Τα πρότυπα συμπεριφοράς για τις γυναίκες και τους άνδρες
Αραγε, υπάρχει διαφορετικότητα στην ανδρική και γυναικεία συμπεριφορά ή, μήπως, μέσα στους αιώνες, «κατασκευάσθηκαν» συμπεριφορές, από τις ανδροκρατούμενες κοινωνίες, διαφορετικές για τον άνδρα και την γυναίκα; Τα ερευνητικά πορίσματα της Φεμινιστικής Ψυχολογίας δείχνουν ότι, η επεξεργασία των
εμπειριών μας, οι συνθήκες ζωής μας, ο χρόνος και ο τόπος, που ζούμε, είναι πολύ πιο σημαντικά στοιχεία για την ανάπτυξη του χαρακτήρα μας και όχι το βιολογικό φύλο.
Κάτω από τις περιστάσεις ο καθένας μας είναι διαφορετικός. Και περιστάσεις είναι πολλά πράγματα: Το πολιτισμικό πλαίσιο που ζούμε (χώρα, πόλη, ύπαιθρος) η κοινωνική, οικονομική, εργασιακή θέση μας σ'αυτό, οι ατομικές και οικογενειακές συνθήκες, οι μορφές των σχέσεών μας κλπ., διαμορφώνουν συγκεκριμένες συμπεριφορές προσαρμογής στο περιβάλλον. Έτσι, οι περισσότερες συμπεριφορές του είναι προϊόν μάθησης και όχι βιολογικών χαρακτηριστικών.
Ομως, η αποδοχή της διαφορετικότητας ανάμεσα στο γυναικείο και ανδρικό φύλο οδηγεί σε
κατηγοριοποιήσεις και στερεότυπα.
Ουσιαστικά λοιπόν δεν ανακαλύπτουμε αλλά κατασκευάζουμε συμπεριφορές, με βάση αυτές τις κατηγοριοποιήσεις, οι οποίες λειτουργούν σαν αυτοεκπληρούμενη προφητεία, δηλαδή συμπεριφερόμαστε έτσι όπως απαιτεί το κοινωνικό περιβάλλον. Η κατασκευή και το μοίρασμα των κοινωνικών ρόλων, σε ολόκληρη την ιστορία του ανθρώπου, βοήθησε την κοινωνική ειρήνη, την τάξη και την ομοιομορφία.
Το πρότυπο και τα χαρακτηριστικά μιας «σωστής» και «καθωσπρέπει» γυναίκας είναι το συναίσθημα, η γλυκύτητα, η προστασία, η ειρήνη και η ικανότητά της να δημιουργεί στρογγυλές και ακέραιες σχέσεις. Αντίθετα, οι άνδρες είναι λογικοί, ψύχραιμοι, ανθεκτικοί, δεν κλαίνε και δεν εκφράζουν τα συναισθήματά τους.
Ο τρόπος εκδήλωσης του ανδρικού και γυναικείου θυμού είναι επίσης μια συμπεριφορά, που μάθαμε.
Τα πρότυπα για τον γυναικείο και ανδρικό θυμό ....
Διαφέρει ο γυναικείος θυμός από τον ανδρικό; Φαίνεται πως όχι.
Ολοι οι άνθρωποι θυμώνουν , απλά εκφράζουν διαφορετικά τον θυμό τους Κάτω από τις επικρατούσες περιστάσεις, λοιπόν, και τα πρότυπα συμπεριφοράς, που έχουν επιβληθεί, ο θυμός εκφράζεται διαφορετικά από τις γυναίκες σε σχέση με τους άνδρες.
Οι γυναίκες έχουν μάθει ότι οι σημαντικές σχέσεις επιβιώνουν μόνο όταν υποχωρούν «όταν βρίσκουν το κουμπί» ενός σημαντικού στη ζωή τους άνδρα (πατέρα, ερωμένου, αδελφού, συζύγου, προϊσταμένου). Οι γυναίκες προτιμούν να δείξουν τον θυμό τους με τρόπους, που μόνο ειρωνικούς χαρακτηρισμούς επιφέρουν (στρίγγλα, μέγαιρα, υστερική, νευρωτική κλπ).
