Το παραδοσιακό  έθιμο της λαγάνας παίζει  πρωταγωνιστικό ρόλο στο νηστίσιμο τραπέζι της Καθαράς  Δευτέρας. Με αφορ­μή λοιπόν αυτή την ιδιαίτερη μέρα ας γνωρίσουμε αναλυτικότε­ρα την ιστορία της, που χάνεται στους αιώνες.
Η λαγάνα  είναι άζυμος άρτος ,δηλ. παρασκευάζεται χωρίς προζύμι.
Τέτοιος άρτος πρόχειρος χρησιμοποιήθηκε από τους  Ισραηλίτες κατά τη νύχτα της Εξόδου τους από την Αίγυπτο υπό την αρχηγία του Μωυσή. Έκτοτε επιβαλλόταν από το Μωσαϊκό  Νόμο για όλες τις ημέρες της εορτής του Πάσχα, μέχρι που ο Χριστός στο τελευταίο του Πάσχα ευλόγησε τον ένζυμο άρτο.
Η ιστορία της λαγάνας διατρέχει όλη τη διατροφική παράδοση από την αρχαιότητα  μέχρι σήμερα. Ο

​Τα Κούλουμα μπορεί να έχουν ρίζες στην Αθήνα, ωστόσο οι εορτασμοί γίνονται σε όλη την Ελλάδα.
Στα περισσότερα ελληνικά νοικοκυριά έχει ήδη ξεκινήσει το νηστίσιμο… φαγοπότι της Δευτέρας, από το οποίο δεν λείπουν φυσικά οι λαγάνες, ο ταραμάς, ο χαλβάς και τα καλαμαράκια. Και επειδή, ως γνήσιοι Έλληνες, δεν χάνουμε ποτέ την αισιοδοξία μας, έχουμε ήδη προμηθευτεί το χαρταετό που θα πετάξουμε, ενώ σε πολλές περιοχές της χώρας πραγματοποιούνται διάφορες εκδηλώσεις.
Για την ιστορία ετυμολογικά η λέξη ...
Ετυμολογικά για την λέξη «Κούλουμα» υπάρχουν πολλές εκδοχές ως προς την προέλευση και τη 

Tις δύσκολες στιγμές που θα έχετε μεγαλύτερη ανάγκη να αποκτήσετε ξανά κίνητρο στη ζωή σας, να θυμάστε τα εξής:
1. Ο πόνος αποτελεί τρόπο εξέλιξης.
Μερικές φορές η ζωή μπορεί να σας κλείνει κάποιες πόρτες διότι έχει έρθει η ώρα να προχωρήσετε μπροστά. Αυτό είναι κάτι θετικό, επειδή πιθανόν να μην πηγαίνατε παρακάτω, εκτός κι αν οι περιστάσεις σας ανάγκαζαν να το κάνετε. Όταν περνάτε δύσκολα, θυμηθείτε ότι ο πόνος δεν έρχεται χωρίς λόγο. Αφήστε πίσω σας ό,τι σας έκανε κακό, αλλά μην ξεχάσετε ποτέ τι σας δίδαξε. Το γεγονός ότι αντιμετωπίζετε δυσκολίες, δεν σημαίνει ότι έχετε αποτύχει. Κάθε επιτυχία απαιτεί να δώσετε έναν αγώνα. Το καλό πράγμα αργεί, γι’ αυτό να έχετε υπομονή και να παραμείνετε αισιόδοξοι

 Είναι γνωστός στην Ουρουγουάη με το παρατσούκλι “Pepe” και διεθνώς τον ξέρουν ως ο πιο φτωχός πρόεδρος στον κόσμο. Ο Jose Mujica είναι παράδειγμα προς μίμηση και όχι μόνο στα λόγια, αφού φροντίζει ο ίδιος πρώτα να κάνει πράξη αυτά που πρεσβεύει. Και μπορεί η θητεία του να τελείωσε ωστόσο οι πράξεις του μένουν παρακαταθήκη στο λαό του, αφού εκείνος πρώτος έδειξε το καλό παράδειγμα μιας ζωής λιτής, χωρίς πολυτέλειες και φανφάρες, κερδίζοντας τη διεθνή καταξίωση. Οι απόψεις του έγιναν διδάγματα για πολλούς από έναν άνθρωπο που ζούσε φτωχικά και έδινε το 90% του μισθού του σε φιλανθρωπίες… Ο Guardian συγκέντρωσε τις απόψεις του σε 10 βασικά σημεία:

