Την Κυριακή ψηφίζεις. Και ψηφίζεις με το μυαλό στο σπίτι σου (αν έχεις) και στις όποιες καταθέσεις σου ‘μειναν. Τουλάχιστον αυτά να σου μείνουν. Έτσι λες. Τα παιδιά σου και τα εγγόνια μάλλον τα έχεις ήδη βάλει στο τρένο για τη Γερμανία.

Την Κυριακή λοιπόν ψηφίζεις για το σπίτι σου. Άντε και το εξοχικό σου.

Γιατί δικά σου είναι;

Τα πλήρωσες, μάλλον με δάνειο που θα πληρώνεις για δεκαετίες, ή φορολογήθηκες όταν σου τα γράφανε οι γονείς σου για αξία δέκα φορές πάνω από το ποσό που θα πάρεις, και τούτο αν το πάρεις, αν τυχόν θελήσεις να το πουλήσεις αύριο. Ποιος αγοράζει ακίνητα σήμερα; Αλλά και αυτός που θα αγοράσει θα σε πατήσει στο λαιμό για να στο πάρει για ένα κομμάτι ψωμί.

Α, θα το γράψεις στα παιδιά σου μετά θάνατο; Και τα ρωτάς αν με τα 200-300 ευρώ το μήνα που μας έχει δρομολογήσει να βγάζουμε η τρόικα με τη συγκυβέρνηση θα μπορούνε να πληρώσουνε την εφορία της μεταβίβασης; Και άντε και τους την πλήρωσες εσύ την εφορία. Μετά τι; Το σπίτι ξέρεις ζητάει. Και όσο παλιώνει όλο και ζητάει περισσότερα. Σίγουρα θα το ξέρεις. Κι άμα είναι και εξοχικό, γέρο μου στο μυαλό, ούτε να πάνε με το ΚΤΕΛ να το δούνε δε θα μπορούνε. Για αυτοκίνητο όπως βλέπεις δεν το συζητάω καν…

Στο κράτος ανήκει γέρο μου στο μυαλό. Στο κράτος ανήκει και γι’ αυτό του πληρώνεις και νοίκι που το βαφτίσανε ΕΝΦΙΑ.

Εντάξει μπορεί να μην ψηφίζεις για το σπίτι, αλλά οι καταθέσεις;

Κινδυνεύουν λέει από πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ.

Κοίτα να δεις. Οι τράπεζες ούτε θυρίδες είναι ούτε σεντούκια στο υπόγειο. Οι τράπεζες στη βάση της λειτουργίας τους ζουν από τα χρήματα που τους αφήνουν οι καταθέτες και αυτές τα δίνουν δάνεια. Τώρα αν εσύ νομίζεις ότι με το ρυθμό που τρως απ’ τα έτοιμα για να τα βγάζεις πέρα θα σου κρατήσουν, αν συνεχίσουμε έτσι, για πάνω από δυο με τρία χρόνια μάλλον είσαι η εξαίρεση. Και άντε και είσαι η εξαίρεση. Γιατί ρε γέρο μου στο μυαλό κινδυνεύουν από το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ που λέει ότι θα χρηματοδοτήσει την ανάπτυξη και δεν κινδυνεύουν από αυτούς που στα σαράντα χρόνια που κυβερνάνε έδιναν δις ευρώ, χωρίς οι τράπεζες να ελέγχουν τι και σε ποιον, στον κάθε Λαυρεντιάδη και στις κάθε είδους Hellas Power ή Energa; Δις που τελικά εσύ γέρο μου στο μυαλό τα πληρώνεις για αυτούς που τα φάγανε μαζί. Και τα πληρώνεις πολύ ακριβά! Για να μη σου πω και για το πάρτι με τις πιστωτικές που δινόντουσαν σωρηδόν, και πάλι χωρίς κανένα έλεγχο, και δεν ξέρω πόσοι συμπολίτες μας χρεωνόντουσαν και ακόμα χρεωμένοι είναι για ποσά πολλαπλάσια των τότε εισοδημάτων τους.

Α! για την ανάπτυξη που έρχεται και μην τη χάσουμε. Τι να σου πω. Προσωπικά όποιον ξέρω να έχασε τη δουλειά του τα τελευταία χρόνια και να βρήκε, βρήκε για ούτε ένα κομμάτι ψωμί. Μόνο κάτι τυροπιτάδικα ανοίξανε για κάνα εξάμηνο και μετά κλείσανε. Όσο δηλαδή προέβλεπε το πρόγραμμα της επιδότησης που πήρανε. Υποθέτω βέβαια ότι το ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου και κερδοφόρων επιχειρήσεων για ποσά που αντιστοιχούν σε κλάσμα της αξίας τους και δε θα αφήσει στο κράτος ούτε τα κέρδη μιας χρονιάς δεν το λες ανάπτυξη; E, γέρο μου στο μυαλό;

Είναι δύσκολη η κρίση; Ναι αλλά για ποιον είναι δύσκολη; Να, γέρο μου στο μυαλό, όπως ανακοίνωσε αυτή η ελβετική τράπεζα, η UBS που όπως λένε είναι ίσως η μεγαλύτερη στον κόσμο, μόνο στο 2012 – ξέρεις τη χρονιά που ψήφισες την ανάθεση που είχανε πάρει στις Κάννες ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος, η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, να σε σώσουνε παρέα – 400 ελληνικές οικογένειες αύξησαν λέει τον πλούτο τους κατά 10 δις δολάρια (περίπου 7,5 με 8 δις ευρώ) . Είδες γέρο μου στο μυαλό τι λαϊκιστές είναι αυτοί οι τραπεζίτες οι Ελβετοί; Ακούς εκεί να γράφουνε ότι [μήπως εκμεταλλευόμενοι τους νόμους που πέρασαν η τρόικα με τη συγκυβέρνηση;] τα τελευταία πέντε με έξι χρόνια 400 ελληνικές οικογένειες μόνο σε ένα χρόνο, το 2012, αύξησαν τον πλούτο του κατά 10 δις δολάρια ενώ στον αντίποδα 2.000.000 οικογένειες φτώχυναν με πολλές δεκάδες χιλιάδες από αυτές να φτάνουνε στα όρια της εξαθλίωσης.

Τώρα μάλλον θα φταίει και το μυαλό μου που λαϊκίζει που κάπου σκέφτεται ότι κάτι άλλο κρύβεται πίσω από την κρίση. Ή μήπως να πω: Οι κροίσοι;

Και τι να ψηφίσεις; Τι να σου πω; Ούτε χρυσό κουτάλι κρατάω ούτε ασημένιο ούτε καν κουτάλι. Αλλά – κι επειδή γέρο μου στο μυαλό τελικά τα λόγια είναι λόγια και μόνο ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΜΕΤΡΑΕΙ – όταν βλέπω από το ΚΚΕ μέχρι τη ναζιστική Χρυσή Αυγή όλοι μα όλοι να βρίζουν το ΣΥΡΙΖΑ ξέρω τι θα ψηφίσω. Και σου ‘πα: Χωρίς καν κουτάλι. Έτσι, ρε γέρο μου στο μυαλό γιατί θέλω κάποιος να το παλέψει ειλικρινά.

Γιώργος Πρίμπας

(Αθήνα, 21.01.2015)