(Η βασίλισσα των Σαβαίων απευθυνόμενη στο λαό της λίγο πριν αναχωρήσει για την περίφημη επίσκεψη στο βασίλειο του Σολομώντα)
Τα τεχνάσματα του Σολομώντος, του ισχυρού βασιλιά του Ισραήλ, και ο θαυμασμός που ένιωθε για τη σοφία του η βασίλισσα μιας μακρινής αφρικανικής χώρας σφυρηλάτησαν ένα ειδύλλιο που πέρασε στην Ιστορία σαν ένας έρωτας ανάμεσα σε δύο παράξενα και ευφάνταστα όντα, σαν μια ερωτική φαντασίωση που έχει συναρπάσει συγγραφείς και σκηνοθέτες


Οταν ο Σολομών, ο βασιλιάς του Ισραήλ, απόγονος του Δαβίδ, αποφάσισε να χτίσει τον ναό της Ιερουσαλήμ, κάλεσε όλους τους εμπόρους του τότε γνωστού κόσμου να του φέρουν πολύτιμα εμπορεύματα για τα οποία θα τους αντάμειβε με ασήμι και χρυσό. Ανάμεσα σ΄ αυτούς που ταξίδεψαν ώς την Ιερουσαλήμ ήταν και ο Αιθίοπας Ταμαρίμ, ένας πλούσιος έμπορος που δραστηριοποιούνταν στις περιοχές της Αραβίας.

Οταν επέστρεψε στην Αιθιοπία διηγήθηκε σε κάθε ενδιαφερόμενο τις σπουδαίες αρετές του βασιλιά, επισημαίνοντας μεταξύ άλλων «τη γλυκύτητα των λόγων του, την ευθυκρισία του, την ταπεινότητα στο βάδισμά του και στον τρόπο ζωής του, την ευγένεια που επιδείκνυε προς όλους, τη μεγαλοπρέπεια των γευμάτων του και την υπακοή των υπηρετών του, τη σοφία με την οποία διοικούσε τον οίκο του, συγχωρώντας αυτούς που έσφαλλαν και τιμωρώντας με επιείκεια».
Οι ιστορίες του εμπόρου έφτασαν στ΄ αυτιά της βασίλισσας, η οποία τον κάλεσε στην αυλή της στο Αξούμ προκειμένου να την ενημερώσει προσωπικά για το ταξίδι του στο Ισραήλ. Ακούγοντας τις διηγήσεις του εμπόρου «μαγεύτηκε» από τις αρετές εκείνου του βασιλιά και ήταν τέτοια η συγκίνησή της «που έκλαιγε από τον μεγάλο της πόθο να πάει να δει εκείνα τα πράγματα».
Η βασίλισσα ήταν κατά πάσα πιθανότητα ανύπαντρη και νέα, αν και ο θρύλος δεν αναφέρει πολλά σχετικά με το θέμα. Αναφέρει ωστόσο ότι ήταν όμορφη και, προφανώς, περίεργη και έτσι πήρε την απόφαση να πάει. Κάλεσε τους άρχοντες του βασιλείου της, τους ανακοίνωσε την απόφασή της και με διπλωματικό τρόπο τους ζήτησε υλική βοήθεια για το ταξίδι. «Επιθυμώ να βρω τη σοφία» είπε η βασίλισσα στους αιθίοπες ευγενείς «γιατί ο έρωτάς μου για τη σοφία έχει στοχεύσει με τα βέλη του την καρδιά μου και την κρατά αιχμάλωτη με γερά δεσμά. Γιατί η σοφία είναι πολυτιμότερη από το χρυσάφι και το ασήμι και από όλα όσα έχουν δημιουργηθεί πάνω στη γη και είναι πιο λαμπερή και από τον ήλιο».