Οι γυναίκες αποθαρρύνονται να δείξουν αποτελεσματικά τον θυμό τους, επειδή φοβούνται, νιώθουν ανασφάλεια, αβεβαιότητα και δεν παίρνουν το ρίσκο να βάλουν σε κίνδυνο σημαντικές γι' αυτές σχέσεις στον επαγγελματικό, προσωπικό και κοινωνικό χώρο. Ο δομημένος, με επιχειρήματα, θυμός μπορεί να γίνει πολύ πιο επικίνδυνος για μια σχέση.
Οι άσκοποι καυγάδες, οι φωνές, τα δάκρυα και τα ξεσπάσματα μιας θυμωμένης γυναίκας δείχνουν φόβο.
- Φόβο να πάρει το ρίσκο και να διαλύσει τον γάμο της, να παραιτηθεί από τη δουλειά της ή να ζήσει χωρίς κάποια σχέση που την θεωρεί πολύ σημαντική. Με αυτό τον τρόπο αντιστέκεται στην αλλαγή, γιατί ποιός θα πάρει στα σοβαρά μια γυναίκα που ουρλιάζει και κλαίει.
- Φόβο να πει καθαρά τις επιθυμίες της και να τις υποστηρίξει με επιχειρήματα.
- Φόβο, μήπως εγκαταλειφθεί.
- Φόβο να δοκιμάσει την αντοχή της σχέσης της και της θέσης της μέσα σ' αυτήν.
Μια τέτοια, όμως, συμπεριφορά μήπως καταλήγει να ενισχύει την ανδρική δύναμη και τη λογική;
Πώς επιβάλλονται οι συμπεριφορές
Πολύ συχνά τα ΜΜΕ, περιοδικά, ραδιόφωνο και ειδικότερα η τηλεόραση, μέσα από τα σήριαλ, παρουσιάζουν γυναίκες σε κατάσταση υστερίας, ζηλότυπες ή ανόητες, να μιλούν πολύ και να σκέφτονται λίγο, σε σχέση με τους άνδρες. Μερικές φορές πάλι βλέπουμε γυναίκες - διακοσμητικές «γλάστρες» στη ζωή των ανδρών τους, αδύναμες ή ανάξιες να ελέγξουν τα συναισθήματά τους, τον θυμό, την ανασφάλεια και τον έρωτα, που νιώθουν για κάποιο άνδρα.
Αντίθετα, οι άνδρες παρουσιάζονται δυνατοί, αρρενωποί, ψύχραιμοι και λογικοί, άνδρες που «δεν κλαίνε», που μπορούν χαλιναγωγούν τα συναισθήματά τους.Αυτά τα εικονικά πολιτισμικά είδωλα, δημιουργούν σιγά σιγά αντιλήψεις γύρω από την γυναικεία και ανδρική φύση, αναλύουν και εξηγούν αυτές τις συμπεριφορές, με βάση την ύπαρξη βιολογικών διαφορών ανάμεσα στους άνδρες και τις γυναίκες.
Πώς μπορούμε να εκφράζουμε αποτελεσματικά τον θυμό μας
Αλήθεια, τί μπορεί να κάνει ο άλλος μπροστά σ' ένα θυμό, που εκφράζεται με ήρεμη αποφασιστικότητα;
- Να μάθουμε , λοιπόν, αρχικά, να παρατηρούμε τον θυμό μας και να εξερευνούμε τις αιτίες του. Αυτό είναι μια πράξη αυτογνωσίας και αυτοσεβασμού.
- Να εντοπίζουμε που βρίσκεται το πραγματικό πρόβλημα, αν πρόκειται για τον γάμο, αποφεύγοντας να χρεώνουμε τρίτα άτομα (φίλους, πεθερά, αδέλφια κλπ)
- Να ξέρουμε με ακρίβεια τι θέλουμε, προσέχοντας τις αντιφατικές επιθυμίες μας.
- Να μιλάμε με σαφήνεια και ευθύτητα, αν θέλουμε να ζητήσουμε κάτι.
- Να διακινδυνεύουμε να χάσουμε κάτι ή και πολλά, αν οι επιθυμίες μας είναι πολύ πιεστικές και δυσκολεύουν τη ζωή μας. Η υγιής έκφραση και αποδοχή του θυμού, μπορεί να αποκαλύψει κακές, λανθασμένες ή και ανύπαρκτες σχέσεις, με το άτομο, που θυμώσαμε.
πηγη
1 Μηνύματα στην ανάρτηση "Oταν οι γυναίκες θυμώνουν..."
Βαρύ θέμα διάλεξες. Πίκρα.
Δημοσίευση σχολίου