Kαλωσορίζουμε τον Μάρτιο

Τον χιονισμένο. Μάρτιο .Μη σας ξεγελάει ο   νεαρός του Τσαρούχη στον πίνακα
.πίστευα ο.τι με τον Χειμώνα τελειώσαμε πόσο λάθος έκανα  ,χιονίζει απο το πρωί
αναγνώστες μου, και τόχει στρώσει κιόλας .!!!
Εγω πως να βαζετε αλυσίδες σας έδειξα...

Τα καλοτάξιδα πουλιά

χτίσαν το Μάρτη μια φωλιά

στο περιβόλι το παλιό

κι είχαν τον άνεμο σκολειό…

Κατά το αρχαίο ρωμαϊκό ημερολόγιο ήταν ο πρώτος μήνας του χρόνου και

ονομαζόταν Primus. Μετά το 46 π.Χ. ονομάστηκε Μάρτιος, έγινε ο τρίτος μήνας του χρόνου, αφιερωμένος στον θεό Μαρς που αρχικά ήταν ο θεός της γονιμότητας και των αγρών αλλά αργότερα ταυτίστηκε με τον Άρη θεό του πολέμου. Ήταν πατέρας του Ρέμου και του Ρωμύλου και γενάρχης των Ρωμαίων. Είναι ο πρώτος μήνας της Άνοιξης και στις 21 Μαρτίου είναι η εαρινή ισημερία.

Οι Έλληνες του έχουν δώσει πολλά ονόματα, όπως «ανοιξιάτης» επειδή φέρνει την άνοιξη, «γδάρτης», «παλουκοκαύτης» και «πεντάγνωμος» επειδή ο καιρός είναι άστατος, «βαγγελιώτης» από....

 τη γιορτή του Ευαγγελισμού, «πενταγιόματο» (δηλ. πέντε γεύματα) στην ορεινή Πελοπόννησο.

ΕΘΙΜΑ-ΠΡΟΛΗΨΕΙΣ:

«ΜΕΡΟΜΗΝΙΑ». Οι πρώτες μέρες του Μάρτη. Μέρες δηλ. που από τις καιρικές συνθήκες τους μπορούν να γίνουν σχετικές προγνώσεις για όλο το χρόνο.

«ΜΆΡΤΗΣ» Πανελλήνιο έθιμο της πρωτομαρτιάς. Είναι η συνήθεια να δένουν οι μητέρες στο χέρι ή στο πόδι των παιδιών τον λεγόμενο «Μάρτη», κορδόνι από λευκό και κόκκινο νήμα, για να τα προφυλάξουν από τις ακτίνες του μαρτιάτικου ήλιου, οι οποίες θεωρούνται πολύ επικίνδυνες. Για ν' αποτρέψουν την επίδραση του ήλιου έδεναν στον καρπό του χεριού ή και στο μεγάλο δάχτυλο του ποδιού τον «μάρτη», δηλαδή μια λινή κλωστή, άσπρη και κόκκινη ή και χρυσή, στριμμένη, αφού πριν την κρέμαγαν σε κλώνους τριανταφυλλιάς και την εκθέσουν τη νύχτα στα άστρα. Τον «μάρτη» τον φορούσαν ως την Ανάσταση. Τότε τον έβγαζαν και τον έδεναν στην τριανταφυλλιά, για να πάρουν το χρώμα της. Αλλού τα παιδιά κρατούν τον «μάρτη» μέχρι να πρωτοδούν χελιδόνι ή πελαργό.

ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ:

«Μάρτης γδάρτης και παλιός παλουκοκαύτης».

«Το Μάρτη ξύλα φύλαγε, μη κάψεις τα παλούκια».

«Από Μάρτη καλοκαίρι και από Αύγουστο χειμώνα».

«Ο Μάρτης ο πεντάγνωμος πέντε φορές εχιόνισε και πάλι το μετάνιωσε που δεν εξαναχιόνισε».

«Του Μάρτη ο ήλιος βάφει και 5 μήνες δεν ξεβάφει».

«Οπόχει κόρη ακριβή το Μάρτη ο ήλιος μη τη δει».

«Ο ήλιος του Μαρτιού τρυπά το κέρατο βοδιού».

«Μάρτη χιόνι βούτυρο και σαν παγώσει μάρμαρο».

«Ο Μάρτης μία κλαίει και μια γελά».

«Κάλλιο Μάρτης στις γωνιές, παρά Μάρτης στις αυλές».