Ενας αλλιώτικος περήφανος αϊτός. Ο χαρταετός, η χιλιόχρωμη χαρά των μικρών και μεγάλων στο πανηγύρι της Καθαρής Δευτέρας, δεν είναι απλώς ένα ακόμα παιχνίδι, που ίπταται στον αέρα εδώ και χιλιάδες χρόνια. Το πέταγμά του στα ύψη και ο χορός του με τον άνεμο, ψηλά στον καταγάλανο ουρανό, δεν υποδηλώνει παρά την ανάταση και την κάθαρση της ψυχής μετά το διονυσιακό ξεφάντωμα της Αποκριάς. Μολονότι ο χαρταετός πρωταγωνιστεί στα Κούλουμα, θα πρέπει να θυμόμαστε ότι πατρίδα του είναι η μακρινή Ανατολή.
2. Η ιστορία των χαρταετών... των ουράνιων χορευτών
Ο χαρταετός φαίνεται να άνοιξε για πρώτη φορά τα πολύχρωμα εύθραυστα φτερά του περίπου στα

O Ουίλιαμ Χένρυ Γκέιτς Γ (Wiliam Henry Gates III, γεννημένος 28 Οκτωβρίου 1955) είναι Αμερικανός επιχειρηματίας και πρόεδρος της Microsoft, μιας επιχείρησης λογισμικού που ίδρυσε με τον Πολ Άλεν.
Κατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του στη Microsoft έχει υπηρετήσει στις θέσεις του CEO και του προϊστάμενου αρχιτεκτονικής λογισμικού, και παραμένει ο μεγαλύτερος μεμονωμένος μέτοχος με περισσότερο από 8% του κοινού μετοχικού κεφαλαίου. Ήταν ο πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο από το 1995 ως το 2006, σύμφωνα με τον κατάλογο δισεκατομμυριούχων του περιοδικού Forbes, με πρόσφατες εκτιμήσεις να βάζουν την καθαρή αξία της περιουσίας του κοντά σε 56 δισεκατομμύρια

Συμβαίνει ό,τι βλέπουμε γύρω μας και ό,τι καταλαβαίνει ο καθένας. Μια περιγραφή είναι ότι τα οικονομικά προβλήματα ή και αδιέξοδα απομακρύνουν τα πρόσωπα από την αναζήτηση της ευτυχίας μέσα από τις σχέσεις/τον άλλο και τα στρέφουν σε μια αγωνιώδη προσπάθεια για την επιβίωση.
Τα έξω επηρεάζουν τα μέσα. Όταν το άγχος και η κούραση κυριαρχούν, υποχωρεί η ρομαντική διάθεση, γίνεται εύκολος ο εκνευρισμός, εκτονώνονται οι εσωτερικές εντάσεις με καταστροφικό τρόπο, προβάλλονται πάνω στη σχέση τα προβλήματα της ζωής. Υπάρχει και άλλη περιγραφή: ότι οι δυσκολίες μάς φέρνουν πιο κοντά, γίνεται μεγαλύτερη η ανάγκη της συντροφικότητας, καταλήγει ανυπόφορη η μοναξιά και έτσι πέφτει ο ένας πάνω στον άλλο μήπως και μαζί σωθούν ευκολότερα.

Wings of Love by Stephen Pearson.

Μελέτες δείχνουν ότι δρα σαν ναρκωτικό, προκαλεί χαρά αλλά και άγχος και σταδιακώς... μισοσβήνει
Ο έρωτας που αύριο έχει την τιμητική του προκαλεί μεγάλη «τρικυμία» στον οργανισμό. Ο καρδιακός παλμός αυξάνεται, η κοιλιά γίνεται… κόμπος και ο ερωτευμένος αισθάνεται ότι βρίσκεται μέσα σε ένα «τρενάκι του λούνα παρκ» που τη μια στιγμή τον ανεβάζει στα ουράνια και την επόμενη τον ρίχνει στα… τάρταρα.
Η επιστήμη έρχεται να εξηγήσει όλο αυτό το «παραλήρημα» και ούτε λίγο ούτε πολύ μας λέει ότι ο

