Ζωή και...παρατήρηση...

Η ζωή και η παρατήρηση, η παρατήρηση και η ζωή, πάνε μαζί.

Γιατί μόνο όταν παρατηρείς ό,τι σου φέρνει η κάθε στιγμή ζεις με την έκπληξη στο τσεπάκι.

Να παρατηρείς χωρίς να κρίνεις. Να παρατηρείς και να ανακαλύπτεις το καινούριο. Να παρατηρείς και να χαίρεσαι που ζεις.

Να νιώθεις φρέσκος και αναγεννημένος. Δεν λέω, είναι δύσκολο, πολύ δύσκολο…

Δύσκολο να αφήσεις πίσω το παρελθόν που σα βαρίδι ανοίγει τρύπα στην παρούσα στιγμή και σε ρουφάει;
Δύσκολο να αφήσεις και το μέλλον που φτιάχνουν κάποιοι άλλοι για σένα, ένα μέλλον μίζερο, φτωχό, απαισιόδοξο.
Το μόνο που μας μένει, είναι το παρόν, το μόνο ζωντανό πράγμα που υπάρχει.
Ας το κάνουμε πιο εύκολο βλέποντας το με τα μάτια του παιδιού που όλοι κρύβουμε μέσα μας.

Απόσπασμα απο κείμενο
της Ινας Ταράντου