Άρωμα Γυναίκας: 50 χρόνια μίνι φούστα

0 50 χρόνια μίνι φούστα

50 χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από την εμφάνιση της μίνι φούστας!
Το αγαπημένο κομμάτι των γυναικών έκανε την εμφάνισή του στα μέσα της δεκαετίας του '60 και θεωρήθηκε το πλέον επαναστατικό ρούχο. Απόρροια της γυναικείας χειραφέτησης η γυναικεία φούστα απέκτησε φανατικές θαυμάστριες και ορκισμένους εχθρούς.
Από το 1950, η σχεδιάστρια Mary Quant άρχισε να πειραματίζεται με μικρότερες φούστες, με αποκορύφωμα τη δημιουργία της μίνι φούστας το 1965. Η Quant έδωσε το όνομα mini φούστα επηρεασμένη από τη μάρκα του αγαπημένου αυτοκινήτου της, του περίφημου Mini. Όλα έγιναν κατά λάθος θα
παραδεχθεί χρόνια αργότερα.
Την πατρότητα της φούστας διεκδικούν ακόμα ο Γάλλος André Courrèges και ο Λονδρέζος John Bates. Ο John Bates έγινε διάσημος για τα πλαστικά φορέματά του και τα κοστούμια του για την iconic τηλεοπτική σειρά των 60's ''Οι Εκδικητές''. Ο André Courrèges έγινε γνωστός στο χώρο της μόδας για το περίφημο ''Moon Dress''.
Η mini φούστα άρχισε να εξαπλώνεται και κατέληξε να γίνει μία αδιαμφισβήτητη διεθνής τάση. Στα μέσα της δεκαετίας του '70 η βιομηχανία της μόδας κατηγοριοποιεί τις φούστες σε midi, mini και maxi. Ο κοντές φούστες δέχονται πόλεμο και οι γυναίκες περιορίζουν τις δημόσιες εμφανίσεις τους με το εν λόγω ρούχο.
Στη δεκαετία του '80, οι κοντές φούστες κάνουν δυναμική επανεμφάνιση κυρίως με την μορφή "rah-rahs", φούστες που θύμιζαν τις στολές μαζορετών. Τα καυτά μίνι γίνονται αναπόσπαστο κομμάτι κάθε γυναικείας ντουλάπας και φοριούνται από το πρωί μέχρι το βράδυ.

Η πρώτη φορά που εμφανίστηκε το μίνι ήταν στην παρισινή πασαρέλα του Κουρέζ το 1964. Οι μίνι φούστες του Κουρέζ ήταν σε γραμμή Α και το στρίφωμά τους τελείωνε δέκα εκατοστά πάνω από το γόνατο.
ο 1965 η Τζιν Σρίμπτον, το αντίπαλον δέος της Τουίγκι, αποφάσισε να εμφανιστεί στον ιππόδρομο της Μελβούρνης με λευκό μίνι φόρεμα και χωρίς καλσόν, καπέλο και γάντια, σε μια κατάφωρη παραβίαση του ενδυματολογικού κώδικα.
Στην Ελλάδα το μίνι αγαπήθηκε από τα κορίτσια και πολεμήθηκε από πολιτικούς, όπως ο δικτάτορας Πάγκαλος. Η διάταξή του ανέφερε χαρακτηριστικά: Περί ορισμένου μήκους φουστών δεσποινίδων άνω των 12 ετών και κυριών κυκλοφορουσών εις δημόσια εν γένει μέρη και κέντρα''.
Το στρίφωμα ''δέον να απέχη από του εδάφους 30 εκατοστά''. Προς την κατεύθυνση αυτή τα όργανα της τάξης εξοπλίστηκαν με μεζούρες και πήραν τους δρόμους προκειμένου να μετρούν τις φούστες των κοριτσιών.
Ο Παττακός σε συνέντευξή του είχε δηλώσει αναφορικά με τις μίνι φούστες. ''Δεν απαγόρευσα την κοντή φούστα. Αλλά είπα, όποιες έχουν ωραία γάμπα, να την δείχνουν. Οσες είναι στραβοπόδες, να μην την δείχνουν''. Είχε άδικο; Η κοντή φούστα προϋποθέτει σωστό πόδι.
Η κοντή φούστα γίνεται μόδα ακόμα και στους καλλιτεχνικούς κύκλους. Συνθέτες και στιχουργοί εμπνέονται και γράφουν τραγούδια για κορίτσια με μίνι. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του Σπύρου Σκορδίλη με το τραγούδι "η φούστα σου η μίνι".
Aρχικά το συγκεκριμένο τραγούδι έπεσε θύμα λογοκρισίας και απαγορεύθηκε η κυκλοφορία του. Ο στίχος ''Το μίνι μίνι μίνι το μινάκι σου, καμίνι, μίνι, μίνι το κορμάκι σου, μα επιτέλους, πού το πάμε, τι θα γίνει ανάθεμά τον πού 'βγαλε τη μόδα αυτή του μίνι'' ήταν υπερβολικά τολμηρός για τα ήθη της εποχής.
Παρά τα όσα πέρασε η μίνι φούστα κατάφερε να επιβιώσει και να πρωταγωνιστεί κάθε χρόνο σε όλες τις μεγάλες πασαρέλες. Εντυπώθηκε στη συλλογική συνείδηση ως ένα κομμάτι θηλυκό που αναδεικνύει τη γυναίκα και υπερτονίζει τη σεξουαλικότητά της. Η γυναικεία χειραφέτηση φορά (σίγουρα) μίνι.
πηγη