Λαογραφική / ιστορική προσέγγιση της Τσικνοπέμπτης.
Ποια ήταν η “Γουρουνοχαρά”  και η  “Γουρουνογιορτή”;
Πως γιόρταζαν στην παλιά  Αθήνα  την  τσικνοπέμπτη;
Όλες  οι  αποκριάτικες  μέρες  της  παλιάς  Αθήνας, ήταν  ένα  αληθινό  γλεντοκόπι. Ένας  πραγματικός  πανζουρλισμός. Ακόμα  κι  οι  πιο  φτωχοί  Αθηναίοι, βγαίνανε  στους  δρόμους  για  να  διασκεδάσουνε  μαζί  με  όλο  τον  άλλο  πληθυσμό, που  χόρευε, τραγουδούσε, αστειευότανε  κι  έκανε  του  κόσμου  τις  τρέλες. Το  μεγαλύτερο  κέφι  όμως  γινότανε  την  Τσικνοπέμπτη. Κι  αυτό  επειδή  τη  μέρα  τούτη, όπως  την  Καθαρή  Δευτέρα, όλος  ο  κόσμος  συγκεντρωνότανε  στο  λόφο  του  Αστεροσκοπείου, στο  Θησείο, κάτω  από  την  Ακρόπολη  ή  στις  Στήλες  του  Ολυμπίου

Τα πάθη του έρωτα Ιουλιέτα, Μαντάμ Μποβαρύ, Αννα Καρένινα, λαίδη Τσάτερλι, Κάρμεν. Στη λογοτεχνία, η σκοτεινή πλευρά του έρωτα είναι γένους θηλυκού. Και ως γνωστόν, η τέχνη αντιγράφει τη ζωή
Πόσα σημειώματα, άραγε, θα κολλήσουν οι ερωτευμένοι την Παρασκευή, ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου, επάνω στον τοίχο της Ιουλιέτας στη Βερόνα; Πόσοι άλλοι θα φωτογραφηθούν κάτω από το μπαλκόνι της τραγικής ηρωίδας του Σαίξπηρ; Δεν έχει καμία σημασία που το μπαλκόνι αυτό δεν είναι αυθεντικό αλλά προστέθηκε το 1936 για να προσελκύει τουρίστες. Η ζωή χωρίς παραμύθι χάνει τη γοητεία της και τα αισθήματα δίχως μυθικές αναγωγές δεν έχουν ούτε ένταση ούτε διάρκεια. Πόσo μάλλον ο έρωτας: το πιο δυνατό και συχνά το πιο απελπισμένο.
Η ιστορία του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας, μολονότι δεν ανήκει στα κορυφαία έργα του Βάρδου, είναι

γιατί λέμε “και ο μήνας έχει εννιά…”;
Αυτή η φράση που έχει συνδεθεί τόσο πολύ με το ομότιτλο  τραγούδι του Μικρασιάτη συνθέτη Μιχάλη Σουγιουλτζόγλου έχει μια σκοτεινή προέλευση. Το μόνο σίγουρο είναι ότι όταν λέμε  “ και ο μήνας έχει εννιά”, εννοούμε ότι ζούμε μια ανέμελη ζωή, χωρίς βάσανα και έννοιες. Εξάλλου, και το νόημα του τραγουδιού του Σουγιούλ αυτό ακριβώς είναι: μια ζωή την έχουμε, άρα πρέπει να τη γλεντήσουμε. Όσο όμως μας είναι γνωστή η φράση αυτή μέσα από αυτό το τραγούδι, άλλο τόσο γνωρίζουμε ότι προϋπήρχε του τραγουδιού. Κατά μια έννοια, ο αριθμός εννιά ταυτίστηκε με την 