Οι άρχοντες την εφοδίασαν με τα απαραίτητα μέσα και το καραβάνι της βασίλισσας του Σαβά με προορισμό το Ισραήλ αποτελούνταν από «697 άλογα και αμέτρητα μουλάρια και εκτέλεσε το δρομολόγιό του έχοντας μεγάλη πίστη στον Θεό» σύμφωνα πάντα με τα αιθιοπικά ιερά βιβλία.
Οταν η βασίλισσα έφτασε στην Ιερουσαλήμ ο Σολομών την υποδέχτηκε στις πύλες της πόλης με μεγάλες τιμές. Φρόντισε να στηθεί ο καταυλισμός της πολύ κοντά στο ανάκτορο και της έστειλε για δώρα πέντε σακιά αλεύρι από γλυκό σιτάρι, δεκαπέντε σακιά σιταρένιο ψωμί, πέντε αγελάδες, πενήντα κοτόπουλα και πενήντα αρνιά. Και ακόμα μπόλικες κότες, κατσίκες, ελάφια και ζαρκάδια, τριάντα λίτρα νέο κρασί, άλλα δεκαπέντε λίτρα παλιό κρασί και πολλά ακόμα δώρα. Από τη στιγμή που η βασίλισσα του Σαβά εγκαταστάθηκε στην Ιερουσαλήμ, ο Σολομών την επισκεπτόταν κάθε μέρα και οι δυο τους συζητούσαν για ώρες. Τόσο εκείνος όσο κι εκείνη φορούσαν πάντα τις καλύτερες ενδυμασίες τους.
Οι προσδοκίες της βασίλισσας δεν διαψεύστηκαν. Του είπε: «Ας είστε πάντα καλότυχος, Αρχοντά μου, εσείς που προικιστήκατε με τόση σοφία. Πόσο θα ήθελα να είμαι μία από τις πιο ταπεινές σας υπηρέτριες, να πλένω τα πόδια σας και ν΄ ακούω τα σοφά σας λόγια. Πόσο θα ευφραινόταν η καρδιά μου από τις απαντήσεις σας και τις γλυκές σας κουβέντες».
Κατά τη διάρκεια των εκτενών συζητήσεών τους ο Σολομών αποκάλυψε στη βασίλισσα ότι είχε στην κατοχή του την Κιβωτό της Διαθήκης που περιλάμβανε τις Πλάκες με τις Δέκα Εντολές που παρέδωσε ο Θεός στον Μωυσή και πως γι΄ αυτό τον λόγο το Ισραήλ ήταν ο περιούσιος λαός. Η βασίλισσα του Σαβά αποφάσισε τότε ότι τόσο αυτή όσο και ο λαός της θα ασπάζονταν την εβραϊκή πίστη. «Από δω και στο εξής», ορκίστηκε, «δεν θα λατρεύω τον ήλιο, αλλά τον δημιουργό του, τον Θεό του Ισραήλ και οι Δέκα Εντολές του θα ορίζουν εμένα και τη γενιά μου και όλους τους υποτελείς μου».
Ετσι η Αιθιοπία προσηλυτίστηκε αίφνης στον ιουδαϊσμό, γιατί εκείνη την εποχή, απ΄ όσο γνωρίζουμε, οι λαοί υπάκουαν αδιαμαρτύρητα στις αποφάσεις των ηγεμόνων τους. Εν τω μεταξύ η βασίλισσα δεν είχε υποκύψει ακόμα στον δαιμόνιο Σολομώντα.
