Δύο αμερικανίδες δημοσιογράφοι (με θητεία και στο οικονομικό ρεπορτάζ) επιμένουν ότι ο γάμος είναι η σημαντικότερη επένδυση ακόμη και όταν πέφτει η αξία των μετοχών της.
Kακή διαχείριση, ανισορροπία μεταξύ προσφοράς και ζήτησης, ευθυνοφοβία. Oχι, αυτό δεν είναι ένα άρθρο για την παρούσα οικονομική κατάρρευση, αλλά για την πανταχού παρούσα κρίση της σχέσης ενός ζευγαριού και δη παντρεμένου, η σκιά της οποίας κάποια στιγμή θα σκοτεινιάσει το φωτεινό, προσήλιο σπιτικό του. Μάθετε, λοιπόν, ότι αυτό το ύπουλο τέρας μπορεί να αντιμετωπιστεί προτάσσοντάς του θεμελιώδεις νόμους της (ελεύθερης) αγοράς.
Εξηγούμεθα: Τον χειμώνα που μας πέρασε δύο αμερικανίδες δημοσιογράφοι, οι Πόλα Σούτσμαν και
Τζένι Αντερσον, των «Wall Street Journal» και «New York Times» αντιστοίχως, έγραψαν το βιβλίο «Spousonomics» – ελληνιστί, ας το πούμε «Συζυγοοικονομικά». Σε αυτό, προτρέπουν κάθε δεσμευμένο/η να αφήσουν τα συννεφάκια και τις καρδούλες στην άκρη και να δομήσουν τη συζυγική (ή τη συμβιωτική, θα προσθέταμε εμείς) σχέση τους με βάση τη θεωρία του «καταμερισμού εργασίας» που πρώτος θεμελίωσε, εν έτει 1776 παρακαλώ, ο σκωτσέζος οικονομολόγος Ανταμ Σμιθ ή να υιοθετήσουν τη σοφή λογική του «συγκριτικού πλεονεκτήματος» του έτερου «μεγάλου» της οικονομικής σκέψης, του Αγγλου Ντέιβιντ Ρικάρντο.
Θα πείτε, βέβαια, ότι είναι προφανές σε όσους έχουν ή είχαν την εμπειρία της συγκατοίκησης πως όταν, για παράδειγμα, οι βαρετές έως και μισητές δουλειές του σπιτιού καταμερίζονται σύμφωνα με το σοφό, αν και για κάποιον μυστήριο λόγο σπανίως εφαρμόσιμο «κάνε αυτό στο οποίο είσαι σχετικά καλός και διαπραγματεύσου το με κάτι άλλο που αντιπαθείς», η πίεση που προκύπτει από τις ενδοσυζυγικές συγκρούσεις εκτονώνεται σε μεγάλο βαθμό. Για να φτάσετε όμως το μαχαίρι στο αθέατο κόκαλο της προβληματικής σχέσης σας, οι συγγραφείς προτείνουν τη θεωρία του Αυστριακού Γιόζεφ Σουμπέτερ, γνωστή και ως «δημιουργική καταστροφή».
«Αυτοί που καινοτομούν μπροστά στην κρίση ανθίζουν. Αυτοί που πορεύονται πάντα εκ του ασφαλούς μαραίνονται» υποστήριζε ο νεοφιλελεύθερος αυτός διανοητής. Με όρους σχέσης, αυτό σημαίνει πως όταν η κρίση φτάνει στο απροχώρητο (λέγε με και διαζύγιο) απαιτούνται πλήρης ανατροπή και επαναπροσδιορισμός του συζυγικού βίου ώστε να μην είναι πλέον αβίωτος και, βεβαίως, χωριστός. Η «δημιουργική καταστροφή» του κυρίου Σουμπέτερ είναι για τους θαρραλέους, οι οποίοι, όπως αποδεικνύει η ζωή, είναι πάντα μια ρομαντική, τελικά, μειονότητα. «Δεν αρκεί να καλύπτεις τον τοίχο με ένα κάδρο για να κρύψεις την τρύπα που υπάρχει από κοντά. Μερικές φορές χρειάζεται να τον γκρεμίσεις» συμπληρώνουν οι δύο κυρίες του «Spousonomics». Οσοι (πραγματικοί) μάγκες προσέλθετε….
* Το βιβλίο «Spousonomics» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Random House.
Αρωματίστηκε από
στις
Καταχωρήθηκε στο 
.jpeg)
No Response to "Γάμος: Από το φαλιμέντο στην ανάπτυξη"
Δημοσίευση σχολίου