« Το επ᾿ εμοί, ενόσω ζώ και αναπνέω και σωφρονώ, δεν θα παύσω πάντοτε, ιδίως δε κατὰ τας πανεκλάμπρους ταύτας ημέρας, να υμνώ μετὰ λατρείας τον Χριστόν μου, να περιγράφω μετ᾿ έρωτος την φύσιν και να ζωγραφώ μετὰ στοργής τα γνήσια ελληνικὰ ήθη.
Εὰν επιλάθωμαί σου, Ιερουσαλήμ, επιλησθείη η δεξιά μου, κολληθείη η γλώσσα μου τω λάρυγγί μου, εὰν ου μη σου μνησθώ.»
«Πρέπει να παρηγορώμεθα, διότι εις τοιούτους δυστυχείς καιρούς όπου ευρέθημεν, στενὰ
είναι πανταχόθεν, και δεν υποφέρομεν ημείς μόνον, αλλ᾿ ο κόσμος όλος.»
«Η πλουτοκρατία ήτο και θα είναι ο μόνιμος άρχων του κόσμου, ο διαρκὴς αντίχριστος.
Αύτη γεννά την αδικίαν, αύτη τρέφει την κακουργίαν, αύτη φθείρει σώματα καὶ ψυχάς. Αύτη καταστρέφει κοινωνίας...»
(Πόσο δίκαιο έχει! Το βλέπουμε και στις μέρες μας. Αφού όλες οι κυβερνήσεις συλλήβδην ροκάνισαν τα χρήματα ακόμη και των επερχομένων γενεών, στη συνέχεια μας παρέδωσαν στην κηδεμονία του ΔΝΤ. )
«Η ηθικὴ δεν είναι επάγγελμα και όστις ως επάγγελμα θέλει να την μετέλθῃ, πλανάται οικτρώς και γίνεται γελοίος.»
« Μεταξὺ όλων των επαγγελμάτων, εις όλον το Γένος, περνὰ εξόχως το επάγγελμα της θρησκείας, καθὼς και το του πατριωτισμού.»
«Τώρα όμως η πράγματι επικρατούσα θρησκεία είναι ο πλέον ακάθαρτος και κτηνώδης υλισμός. Μόνον κατὰ πρόσχημα είναι η χριστιανοσύνη.»
«Η φιλοδοξία είναι η νόσος των χορτάτων, η λαιμαργία είναι των πεινασμένων το νόσημα.»
«Τις ημύνθη περὶ πάτρης; Και τι πταίει η γλαύξ, η θρηνωδούσα επὶ των ερειπίων;
Πταίουν οι πλάσαντες τα ερείπια. Και τα ερείπια τα έπλασαν οι κακοὶ κυβερνήται.»
( Και σήμερα θα θρηνωδεί για πολύ ακόμη, μπροστά στα τόσα ερείπια που αντικρίζει καθημερινά, ηθικά και υλικά, έμψυχα και άψυχα, πνευματικά και εθνικά.)
«Το πονηρὸν πνεύμα μαστίζει κατὰ θείαν παραχώρησιν τους εναρέτους των ανδρών.»
«Άνευ ψεύδους ουδεμία υπόθεσις ευοδούται.»
«Μία δυστυχία δεν έρχεται ποτὲ μόνη της.»
«Υπάρχει, νομίζω, απόφθεγμα τι καθ᾿ ο όχλος έχει δύο ώτα, δια να εισέρχωνται αι νουθεσίαι δια του ενὸς και να εξέρχωνται δια του άλλου.»
«Για ν᾿ αποκτήσῃ κανεὶς γρόσια, άλλος τρόπος δὲν είναι, πρέπῃ νάχῃ μεγάλη τύχη, να εύρῃ στραβὸν κόσμο, και να είναι αυτὸς μ᾿ ένα μάτι, δεν του χρειάζονται δύο. Πρέπει να φάῃ σπίτια, να καταπιή χωράφια…»
πηγη
Αρωματίστηκε από
στις
Καταχωρήθηκε στο 
.jpeg)
No Response to "Μοναδικά και ανεκτίμητα...!"
Δημοσίευση σχολίου