Είχαν περάσει πλέον επτά μήνες από τότε που η βασίλισσα του Σαβά έφτασε στην Ιερουσαλήμ και σκέφθηκε ότι ήταν καιρός πια να επιστρέψει στη χώρα της για ν΄ ασχοληθεί με τον λαό της. Τότε ο Σολομών αποφάσισε να αφήσει τις περιστροφές και πρότεινε στη βασίλισσα να κοιμηθεί μαζί του στο παλάτι τη νύχτα πριν από την αναχώρησή της, λέγοντάς της ότι ήθελε ν΄ αποκτήσει απογόνους. Η βασίλισσα δεν δέχτηκε την πρόταση του μονάρχη. Και τότε ο Σολομών ετοίμασε μια μεγαλοπρεπή αποχαιρετιστήρια δεξίωση στο παλάτι του, στην οποία κάλεσε όλους τους άρχοντες του βασιλείου. Η βασίλισσα του Σαβά δέχτηκε την πρόσκληση, αλλά έβαλε τον Σολομώντα να της υποσχεθεί ότι, ακόμα και αν κοιμόταν στο παλάτι του, εκείνος δεν θα την άγγιζε. Και ο σοφός μονάρχης δέχτηκε, αλλά ζήτησε σε αντάλλαγμα από τη γυναίκα να του υποσχεθεί με τη σειρά της ότι δεν θα έπαιρνε τίποτα πολύτιμο από το παλάτι του. Στην αντίθετη περίπτωση, ο Σολομών θα μπορούσε να την αγγίξει και να ακολουθήσει τη φυσική διαδικασία που συνοδεύει τα ερωτικά χάδια. Ετσι, λοιπόν, συμφώνησαν. Ο πανούργος Σολομών παρέθεσε ένα πλουσιοπάροχο δείπνο με ψητά καρυκευμένα με αλάτι και μπαχαρικά. Στη συνέχεια, τοποθέτησε ένα κρεβάτι για τη βασίλισσα δίπλα στο δικό του και διέταξε να βάλουν μια κανάτα νερό και ένα ποτήρι δίπλα στο κρεβάτι της. Κατά τη διάρκεια της νύχτας η γυναίκα ένιωσε ακατανίκητη δίψα και ήπιε από την κανάτα. Ο Σολομών που «επαγρυπνούσε πονηρά» στο διπλανό κρεβάτι, την έπιασε απ΄ το χέρι και είπε: «Αθέτησες την υπόσχεσή σου». Εκείνη αποκρίθηκε ότι το νερό δεν είχε αξία και εκείνος της είπε: «Υπάρχει πολυτιμότερο πράγμα από το νερό όταν βρίσκεσαι κάτω από τον ήλιο;». Και με αυτά τα λόγια χώθηκε στο κρεβάτι της βασίλισσας του Σαβά αποφασισμένος να αποκτήσει μαζί της απογόνους. Μετά το πέρας της πράξης έδωσε στη βασίλισσα ένα δαχτυλίδι και της είπε: «Αν ο Θεός μου δώσει απόγονο από σένα και είναι αγόρι, να τον στείλεις στο παλάτι μου· αυτό το δαχτυλίδι θα είναι η απόδειξη ότι είναι γιος μου».
Και έτσι έληξε το ειδύλλιο. Η βασίλισσα του Σαβά μάζεψε τα υπάρχοντά της, ετοίμασε το καραβάνι της και επέστρεψε στην Αιθιοπία στην αυλή του Αξούμ. Και αυτή η ιστορία θα τελείωνε εδώ, αν η βασίλισσα δεν έμενε έγκυος, όπως είχε προβλέψει ο σοφός Σολομών.
Εννέα μήνες αργότερα, η βασίλισσα του Σαβά έφερε στον κόσμο ένα αγόρι, το οποίο ονόμασε Μενελίκ. Οταν μεγάλωσε, η βασίλισσα του αποκάλυψε την καταγωγή του και ο Μενελίκ αποφάσισε να ταξιδέψει για να γνωρίσει τον πατέρα του. Σε ηλικία είκοσι δύο χρονών έφυγε για το Ισραήλ με το δαχτυλίδι του Σολομώντος πριν αποχαιρετιστούν. Αλλά ήταν περιττό: ο μικρός ήταν φτυστός ο παππούς του, ο βασιλιάς Δαβίδ, πατέρας του Σολομώντος, ο οποίος τον αγκάλιασε αναγνωρίζοντάς τον προτού ακόμα εκείνος του δείξει το δαχτυλίδι.

πηγη