωρίς γιατί. Χωρίς πώς. Υπάρχει...επειδή το μπορεί!
...΄Ερχεται...
...στο Red Diary.....
Αρωματίστηκε από
στις
Καταχωρήθηκε στο 
.jpeg)
No Response to "Opium.."
Δημοσίευση σχολίου