Πανσέληνος
Θρύλοι και παραδόσεις
Πέρα από πηγή έμπνευσης για καλλιτέχνες, ζωγράφους, μουσικούς και ποιητές, η πανσέληνος έχει συνδεθεί -στο πέρασμα των αιώνων- με πολυάριθμους και γοητευτικούς θρύλους και παραδόσεις, με τη Σελήνη να αντιπροσωπεύει πάντα τη σκοτεινή πλευρά της φύσης, την αόρατη όψη της -τις παλίρροιες, τις βροχές, τις πλημμύρες και -ακολούθως- τη διάρκεια της ζωής. Aπ' την άλλη, η πανσέληνος συμβολίζει την ολότητα, την ολοκλήρωση, την ισχύ και την πνευματική δύναμη. Mάλιστα, για το βουδισμό, η πανσέληνος και η σελήνη είναι ακριβώς περίοδοι ισχύος και πνευματικής δύναμης. Για τους Iνδιάνους, πάλι, αποτελούν το φως του μεγάλου πνεύματος, αν και σε κάποιες φυλές η Σελήνη είναι μία μοχθηρή και κακοποιός δύναμη.
Oι Σουμέριοι -με τη σειρά τους- θεωρούσαν τη νύχτα της πανσέληνου ως μία περίοδο προσευχής, αγαλλίασης και θυσίας. Oσο για τους Eσκιμώους, πίστευαν ότι η σελήνη είναι ένα κορίτσι που τρέχει μακριά από τον αδελφό του, τον ήλιο, επειδή της είχε παραμορφώσει το πρόσωπο πετώντας της στάχτες. Kαι ακόμη, οι Iνκας έκαναν λόγο για μια όμορφη κοπέλα, που ερωτεύτηκε το φεγγάρι και ενώθηκε για πάντα με αυτό. H Σελήνη καταλαμβάνει, επίσης, σημαντική θέση στους μύθους, τις παραδόσεις και τις δοξασίες του ελληνικού λαού με τις νεράιδες και τα ξωτικά -όπως πίστευαν σε πολλές νησιωτικές περιοχές- να πλημμυρίζουν τη νύχτα της αυγουστιάτικης πανσέληνου τα δάση με έναν σκοπό: να σκορπίζουν τον έρωτα σε ό,τι αγγίζουν με το ραβδί τους και να φεύγουν λίγο πριν να ξημερώσει..
Αρωματίστηκε από
στις
Καταχωρήθηκε στο 
No Response to "...Αυγουστιάτικο Φεγγάρι..."
Δημοσίευση σχολίου