Μια Νεκρολογία που δημοσιεύτηκε στους Times του Λονδίνου - Ενδιαφέρουσα και δυστυχώς μάλλον αληθινή.
Σήμερα πενθούμε το θάνατο μιας αγαπημένης παλιάς φίλης, της Κοινής Λογικής, η οποία μας συντρόφευε για πολλά χρόνια. Κανείς δεν γνωρίζει με βεβαιότητα την ηλικία της αφού το μητρώο γέννησής της έχει χαθεί εδώ και πολύ καιρό σε γραφειοκρατικές διατυπώσεις. Θα τη θυμόμαστε ως κάποια που μας δίδαξε πολύτιμα μαθήματα όπως αυτά:

Λόρα Ίνγκαλς Ουάιλντερ
148 χρόνια από τη γέννηση της Αμερικανίδας συγγραφέα
Η Λόρα Ίνγκαλς Ουάιλντερ γεννήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου του 1867.
Η Λόρα έδειξε από μικρή την εξυπνάδα και το κουράγιο της, ενώ η ζωή της στα σύνορα ήταν μια διαρκής περιπέτεια. Δούλευε σκληρά, για να βοηθάει τους γονείς της στο σπίτι και στη φάρμα, αλλά υπήρχε πάντα και χρόνος για διασκέδαση, που σήμαινε σκαρφάλωμα στα δέντρα, βόλτες με το άλογο και το έλκηθρο, παιχνίδι με τις τρεις αδελφές της και τραγούδι, όταν ο πατέρας της γρατζούνιζε το

γράφει ο Σωτήρης Αθηναίος
Ιταλία
Ο  πληθυσμός  της γείτονος χώρας είναι 58.462.375 (απογρ. 2005). Έγινε ανεξάρτητο και ενιαίο κράτος το 1861 (τριάντα χρόνια μετά από εμάς). Από το δημοτικό σχολείο μαθαίνουμε για την κοινή πορεία που ενώνει τους δύο λαούς, αν και για την αρχαιότητα δεν μπορούμε να μιλήσουμε για μία  ξεχωριστή  χώρα  αλλά για την κύρια περιοχή που ζει και μεγαλουργεί ο Ελληνισμός (Μεγάλη Ελλάδα). Οι Αρχαίοι Ελληνες, άλλωστε, ήταν οι «νονοί» της Ιταλίας. Όταν θα αποικήσουν τη χερσόνησο, θα βρουν τον ντόπιο πληθυσμό να ασχολείται αποκλειστικά με την εκτροφή των

Μαρμάρινο άγαλμα της θεάς Υγιείας, 3ος αι. μ.Χ., Αρχαιολογικό Μουσείο Κω

Σύμφωνα με τον Ορθόδοξο Συναξαριστή, την 1η Φεβρουαρίου τιμάται η μνήμη του Αγίου Τρύφωνος που έχει καθιερωθεί σαν προστάτης των αμπελουργών. Βέβαια, δεν έχουν βρεθεί γεγονότα από τον βίο του  που να φανερώνουν μια ιδιαίτερη σχέση του Αγίου  με το αμπέλι ή το κρασί.
    Ο Άγιος Τρύφων γεννήθηκε στη Λάμψακο, παραλιακή πόλη της Φρυγίας και προερχόταν από φτωχική οικογένεια. Στην παιδική του ηλικία έβοσκε  χήνες για να ζήσει, συγχρόνως όμως μελετούσε με ζήλο  την Αγία Γραφή και εκτελούσε με ευλάβεια τα θρησκευτικά του καθήκοντα. Αξιώθηκε να 

Σύμφωνα με τον Ορθόδοξο Συναξαριστή, την 1η Φεβρουαρίου τιμάται η μνήμη του Αγίου Τρύφωνος που έχει καθιερωθεί σαν προστάτης των αμπελουργών. Βέβαια, δεν έχουν βρεθεί γεγονότα από τον βίο του  που να φανερώνουν μια ιδιαίτερη σχέση του Αγίου  με το αμπέλι ή το κρασί.
    Ο Άγιος Τρύφων γεννήθηκε στη Λάμψακο, παραλιακή πόλη της Φρυγίας και προερχόταν από φτωχική οικογένεια. Στην παιδική του ηλικία έβοσκε  χήνες για να ζήσει, συγχρόνως όμως μελετούσε με ζήλο  την Αγία Γραφή και εκτελούσε με ευλάβεια τα θρησκευτικά του καθήκοντα. Αξιώθηκε να