Χρόνια ήταν ερωτευμένος με τη λίμνη ο Ζέφυρος του βουνού, αλλά δεν έβρισκε τρόπο να της το πει. Έλεγε:
-Πώς να πάω έτσι, χωρίς σώμα;
Ένα πρωί η άγρια τριανταφυλλιά τον κάλεσε:
-Έλα σε μένα, πάρε το άρωμά μου και πήγαινε.
Φόρεσε λοιπόν το άρωμά της και κατηφόρισε στη λίμνη. Πήρε βαθιά ανάσα και είπε:
-Όμορφη λίμνη, χρόνια τώρα ήθελα να σου πω πόσο σ’ έχω ερωτευθεί.
Η λίμνη ξαφνιάστηκε.
Κι αυτό το άρωμα πού το βρήκες; Ρώτησε αμήχανα.
-Το φτιάχνω μόνος μου στο βουνό.
-Να το ξαναφορέσεις και να ξανάρθεις.
Έφυγε γεμάτος χαρά, σήκωσε τις σκόνες, τα φύλλα, τάραξε τα δέντρα κι ανέβηκε στο βουνό. Την άλλη μέρα πήγε στην τριανταφυλλιά να την ευχαριστήσει κι εκείνη του έδωσε ξανά το άρωμά της. Αυτό γινόταν κάθε μέρα. Τα σημάδια του έρωτά τους άρχισαν να φαίνονται, …κάτι μικρά λευκά κυματάκια…
Ένα πρωί, δύο γλάροι ανηφόρισαν στο βουνό, μύρισαν το άρωμα των ρόδων και κατέβηκαν.
-Όμορφη τριανταφυλλιά, καλημέρα! Αυτό το άρωμα στο φέρνει ο Ζέφυρος;
-Όχι, εγώ του το δίνω.
-Αυτός μας είπε πως το φτιάχνει μόνος του, είπαν οι γλάροι και σηκώθηκαν. Πήγαν στη λίμνη και της είπαν τα νέα. Εκείνη πικράθηκε, μα δεν είπε τίποτα.
Την άλλη μέρα ο άνεμος ανυποψίαστος πήγε στην τριανταφυλλιά.
-Σήμερα έχω γιορτή και θα σου δώσω το πιο ωραίο μου άρωμα. Το κρύβω κάτω από τα ρόδα. Θα τρέξεις όμως, από μακριά για να το πάρεις.
Εκείνος την πίστεψε. Έτρεξε, πέρασε μέσα από τα αγκάθια και βγήκε κουρελιασμένος. Τότε κατάλαβε τι είχε συμβεί.
Με βαριά καρδιά και σκυμμένο κεφάλι, κατηφόρισε και στάθηκε μπροστά στη λίμνη. Εκείνη δε μίλησε για αρκετή ώρα. Τέλος του είπε:
-Κι όμως από σήμερα μπορώ να σ’ αγαπώ....
Στον έρωτα λες εγώ. Στην αγάπη εσύ. Για τον έρωτα θανατώνεις. Για την αγάπη θανατώνεσαι. Από το "πηγάδι του κρίνου"
του Λουδοβίκου των Ανωγείων.
Ενα αγαπημένο μου τραγούδι ''ποιο το χρώμα της αγάπης"
2 Μηνύματα στην ανάρτηση "Aγάπη και έρωτας.."
Γεια σου ρε Τάνια. Το κοινό διψάει για όμορφες ιστορίες και παραβολές.
Καλό απόγευμα να έχεις.
@ΚΑΝΤΗΑROs Καλώς τον Κωστή τον Αρειανολόγο...
Ομορφες ιστορίες αλήθεια..
καλό βράδυ...
Δημοσίευση σχολίου