Ένας ιδιοκτήτης pet-shop στην Αυστρία, είχε αναρτήσει μια πινακίδα έξω από
το κατάστημα του, που έγραφε: ΔΙΑΤΙΘΕΝΤΑΙ ΚΟΥΤΑΒΙΑ.
Ένα μικρό αγόρι είδε την πινακίδα και μπήκε στο κατάστημα ρωτώντας:
«Πόσα χρήματα θέλετε για να μου δώσετε ένα κουτάβι»;
Ο ιδιοκτήτης απάντησε πως κόστιζαν από 30 έως 50 δολάρια.
Ο μικρός, βγάζοντας ελάχιστα χρήματα από την τσέπη του είπε: »
Δυστυχώς έχω μόνο 2 δολάρια, μπορώ τουλάχιστον να χαζέψω λίγο τα κουτάβια»;
Ο ιδιοκτήτης χαμογέλασε και σφύριξε δυνατά.
Μια σκυλίτσα μπήκε στο δωμάτιο, ακολουθούμενη από 5 κουταβάκια.
Το ένα από αυτά κούτσαινε, με αποτέλεσμα να μείνει λίγο πιο πίσω από τα
άλλα κουταβάκια.
Τότε ο μικρός ρώτησε: «Τι έχει αυτό το κουτάβι και κουτσαίνει»;
Ο ιδιοκτήτης του εξήγησε πως το κουταβάκι είχε γεννηθεί με πρόβλημα στο
γοφό και πως θα έμενε έτσι σε όλη του τη ζωή.
Ο μικρός ενθουσιασμένος είπε στον μαγαζάτορα:
«θέλω να το αγοράσω» του φώναξε αποφασιστικά.
Ο άντρας γέλασε και του είπε: «Όχι, δεν νομίζω να θέλεις ένα τέτοιο κουτσό
κουτάβι. Αλλά αν επιμένεις μπορώ να σου το χαρίσω»…
Ο μικρός ήταν περήφανος και του είπε ότι θα προτιμούσε να αγοράσει το
κουτάβι έστω και με ευκολίες και θα έκανε τα αδύνατα δυνατά να ξεπληρώσει
το χρέος του στον ιδιοκτήτη του pet shop, δίνοντας ένα ποσό κάθε μήνα.
Ο άντρας γέλασε ξανά και είπε: » το κουτάβι αυτό είναι άχρηστο, πραγματικά
δεν σου χρειάζεται, ποτέ δεν θα μπορέσει να τρέξει και να παίξει μαζί σου
όπως τα άλλα σκυλιά…».
Τότε ο μικρός σήκωσε το μπατζάκι από το παντελόνι του και άφησε να
ξεπροβάλλει το αριστερό του πόδι, το οποίο υποστηριζόταν από ένα μεταλλικό
σίδερο.
«Όπως βλέπετε, ούτε και εγώ θα μπορέσω να τρέξω και να παίξω μαζί του…
επομένως το κουτάβι θα έχει κάποιον που το καταλαβαίνει…».
Ο άντρας δάγκωνε τώρα τα χείλη του μην ξέροντας τι να πει.
Δακρυσμένος, προσπάθησε να χαμογελάσει και είπε: «εύχομαι… όλα τα
κουτάβια να βρουν κάποτε ένα ιδιοκτήτη σαν κι εσένα»…
Στην ζωή δεν μετράει το ποιος είσαι αλλά το αν κάποιος σε αγαπά, σε δέχεται
και σε εκτιμά γι’ αυτό που είσαι χωρίς όρους.
πηγή
Τί ωραία ιστορία!! Κατασυγκινήθηκα..
ΑπάντησηΔιαγραφήRESPECT ..........ΤΩΡΑ ΑΓΓΙΞΕΣ ΤΟ ΕΥΑΙΣΘΗΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΜΟΥ ΑΝ ΗΤΑΝ ΔΥΝΑΤΟΝ ΟΛΑ ΤΑ ΑΔΕΣΠΟΤΑΚΙΑ ΝΑ ΤΑ ΜΑΖΕΨΩ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ...ΑΝ ΓΙΝΟΤΑΝ ΠΙΣΤΕΨΕ ΜΕ ΘΑ ΤΟ ΕΚΑΝΑ!.....ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΟ ΓΝΩΜΙΚΟ ....ΝΑΙ ..ΑΞΙΑ ΕΧΕΙ ΝΑ ΣΕ ΑΓΑΠΟΥΝ ΓΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΟΧΙ ΓΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΑ ΗΘΕΛΑΝ ΑΥΤΟΙ!!!!!!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε διέλυσες... Στην τελευταία μου ανάρτηση είχα παραμύθι με το ίδιο θέμα... Τι άλλο να πω....
ΑπάντησηΔιαγραφή@acheloidahellenic Kαι γω το ίδιο έπαθα όταν την διάβασα ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΝάσε καλά κορίτσι μου...
Καλό βράδυ!!
@LENA Ξέρω την ευαισθησία σου για τα σκυλάκια έχω δει άλλωστε πολλές φορές τον Κούκι σου σε φωτό στις αναρτήσεις .
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίμαι σίγουρη οτι αν μπορούσες θα το έκανες...
φιλιά φιλενάδα..
Καλό βράδυ!!
@Drmakspy Oμολογώ οτι μόλις σήμερα διάβασα την Ιστορία .
ΑπάντησηΔιαγραφήΣπύρο, μου ανταπέδωσες και με το παραπάνω την συγκίνηση που ένιωσα και γω διαβάζοντας το ....
Καλό βράδυ!!
Τα σκυλάκια δεν είναι απλά παιχνίδια, είναι κυρίως φίλοι. Βέβαια, όταν κάποιοι τα βλέπουν μόνο ως εμπόρευμα τότε τους είναι εύκολο να τα χαρακτηρίζουν καλά ή σκάρτα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ έμπορος της ιστορίας δείχνει να έχει χάσει τον ανθρωπισμό που ευτυχώς διατηρεί ο πιτσιρικάς. Τουλάχιστον ο μικρός φέρει την ελπίδα για το μέλλον...
Πρέπει να στο έχω ξαναπεί. Ή εγώ έχω γίνει εξαιρετικά ευσυγκίνητος ή πολύ απλά η ιστορία ήταν όμορφη και συγκινητική.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα.
http://www.youtube.com/watch?v=1AM7ki3Bpww
ΑπάντησηΔιαγραφή@Αpokalipsis Σταμάτη απο όσο ξέρω εχει απαγορευθεί δια νόμου η πώληση κουταβιών απο τα συγκεκριμενα καταστήματα .Ευτυχώς κατι ειναι και αυτό..
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ηθικό δίδαγμα όμως της ιστορίας αυτής μεγάλο...
φιλιά!
@ΚANTHAROs Στην περίπτωσή μας Κωστή μου συμβαίνουν και τα δύο!
ΑπάντησηΔιαγραφήφιλιά!