Το φεγγάρι μας αναζήτησε απ' τις επάλξεις του,
τραγούδησε το ρυάκι, λικνίστηκε η ελιά.
Η καρδιά μου, παράτολμη κι αιχμάλωτη,
άπλωσε τα χέρια, πιστή στην αλυσίδα σου.
Ποιά σεντόνια από χορτάρι και πανσέληνο
θα τυλίξουν την τελευταία πράξη.
Ποιό μεσημέρι ιδρωμένο κι έντονο
θ' ασβεστώσει τη νύχτα του κρίνου.
Στις πράσινες γωνιές της συνάντησης
τα χάδια, αγχωμένα, χάνονταν
σαν κορμί μέσα στις φυλλωσιές.
Ο Θεός κι όλα γύρω του μας αναγνώρισαν.
Ο κόσμος περιστράφηκε ξανά, και στο κέντρο του
δυο στόματα. πίνονταν το ένα στο άλλο.
Antonio Gala ο ποιητής του έρωτα...
Μετ. Μαριάννα Τζανάκη
Δεν ξέρω αλλά με διακατέχει μια έντονα ρομαντική ,ποιητική διάθεση δεν ξέρω να γράφω ποιήματα και ακόμη , δεν ξέρω αν ποιητής γεννιέσαι ή γίνεσαι ζηλεύω αυτούς που γράφουν (αν υπάρχει καλή εννοια στη λέξη ζηλεια)γι αυτό ψάχνοντας βρήκα αυτούς τους υπέροχους στιχους ερμηνευμένο από μια γλυκιά, ζεστή φωνή
αφιερωμένο σε όλους....
Αρωματίστηκε από
στις
Καταχωρήθηκε στο 
7 Μηνύματα στην ανάρτηση "Το σονέτο της Σελήνης...."
Που πήγε ο παλιός καλός καιρός με τις πρακτικές συμβουλές της γήινης ζωής.
Πολλή ονειροφαντασία βλέπω τελευταία.
Τυχαίο μήπως?
Και εγώ αυτό θα ρωτήσω !
Τυχαίο ?
Δεν πειραζει πες στον Ιονν. Αρκεί που αυτός είναι πορσγειωμενος. Ας αφήσει εμας να ταξειδέυουμε με τα φτερά της ποιήσης καπου καπου
"δυο στόματα. πίνονταν το ένα στο άλλο."
ΥΠΕΡΟΧΟ
Γλυκια Τάνια!!!!
@ IonnKorr Σε παραπεμπω στο σχόλιο του Χριστόφορου...
mini market καλως τον !!Κώστα μου τίποτε δεν είναι τυχαίο.....
ερωτικό//θπέροχο//ταξιδιάρικο//σεληνιασμένο..
ό,τι πρέπει για αυγουστιάτικες βραδιές!φιλιά!
ό,τι και να πω θα είναι λίγο... γι' αυτό θα εκφραστώ με ένα τραγούδι που μιλάει στην ψυχή μου κι ας μην ξέρω ισπανικά! http://www.youtube.com/watch?v=thIUPVb193c
Δημοσίευση σχολίου