ανθίζαν που και που αγκάθια.
Οι ποιητάδες τα προσπερνούσαν.
Ματώνανε τις σκέψεις.
Μ' αυτοί αδιάφοροι
συλλέγαν σε πανέρια
τ' ανθισμένα τους
με λέξεις.
Σ' αντάμωμα νύχτας
τ' αγκάθια θέριεψαν .
Ο τόπος ξένος,
ο ποιητής δειλός.
Δε γνώριζε από έργα,
στην έπαρσή του κρύφτηκε.
Κι αρνήθηκε με τ' αγκάθια
να... παλέψει.
Ήταν κ' η φαντασία του αφέντρα
κ' είδε ανθισμένα και τ' αγκάθια.
Ανάκατα τ' άνθη με τ' αγκάθια
μίγμα κρυμμένο διάφανο
οικείο
Kαλό Σαββατοκύριακο...
Kαλό Σαββατοκύριακο...
No Response to "Στις γειτονιές των ποιητών...."
Δημοσίευση σχολίου