Στον κύκλο της φύσης, δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα όπως νίκη ή ήττα: υπάρχει μόνο κίνηση.
Ο χειμώνας αγωνίζεται να κυριαρχήσει, αλλά, στο τέλος, είναι υποχρεωμένος να δεχθεί τη νίκη της άνοιξης, η οποία φέρνει μαζί της λουλούδια και ευτυχία.
Το καλοκαίρι θα ήθελε να κάνει τις ζεστές μέρες του να διαρκούν για πάντα, γιατί πιστεύει ότι η ζεστασιά είναι καλή για τη γη, αλλά, τελικά, θα πρέπει να αποδεχθεί την άφιξη του φθινοπώρου, το οποίο θα επιτρέψει στη γη να ξεκουραστεί.
Η γαζέλα τρώει το γρασίδι και καταβροχθίζεται από το λιοντάρι. Δεν είναι θέμα του ποιος είναι ο
ισχυρότερος, αλλά ο τρόπος του Θεού μας δείχνει τον κύκλο του θανάτου και της ανάστασης.
Και μέσα σε αυτόν τον κύκλο δεν υπάρχουν ούτε νικητές ούτε ηττημένοι, υπάρχουν μόνο τα στάδια που πρέπει να περάσουν. Όταν η ανθρώπινη καρδιά το καταλαβαίνει, είναι ελεύθερη, είναι σε θέση να αποδεχθεί τις δύσκολες στιγμές και δεν εξαπατάται από στιγμές δόξας.

Και οι δύο θα περάσουν. Η μία θα διαδεχθεί την άλλη. Και ο κύκλος θα συνεχιστεί μέχρι να απελευθερωθούμε από τη σάρκα και βρούμε τη Θεία Ενέργεια.

Ως εκ τούτου, όταν ο μαχητής είναι στο ρινγκ - είτε από δική του επιλογή είτε επειδή η ακατανόητη μοίρα τον έχει τοποθετηθεί εκεί - το πνεύμα του μπορεί να γεμίσει με χαρά στην προοπτική του μελλοντικού αγώνα. Αν συγκρατεί την αξιοπρέπειά του και την τιμή του, τότε, ακόμη και αν χάσει τον αγώνα, αυτός δεν πρόκειται ποτέ να ηττηθεί, γιατί η ψυχή του θα παραμείνει ανέπαφη.

Και δε θα κατηγορήσει κάποιον για ό, τι συμβαίνει σ 'αυτόν.
Από τότε που έπεσε στην αγάπη για πρώτη φορά και απορρίφθηκε, έμαθε ότι αυτό δεν σταμάτησε την ικανότητά του να αγαπά.
Αυτό που είναι αληθινό στην αγάπη είναι επίσης αληθινό στον πόλεμο.


Πηγή: http://paulocoelhoblog.com/
\