παράδειγμα είναι ο μύθος που δημιουργήθηκε γύρω από το όνομα του Μαρουσιώτη “Εθνικού” ήρωα, Σπύρου Λούη (1873-1940). Δύσκολα θα μπορέσουμε να δώσουμε μια εξήγηση, γιατί ο Λούης απέκτησε τόση δόξα, αν και στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1896 είχαμε άλλους 45 Ολυμπιονίκες (10 χρυσά μετάλλια, 17 αργυρά και 19 χάλκινα). Η Ελλάδα κατέκτησε την πρώτη θέση σε εννέα ακόμα αγωνίσματα, αλλά δυστυχώς με αυτούς τους Ολυμπιονίκες κανείς ποτέ δεν ασχολήθηκε. Στη γενική κατάταξη, η Ελλάδα κατέλαβε τη δεύτερη θέση, μετά τις ΗΠΑ, αλλά τα πάντα επισκιάστηκαν από την περίλαμπρη νίκη του Σπύρου Λούη (ίσως γιατί ήταν το πρώτο χρυσό μετάλλιο στο Στίβο. Η νίκη ενός Έλληνα στον Μαραθώνιο του 1896 ήταν, σχεδόν, αυτονόητη, αφού στο ίδιο αγώνισμα έτρεξαν 13 Έλληνες και μόλις 4 ξένοι. Μάλιστα ο Χαρίλαος Βασιλάκος που θα κατακτήσει τη δεύτερη θέση, θα αμφισβητήσει ως αντικανονική τη συμμετοχή του Λούη. Τρίτος ήταν ο, επίσης Έλληνας, Μπελόκας, ο οποίος ακυρώθηκε ύστερα από καταγγελία ότι είχε διανύσει μέρος του μαραθωνίου πάνω σε κάρο και τη θέση του κατέλαβε ο Ούγγρος Κέλνερ. Την εποχή εκείνη βραβεύονταν μόνο οι δύο πρώτοι και γι αυτό ο Λούης έλαβε κλάδο ελαίας και ασημένιο μετάλλιο (χρυσό δεν προβλεπόταν τότε) και ο Βασιλάκος έλαβε δάφνινο στεφάνι και ασημένιο μετάλλιο. Ο Σπύρος Λούης δεν έτρεξε ποτέ σε κανένα άλλον επίσημο αγώνα και έτσι δεν επιβεβαίωσε τη νίκη του.
Πολλά, ανεπιβεβαίωτα, ακούστηκαν για τα έπαθλα του Ολυμπιονίκη. Λέγεται ότι η βασίλισσα Όλγα, που τον επισκέφτηκε στα αποδυτήρια του σταδίου, του χάρισε τα κοσμήματα που φορούσε στα χέρια της εκείνη τη στιγμή. Το παράδειγμα ακολούθησαν και άλλες ευκατάστατες Αθηναίες και, λέγεται, πως ο Λούης γέμισε ένα τραπεζομάντιλο με τα κοσμήματα που του δώρισαν (Αναστασια Λέριου, Σπύρος Λούης, ο μαραθώνιος ενός θρυλου, σελ. 75, εκδ Αλέξανδρος). Όταν ο Γεώργιος Α΄ τον ρώτησε τι ανταμοιβή επιθυμούσε, ο Λούης ζήτησε μία σούστα και ένα άλογο για να μπορέσει να συνεχίσει τη δουλειά του ως νερουλάς. Η επιθυμία του Λούη ικανοποιήθηκε με δαπάνη του Ανδρέα Συγγρού.
Ο χρυσός Ολυμπιονίκης μας αρνήθηκε το χρηματικό έπαθλο των 25.000δρχ, που η Ελληνική Επιτροπή Ολυμπιακών Αγώνων ήταν έτοιμη να του προσφέρει (βλέπετε ο Λούης ζούσε σε μία εποχή που το χρήμα εθεωρείτο καρπός του μόχθου μιας ζωής και όχι μιας επιτυχίας σε έναν αγώνα δρόμου). Χαρακτηριστικό της εποχής είναι και τα μικροδωράκια που αυθόρμητα προσέφεραν στον Ολυμπιονίκη διάφορες επιχειρήσεις: ισόβιο προσωπικό εισιτήριο από τους Σιδηροδρόμους Αττικής, διάφοροι κοσμηματοπώλες του δώρισαν ρολόγια και αλυσίδες, ο καφεπώλης Μπαφέας του πρόσφερε καφέ για ένα χρόνο, η εταιρεία Singer μία ραπτομηχανή, 100 οκάδες κρασί από κάποιον οινοπαραγωγό και ο ξενοδόχος Βιβής ισόβια φιλοξενία στο καλύτερο δωμάτιο του ξενοδοχείου του
http://www.24grammata.com/?p=31035
Αρωματίστηκε από
στις
Καταχωρήθηκε στο 
3 Μηνύματα στην ανάρτηση "Ο Σπύρος Λούης και οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 1896"
και άλλα ακούστηκαν για τον Λούη, παράδειγμα λέγανε οι πολύ παλιοί Μαρουσιώτες ότι κάτι λοξοδρόμησε απο πονηρούς γρήγορους δρόμους και τα κατάφερε...... Κανείς δεν μπορεί να αποδείξει τίποτα, και μην ξεχνάμε "κανείς προφήτης στον τόπο του "χαχαχα
φιλιά
Ηρθε ο καιρος να σας αφησω για λιγο για το καλοκαιρι.Φορεστε το ομορφο χαμογελό σας και πάρτε μαζι την ομορφότερη διάθεση οπου και αν πάτε.Ας διώξουμε για λίγο τα πράγματα που μας στενοχωρούν και ας απολαυσουμε ένα ησυχο καλοκαίρι.ΚΑΛΕΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟ ΝΑ ΣΕ ΞΑΝΑΒΡΩ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙΚΟ ΣΟΥ!!!!
Πολυ ωραια και ενημερωτικη η αναρτηση σου!!!!
JK O SKROUTZAKOS
Σε ευχαριστώ για τις ευχες σου καλέ μου Σκρουτζ ,εισαι το πιο καλός και γλυκός ...τσιγγουνης, με το καλό να επιστρέψεις,και κυριως να περάσεις καλάααα
Φιλιά!!
Δημοσίευση σχολίου